Karol Butkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Butkiewicz
generał brygady generał brygady
Pełne imię i nazwisko

Karol Paweł Butkiewicz

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1868
Wilanów

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1940
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

do 1921

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

XXIV Brygada Piechoty

Stanowiska

dowódca brygady piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska
I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Grób generała Karola Butkiewicza oraz członków jego rodziny na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Karol Paweł Butkiewicz (ur. 26 lipca 1868 w Wilanowie, zm. 14 listopada 1940 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karol Paweł Butkiewicz urodził się 26 lipca 1868 roku w Wilanowie. Absolwent gimnazjum w Słucku[1]. Od 1889 roku pełnił służbę w Armii Imperium Rosyjskiego. Dwa lata później ukończył Aleksandrowską Szkołę Piechoty w Moskwie. Brał udział w wojnie rosyjsko japońskiej i I wojnie światowej. Od 1915 do 1916 dowodził 547 Północnodonieckim pułkiem piechoty. W latach 1916-1917 dowodził brygadą w 137 Dywizji Piechoty i był naczelnikiem kursów chorążych.

20 maja 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego, w stopniu pułkownika, i z dniem 30 kwietnia 1919 roku zaliczony do Rezerwy armii[2]. Od 15 lipca 1919 w Armii Hallera. Od 11 listopada 1919 roku dowodził XXIV Brygadą Piechoty. Od 12 maja 1920 roku dowodził Powiatem Etapowym Mińsk. Od 15 września 1920 roku pełnił obowiązki inspektora wojsk etapowych w Dowództwie Okręgu Etapowego 4 Armii, a następnie dowodził Okręgiem Etapowym Prużana. 14 października 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Inspekcji Etapów 4 Armii, a jego oddziałem macierzystym był 54 pułk piechoty[4]. Z dniem 1 października 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku z prawem noszenia munduru[5].

26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady[6]. Później został zweryfikowany w tym stopniu ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie generałów[7]. Zmarł 14 listopada 1940 w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 10A-5-27)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Wojskowa 1931 ↓, s. 523.
  2. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 63 z 7 czerwca 1919 roku, poz. 2009.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 20 października 1920 roku, s. 1060.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 170.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 23 listopada 1921 roku, s. 1523.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.
  7. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 322.
  8. Stawecki 1994 ↓, s. 90.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]