Kościół Świętej Rodziny w Karolinie

Kościół Świętej Rodziny
	654 z dnia 10.03.1988
	kościół parafialny
	; Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Miejscowość	Karolin
Wyznanie	katolickie
Kościół	Rzymskokatolicki
Diecezja	ełcka
Wezwanie	Świętej Rodziny
Wspomnienie liturgiczne	1. niedziela po Bożym Narodzeniu lub 30 grudnia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1846
Data zakończenia budowy	1854; 1930 (przebudowa)
Aktualne przeznaczenie	czynny kościół
Dane świątyni
Styl	bizantyjsko-rosyjski (przed przebudową)
Architekt	Konstantin Thon
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 28 m
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
	Położenie na mapie gminy Giby Kościół Świętej Rodziny
	Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Rodziny
	Położenie na mapie województwa podlaskiego Kościół Świętej Rodziny
	Położenie na mapie powiatu sejneńskiego Kościół Świętej Rodziny
	54°03′04″N 23°15′14″E/54,051111 23,253889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętej Rodziny w Karolinie – rzymskokatolicki kościół w Karolinie, wzniesiony jako cerkiew prawosławna (jednowiercza).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Karolinie (ówcześnie Pokrowsku) została zbudowana w latach 1846–1854. Nosiła pierwotnie wezwanie Opieki Matki Bożej^[2] na potrzeby miejscowej wspólnoty jednowierczej^[3].

W 1918, decyzją polskich władz^[1] obiekt został zrewindykowany na rzecz Kościoła katolickiego^[2]. Trzy lata później erygowano rzymskokatolicką parafię^[1]. W 1930 został w związku z tym przebudowany – usunięto z niego 12 zwieńczeń z mniejszymi kopułami i wzniesiono wieżę-dzwonnicę na planie ośmioboku, krytą dachem namiotowym^[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Pokrowsku wzniesiono w stylu bizantyjsko-rosyjskim według projektu Konstantina Thona. Została zbudowana na planie podłużnym, przy zastosowaniu elementów centralizujących przestrzeń budowli. Jednym z nich była kopuła usytuowana nad przęsłem przed ikonostasem. Te części ścian, nad którymi wznosiła się kopuła, ukształtowane zostały ryzalitowo^[4]. Całość kryje dach dwuspadowy^[2].

Wyposażenie świątyni pochodzi z początku XX wieku. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Świętej Rodziny oraz, w zwieńczeniu, wizerunek Jana Chrzciciela. W ołtarzach bocznych znajdują się natomiast obrazy Zmartwychwstania Pańskiego oraz św. Antoniego Padewskiego^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Z wizytą w parafii: KAROLIN. [dostęp 2013-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)].
↑ ^a ^b ^c ^d P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 137. ISBN 83-232-1463-8.
↑ P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 60. ISBN 83-232-1463-8.
↑ P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 71-72. ISBN 83-232-1463-8.

[mar-1] Z wizytą w parafii: KAROLIN. [dostęp 2013-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)].

[cyn137-2] P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 137. ISBN 83-232-1463-8.

[3] P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 60. ISBN 83-232-1463-8.

[4] P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 71-72. ISBN 83-232-1463-8.

[1]

[2]

[3]

[4]