Kepler-37
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
| Gwiazdozbiór | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
18h 56m 14,28s | ||||
| Deklinacja |
+44° 31′ 05,52″ | ||||
| Odległość | |||||
| Wielkość obserwowana |
9,710m | ||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||
| Masa |
0,803 ± 0,068 M☉ | ||||
| Promień |
0,770 ± 0,026 R☉ | ||||
| Wiek |
6 miliardów lat | ||||
| Temperatura |
5417 ± 75 K | ||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||
| |||||
Kepler-37 – podobna do Słońca gwiazda typu żółty karzeł posiadająca przynajmniej trzy planety pozasłoneczne, które zostały odkryte w 2012 w ramach programu Kepler. Gwiazda położona jest w gwiazdozbiorze Lutni w odległości około 215 lat świetlnych od Ziemi. Kepler-37 jest najmniejszą dotychczas (2013) gwiazdą zbadaną asterosejsmologicznie[1].
Układ planetarny położony wokół gwiazdy zawiera najmniejszą znaną w tym momencie planetę pozasłoneczną orbitującą wokół gwiazdy ciągu głównego[2].
Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]
Kepler-37 jest podobnym do Słońca żółtym karłem, ale nieco od Słońca mniejszym i chłodniejszym[1].
Masa gwiazdy wynosi 80,3% masy Słońca, a średnica 77% średnicy Słońca, jej metaliczność wynosi –0,32 ± 0,07 [Fe/H][3].
Kepler-37 jest najmniejszą dotychczas (2013) gwiazdą zbadaną asterosejsmologicznie[1], koszty badań zostały pokryte przez crowdfundingowy program White Dwarf[4].
Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]
Planety zostały odkryte we wrześniu 2012, a ich odkrycie zostało ogłoszone w lutym 2013. Wszystkie planety zostały odkryte metodą tranzytową. Naukowcy mają pewność sięgającą ponad 95,95% (3σ), że odkrycie układu planetarnego nie jest tylko błędem obserwacyjnym[5].
Najbliżej położona słońca planeta, Kepler-37b, była w momencie odkrycia najmniejszą znaną planetą pozasłoneczną orbitującą wokół gwiazdy ciągu głównego[2][a]. Średnica planety wynosi zaledwie jedną trzecią średnicy Ziemi, jest to prawie na pewno planeta skalista. Kepler-37c jest nieco mniejsza od Wenus, a Kepler-37d jest dwukrotnie większa od Ziemi[1].
Wszystkie trzy odkryte planety znajdują się w mniejszej odległości od ich gwiazdy niż Merkury od Słońca, na ich powierzchni nie ma warunków do powstania życia w formie znanej na Ziemi – szacuje się, że na powierzchni Kepler-37b panuje temperatura rzędu 700 K[1].
Planety znajdują się w rezonansie orbitalnym 5:8:15 (z dokładnością do 1%).
Odkrycie tak niewielkiej planety jak Kepler-37b w ramach programu Kepler zostało określone jako „poważne techniczne udoskonalenie dla teleskopu”[2]. Według naukowców odnalezienie Kepler-37b to „dobra wiadomość”, ponieważ wskazuje na to, że Kepler jest w stanie odkrywać planety wielkości Ziemi[6].
| Towarzysz |
Masa (MJ) |
Okres orbitalny (dni) |
Półoś wielka (au) |
Ekscentryczność |
|---|---|---|---|---|
| b | 13,367308+0,000058−0,000085 | 0,1003+0,0008−0,0011 | ||
| c | 21,301886+0,000046−0,000044 | 0,1368+0,0011−0,0014 | ||
| d | 39,792187+0,000040−0,000043 | 0,2076+0,0016−0,0022 |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ PSR 1257+12 A ma masę zbliżoną do Kepler-37b. Rozmiary tego obiektu nie są znane, ale są one najprawdopodobniej mniejsze od rozmiarów Kepler-37b.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e NASA's Kepler Mission Discovers Tiny Planet System. jpl.nasa.gov, 2013-02-20. [dostęp 2013-02-21]. (ang.).
- ↑ a b c Tiniest Planet Yet Discovered by NASA Outside our Solar System. scienceworldreport.com, 2013-02-21. [dostęp 2013-02-21]. (ang.).
- ↑ Thomas Barclay et al: Kepler-37 Supplementary information. nature.com, 2013-02-20. [dostęp 2013-02-21]. (ang.).
- ↑ Phil Plait: Astronomers Find the Tiniest Exoplanet Yet. slate.com, 2013-02-20. [dostęp 2013-02-21]. (ang.).
- ↑ Thomas Barclay et al.. A sub-Mercury-sized exoplanet. „Nature”. 494, s. 452–454, 2013-02-28. DOI: 10.1038/nature11914. (ang.).
- ↑ Eryn Brown: NASA, using Kepler space telescope, finds smallest planet yet. latimes.com, 2013-02-20. [dostęp 2013-02-22]. (ang.).