Kościół św. Barbary w Magnuszewicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół świętej Barbary
kl.IV-73/26/54 z 6.05.1954[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Magnuszewice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Barbary w Magnuszewicach

Wezwanie

św. Barbary

Wspomnienie liturgiczne

4 grudnia

Położenie na mapie gminy Kotlin
Mapa konturowa gminy Kotlin, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Barbary”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Barbary”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Barbary”
Położenie na mapie powiatu jarocińskiego
Mapa konturowa powiatu jarocińskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Barbary”
Ziemia51°55′34,0″N 17°35′58,6″E/51,926111 17,599611

Kościół świętej Barbary w Magnuszewicachrzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Jarocin diecezji kaliskiej).

Jest to świątynia wzniesiona w latach 1751–52. Ufundował ją Piotr Radoński. W 1884 roku została powiększona o boczną kruchtę. W 1922 roku została odnowiona (wymalowana). Wyremontowana została w latach 1987–90.

Budowla jest drewniana, trzynawowa, posiada konstrukcję zrębową. Świątynia jest orientowana. Jej prezbiterium jest mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte jest trójbocznie, z boku znajduje się zakrystia. Z boku nawy jest umieszczona kruchta. Kościół nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty gontem z czworokątną wieżyczką na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona blaszanym daszkiem namiotowym z iglicą i latarnią. Wnętrze jest podzielone dwoma rzędami słupów z arkadami. Pozorne sklepienie kolebkowe znajduje się w prezbiterium i nawie, natomiast nawy boczne nakryte są płaskimi stropami. Chór muzyczny jest ozdobiony organami wykonanymi w 1928 roku przez firmę Wacława Biernackiego z Warszawy. Belka tęczowa jest ozdobiona barokowym krucyfiksem. Polichromia jest skromna. Ołtarz główny i dwa boczne reprezentują styl barokowy i powstały w połowie XVIII wieku. Ambona pochodzi z 2 połowy XVIII wieku i jest ozdobiona figurami aniołków. Chrzcielnica z czarą w formie muszli opartych na delfinach powstała w połowie XVIII wieku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2021-03-11].
  2. Magnuszewice [online], Kościoly drewniane w Polsce [dostęp 2021-03-11].