Kościół Świętej Trójcy w Bieżuniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętej Trójcy w Bieżuniu
A-132 z dnia 05.04.1962[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bieżuń

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Stanisława Biskupa Męczennika w Bieżuniu

Wezwanie

św. Trójcy

Położenie na mapie Bieżunia
Mapa konturowa Bieżunia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Bieżuniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Bieżuniu”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Bieżuniu”
Położenie na mapie powiatu żuromińskiego
Mapa konturowa powiatu żuromińskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Bieżuniu”
Położenie na mapie gminy Bieżuń
Mapa konturowa gminy Bieżuń, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Bieżuniu”
52°57′29″N 19°53′32″E/52,958056 19,892222

Kościół Świętej Trójcy w Bieżuniurzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu żuromińskiego diecezji płockiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach sześćdziesiątych XVIII wieku, ówczesny właściciel miasta, kanclerz wielki koronny Andrzej Hieronim Zamoyski postanowił ufundować w Bieżuniu nowy kościół. Prace budowlane rozpoczęły się w 1766 roku i zakończyły się w 1768 roku. Była to murowana świątynia, dach jej był nakryty dachówką. Kościół wzniesiono na planie prostokąta, przylegały do niego zakrystia i skarbiec, nakryte deskami. Świątynia nie posiadała wieży ani sygnaturek. W 1817 roku nie remontowana budowla znalazła się w złym stanie technicznym. Najbardziej uszkodzona była ceglana posadzka oraz pokrycie dachu. W 1824 roku rozpoczęto remont kościoła. W 1865 roku świątynia otrzymała organy o ośmiu głosach, natomiast w latach 1887 – 1889 budowla została rozbudowana o prezbiterium, dwie boczne kaplice oraz zakrystie. Rozbudowa została wykonana pod kierunkiem Zdzisława Librowskiego według projektu architekta z Płocka - Gosławskiego. W latach późniejszych była jeszcze kilkakrotnie restaurowana, ale w formie z 1889 roku zachowała się do dnia dzisiejszego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-09-10].
  2. Barokowy kościół w Bieżuniu: uwagi o architekturze. Mazowieckie Czasopisma Regionalne-Bieżuńskie Zeszyty Historyczne 5, 45-58. [dostęp 2014-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-11)]. (pol.).