Jozafat (król Judy)

Jozafat

król Judy
Dane biograficzne
Data śmierci	ok. 848 p.n.e.
Ojciec	Asa
Matka	Azuba
Dzieci	Joram, Azariasz (I), Jechiel, Zachariasz, Azariasz (II), Mikael Szefatiasz

{{Władca infobox}} Przestarzałe pola: "tytulatura".

Jozafat, Jehoszafat, (hebr. יְהוֹשָׁפָט Jehosaphat, Jahwe jest Sędzią); zm. ok. 848 p.n.e.) – król Judy z dynastii Dawida.

Syn Asy, króla Judy, i Azuby. Po śmierci ojca został królem Judy. Jako daty panowania podaje się lata 870-848 p.n.e., 870/869-848 p.n.e. i 871-847 p.n.e.

W polityce zagranicznej odnosił szereg sukcesów. Sprzymierzył się z izraelskim królem Achabem (1Krl 22:4), za co został skarcony przez Jehu - proroka Bożego (2Krn 19:2). Ustanowił też króla (lub namiestnika) w Edomie (2Krl 22:48? - potrzebne źródło). Wysłał także flotę do Ofiru (Tarszisz - 2Krn 20:36) po złoto – ta jednak zatonęła, co zapowiedział proroczo Eliezer, syn Dodajasza z Mareszy (2Krn 20:37). W polityce wewnętrznej popierał monoteistyczne wielbienie Jahwe. Wygnał resztę uprawiających nierząd kultowy (1Krl 22:47), usunął świątyńki wyżynne i Aszery (2Krn 17:6). Zabezpieczył też kraj militarnie (2Krn 17:2), zatroszczył się o nauczanie ludu Słowa Bożego (2Krn 17:7-9), przeprowadził reformę sądownictwa (2Krn 19:5-22), nawracał osobiście swój lud do Boga (2Krn 19:4), modlił się z wiarą, a Bóg odpowiadał cudami (2Krn 20).

Po śmierci Jozafata rządy objął jego syn Joram. Oprócz Jorama Jozafat miał jeszcze sześciu synów: Azariasza (I), Jechiela, Zachariasza, Azariasza (II), Mikaela i Szefatiasza.

Wymieniony w Ewangelii według Mateusza w rodowodzie Józefa z Nazaretu.

Bibliografia

• Bosak P. Cz., Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań - Pelplin 1996, s. 398.