Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Górze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej
A/1110/852 z dnia 17.02.1961[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok od frontu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Góra
ul. ks. Piotra Ściegiennego

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Wezwanie

św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Wspomnienie liturgiczne

25 listopada

Położenie na mapie Góry
Mapa konturowa Góry, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej”
Położenie na mapie powiatu górowskiego
Mapa konturowa powiatu górowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej”
Położenie na mapie gminy Góra
Mapa konturowa gminy Góra, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej”
Ziemia51°40′06,09″N 16°32′30,02″E/51,668358 16,541672

Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiejrzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Góra wschód archidiecezji wrocławskiej.

Świątynia była wymieniana w dokumencie z 1302 roku. W obecnym kształcie zbudowana została w latach 1457–1552 (po pożarze wcześniejszej budowli). Restaurowana była po pożarze w 1759 roku. W 1963 roku częściowemu zawaliły się partie sklepień i wieża zachodnia. Odbudowa trwała w latach 1964–1965.

Jest to budowla orientowana, murowana, wzniesiona z cegły, trzynawowa, halowa, posiadająca prezbiterium zakończone sześciobocznie, otoczone ambitem i wieńcem kaplic. Nawa środkowa w prezbiterium jest nieco zwężona i posiada na osi filar dzielący dwie połowy sześciokąta. Cała budowla nakryta jest sklepieniami gwiaździstymi, natomiast część zachodnia nakryta jest współczesnym stropem z 1965 roku. Fasada zachodnia, z trójkątną ścianą szczytową, jest flankowana przez dwie, nie ukończone wieże o późnogotyckim kształcie. Wnętrze posiada wyposażenie w stylu barokowym z 2. połowy XVIII wieku[2], ołtarz główny z obrazem patronki kościoła, tabernakulum i rzeźby ewangelistów. Późnobarokowe i rokokowe ołtarze boczne i ambona, w sklepieniu kruchty malowidła ścienne. W zachodniej kruchcie płaskorzeźba Chrystus w Ogrójcu, a w ołtarzu Wszystkich Świętych późnogotycka rzeźba św. Anny Samotrzeciej z XV w.

Na zewnętrznym murze szereg renesansowych epitafiów[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 25 [dostęp 2016-06-28].
  2. Zabytki miejscowości dolnośląskich - litera G. Zabytki Polski. [dostęp 2016-06-29]. (pol.).
  3. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 426.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]