Juliusz Ziemba
 major kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Juliusz August Ziemba (ur. 12 sierpnia 1892 w Krośnie, zm. 31 grudnia 1944 w Wielkiej Brytanii) – major kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 12 sierpnia 1892 w Krośnie, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa i Eweliny[1]. Przed 1914 podjął studia.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 3 pułku piechoty w składzie II Brygady oraz w 2 pułku ułanów[1]. Od marca do listopada 1918 kontynuował studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego[1].
Od września 1918 służył w 2 Pułku Szwoleżerów. 18 marca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem kawalerii[2]. Został awansowany do stopnia rotmistrza kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, 1924 był oficerem 24 pułku ułanów w Kraśniku[5][6]. Następnie służył w 20 pułku ułanów. Z dniem 26 września 1927 został przeniesiony służbowo na X normalny trzymiesięczny kurs w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu[7]. W czasie trwania kursu (15 października) został przeniesiony do 3 pułku ułanów w Tarnowskich Górach[1][8]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 9. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[9]. W kwietniu tego roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy szwadronu na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego[10][11]. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[12][13]. Z dniem 1 stycznia 1935 został skierowany na sześciomiesięczną praktykę w Ministerstwie Komunikacji[14]. Z dniem 30 czerwca 1935 został przeniesiony do rezerwy z równoczesnym przydziałem w rezerwie do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V[15].
Pod koniec lat 30. pełnił funkcję II wiceprezesa zarządu okręgu lwowskiego Związku Legionistów Polskich[16]. Należał także do Aeroklubu Śląskiego, w którym był m.in. członkiem Sądu Klubowego[17].
Zmarł 31 grudnia 1944 i został pochowany na cmentarzu Corstorphine Hill w Edynburgu[18][19][20].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (12 maja 1931)[21]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[22]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919 roku, poz. 1147, jako Julian Ziemba.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 679.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 602.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 647.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 575.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 324.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 26 września 1927 roku, s. 284.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 47.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 174.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 292, 342.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 211.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 144, 630.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 276.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 84.
- ↑ Sprawozdanie 1938 ↓, s. 76.
- ↑ Sprawozdanie Aeroklubu Śląskiego za rok 1936. Katowice: Aeroklub Śląski, 1937, s. 4. [dostęp 2022-11-03].
- ↑ Barbara Affek-Bujalska, Edward Pawłowski: Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, Tom 3, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1994, s. 327.
- ↑ Juliusz August Ziemba - Polish War Grave (Photograph) - Edinburgh, Scotland [online], www.derekcrowe.com [dostęp 2022-11-03].
- ↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 38.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Związek Legionistów Polskich 1936–1938. Sprawozdanie Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich. Warszawa: 1938.
- Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Żołnierze Niepodległości : Ziemba Juliusz August. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-05-13].
- Członkowie terytorialnych władz organizacyjnych Związku Legionistów Polskich
- Ludzie urodzeni w Krośnie
- Majorowie kawalerii II Rzeczypospolitej
- Majorowie kawalerii Polskich Sił Zbrojnych
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 3 Pułku Ułanów Śląskich
- Oficerowie 24 Pułku Ułanów
- Podoficerowie kawalerii Legionów Polskich
- Urodzeni w 1892
- Wojskowi związani ze Lwowem
- Zmarli w 1944
- Żołnierze II Brygady Legionów Polskich