Kaplica św. Anny na Rogu w Zaworach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaplica św. Anny na Rogu w Zaworach koło Chełmska Śl.
kaplica wotywna[1]
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Chełmsko Śląskie

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętej Rodziny w Chełmsku Śląskim

Wezwanie

Św. Anny

Wspomnienie liturgiczne

26 lipca

Położenie na mapie gminy Lubawka
Mapa konturowa gminy Lubawka, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Anny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Anny”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Anny”
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego
Mapa konturowa powiatu kamiennogórskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Anny”
Ziemia50°40′24,1″N 16°05′25,5″E/50,673361 16,090417

Kaplica św. Anny (przed 1945 niem. St. Anna Kapelle, Annen Kapelle) – rzymskokatolicki kościół wotywny parafii Świętej Rodziny w Chełmsku Śląskim wzniesiony na górze Róg w Zaworach[2] w diecezji legnickiej.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się w południowo-zachodniej Polsce, w północnej części Gór Stołowych w Sudetach Środkowych w paśmie Zaworów na zachodnim zboczu góry Róg na wysokości 575 m n.p.m.[2] w odległości 1,5 km od Chełmska Śląskiego.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Nawa główna z prezbiterium

Barokowa kaplica, z wydzielonym prezbiterium z 1785 r. Budynek prostokątny z kamienia i cegły, jednonawowy, na osi nawy posiada neogotycką wieżę z 1890 r. z wejściem w przyziemiu. Fasada podzielona gzymsami. Wejście do kościoła w bocznej ścianie nawy. Okna w ścianach nawy zamknięte od góry łagodnym łukiem w opasce. Prezbiterium zamknięte wielobocznie[1]. Nawę pokrywa dach dwupołaciowy. We wnętrzu skromne wyposażenie, m.in. chrzcielnica i ławki oraz obrazy świętych. W prezbiterium znajduje się współczesny obraz przedstawiający św. Annę trzymającą w ramionach swoją córkę. Kaplicę otaczają stacje Drogi krzyżowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ksiądz kanonik Władysław Sługocki (1932–2018)

Inicjatywa powstania pierwszej kapliczki związana jest z dziećmi, które zwróciły się 8 czerwca 1699 r. z prośbą do właściciela lasku, czy mogłyby w nim wybudować rodzaj kapliczki-pustelni na własne potrzeby[3]. Obiekt sakralny szybko stał się miejscem licznych pielgrzymek. Obecna kaplica pochodzi z 1722 r.[4], z zachowanym prezbiterium z 1785 r., została zbudowana w stylu barokowym[5] i była kilka razy remontowana, swój ostateczny kształt przybrała w 1890 r. Zaprojektował ją M. Jentsch, architekt pochodzący z Jawiszowa.

Historia kaplicy w dużej mierze związana jest z klasztorem w Krzeszowie, kiedy to klasztor propagował kult św. Anny. Kaplica została najprawdopodobniej zniszczona lub opuszczona podczas wojny trzydziestoletniej. Do 1810 r. należała do cystersów z Krzeszowa.

Nieistniejący od 1945 r. ołtarz główny świątyni wykonał pracujący dla krzeszowskiego opactwa Joseph Anton Lachel.[6] Po II wojnie światowej kaplica została całkowicie ograbiona i poważnie zdewastowana. Dzięki staraniom ks. Władysława Sługockiego[7] – kapelana sióstr benedyktynek z Krzeszowa i zaangażowaniu wiernych z Chełmska Śląskiego, Olszyn oraz okolic, od 1986 r. kaplicę stopniowo odbudowywano. W niedzielę 5 lipca 1998 r. o godz. 17.00 podczas uroczystej liturgii bp Tadeusz Rybak dokonał poświęcenia odnowionej kaplicy[8]. Kaplica znowu żyje i staje się miejscem modlitwy oraz licznych pielgrzymek na szlaku[9].

