Kazimierz Juszczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Juszczyk
podporucznik piechoty podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1894
Świniary

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19141940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

II Brygada Legionów Polskich,
II Korpus Polski w Rosji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Kazimierz Juszczyk (ur. 23 lutego 1894 w Świniarach, woj. kieleckie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Niepodległości, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Bartłomieja i Ewy ze Strachów. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Żołnierz II Brygady Legionów, walczył m.in. pod Kaniowem. Następnie w II Korpusie Polskim w Rosji. Od 1918 w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

W 1921 brał udział w walkach na Górnym Śląsku. Po demobilizacji, do 1929 pracował jako gajowy w Leśnictwie Skulin, Nadleśnictwo Kowel[1]. Następnie mieszkał w osadzie wojskowej Polany (Krzeczewicze), gmina Powórsk[1][2]. W 1934 posiadał przydział w rezerwie do 50 pułku piechoty w Kowlu[3]. Do 1939 pozostawał w ewidencji Komendy Rejonu Uzupełnień Kowel[1].

Zmobilizowany w 1939. Walczył w kampanii wrześniowej[4]. Po 17 września 1939, w niewoli radzieckiej. Według stanu na kwiecień 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 035/1 z 16.04.1940. Został zamordowany między 20 a 22.04.1940 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 05.05.1943. Przy szczątkach znaleziono książeczkę żołdu[5], według listy PCK znaleziono książeczkę wojskową[6]. Figuruje na liście AM-196-1098 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-34-01098. Nazwisko Juszczyka znajduje się na liście ofiar (pod nr 0995) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 114 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 121 z 1943. W „Nowinach: gazeta ścienna dla polskiej wsi” w spisie ofiar z Katynia znajduje się pod nr 668, z adnotacją - „ppor”[7]. Krewni do 1992 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Żonaty, miał dwoje dzieci[1].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 858.
  2. https://kresy.genealodzy.pl/zbior/pdf/osadnicy_wojskowi.pdf
  3. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 33, 502.
  4. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie - Lasy Państwowe [online], www.krosno.lasy.gov.pl [dostęp 2018-01-06] (pol.).
  5. Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 196.
  6. Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
  7. Nowiny, gazeta ścienna dla polskiej wsi. Wydawca:, (43), Kraków 1943., „Nowiny” (62), Kraków: Telepress, 1943.
  8. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  9. M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza WojennegoMarek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.