Klemens Zmuda Trzebiatowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klemens Zmuda Trzebiatowski
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1913
Łąkie Szlacheckie

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 1984
Gdańsk

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: pedagogika, historia oświaty
Alma Mater

Wolna Wszechnica Polska

Profesura

1977

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Klemens Zmuda Trzebiatowski[1][2] (ur. 15 stycznia 1913 w Łąkiem Szlacheckim, zm. 30 kwietnia 1984 w Gdańsku) – polski naukowiec, profesor pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Skończył szkołę podstawową w Brzeźnie Szlacheckim,oraz seminarium nauczycielskie w Kościerzynie. Studiował w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Pracował jako nauczyciel w Chojnicach, Kamieniu Pomorskim, Botowie w powiecie pińskim, Lipiu, gdzie w czasie II wojny światowej zorganizował tajne gimnazjum. Był członkiem Tajnej Organizacji Nauczycielskiej i w Armii Krajowej.

Po wojnie organizował szkolnictwo pedagogiczne w Chojnicach, Bytowie i Słupsku. Pełnił funkcje inspektora, nauczyciela i dyrektora Liceów Pedagogicznych. W latach 1955-58 pełnił funkcję kuratora okręgu szkolnego w Koszalinie. Doktorat z filozofii uzyskał za pracę o oświacie polskiej na Pomorzu Zachodnim w początkach XX wieku (promotorem pracy był prof. Łukasz Kurdybacha). Stopień doktora habilitowanego uzyskał za pracę „Szkolnictwo powszechne w Polsce w latach 1918-32”. Tytuł profesora w 1977 roku przyznała mu ówczesna Rada Państwa (Polska).

Pełnił funkcję Dyrektora Instytutu Pedagogiki, Prodziekana Wydziału Humanistycznego i Kierownika Zakładu Historii Oświaty, Wychowania i Nauki Uniwersytetu Gdańskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Talewski: Profesor Klemens Zmuda Trzebiatowski (1913-1984). Gazeta Kaszubska, 2013-10-28. [dostęp 2018-12-07]. (pol.).
  2. Maciej Wierzchnicki: Klemens Zmuda Trzebiatowski – wybitny badacz oświaty pomorskiej. historykon.pl, 2017-05-22. [dostęp 2018-12-07]. (pol.).