Co roku w dzień odpustu św. Anny kaplica gromadzi wiernych z okolic oraz całej diecezji, a także Republiki Czeskiej. W sezonie letnim sprawowana jest w niej liturgia eucharystyczna.

Mała architektura sakralna[edytuj | edytuj kod]

Krzyż przed kaplicą

Na tle kaplicy ustawiono w 1879 r. krzyż z piaskowca. Po latach został z niego oryginalny postument, do którego umocowano nowy prosty krzyż. Z przodu postumentu znajduje się wezwanie Zbawiciela skierowane do Ojca w języku niemieckim: „Ojcze, w ręce Twoje powierzam Ducha mego”. Na tylnej ściance podany fundator krzyża: „Ufundował Jan Reichelt w Chełmsku Śl. dnia 26 lipca 1879 r.”[10]

Obok, na zewnątrz, wśród drzew, stoi kaplica Matki Boskiej Bolesnej z 1818 r., wzniesiona na 8-bocznym rzucie, nakryta namiotowym daszkiem. Naprzeciw kaplicy znajduje się domek pustelnika z 1818 r. Cały teren otoczony jest stacjami Drogi Krzyżowej. Droga procesyjna z Chełmska Śl. poprowadzona w XVIII w. Przy polnej drodze zaczynającej się w rejonie „7 Braci” ustawiono szereg smukłych kolumn na cokołach, zwieńczonych kapitelami. Na części zachowały się figury św. Anny i św. Anny z Matką Bożą i Chrystusem. Drogą procesyjną prowadzi niebieski szlak z Chełmska Śląskiego na Róg.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jubileuszowy schematyzm diecezji legnickiej 1992–2017, Legnica 2017.
  • Małgorzata Krzyżanowska-Witkowska, Łukasz Wyszomirski, Kościoły Diecezji Legnickiej: nasze dziedzictwo, t. 2, Bydgoszcz 2016.
  • Stanisław Książek, Mała architektura sakralna kotliny kamiennogórskiej, Kamienna Góra 2001.
  • Schematyzm diecezji legnickiej, Legnica 2002.
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 8: Kotlina Kamiennogórska, Wzgórza Bramy Lubawskiej, Zawory, red. Marek Staffa, Wrocław 1997.
  • Przemysław Wiszewski, Świat na pograniczu. Dzieje Lubawki i okolic do 1810 r., Wrocław 2015.
  • Radosław Gliński, Agnieszka Patała, Krajobraz kulturowy gminy Lubawka, Wrocław 2017.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Małgorzata Krzyżanowska-Witkowska, Łukasz Wyszomirski, Kościoły Diecezji Legnickiej: nasze dziedzictwo, t. 2, Bydgoszcz 2016, s. 120.
  2. a b Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 8: Kotlina Kamiennogórska, Wzgórza Bramy Lubawskiej, Zawory, red. Marek Staffa, Wrocław 1997, s. 162.
  3. Przemysław Wiszewski, Świat na pograniczu. Dzieje Lubawki i okolic do 1810 r., Wrocław 2015, s. 245
  4. Stanisław Książek, Kult św. Anny w Kamiennej Górze i okolicy, „[[Nowe Życie (pismo katolickie)|]]”, 1991, R. IX, nr 14 (208), s. 10.
  5. Schematyzm diecezji legnickiej, Legnica 2002, s. 373.
  6. Radosław Gliński, Agnieszka Patała, Krajobraz kulturowy gminy Lubawka, Wrocław 2017, s. 177
  7. Ks. kan. Władysław Sługocki. benedyktynki-krzeszow.pl.
  8. Adam Antas, Sanktuarium św. Józefa, w: Niedziela legnicka, 2000, nr 36 (366), s. VII
  9. Brygida Gucwa, Ekstremalne drogi krzyżowe, „Niedziela legnicka”, 2018, nr 12 (1281), s. IV-V.
  10. Stanisław Książek, Mała architektura sakralna kotliny kamiennogórskiej, Kamienna Góra 2001, s. 29.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]