Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Kierznie

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej

870/Wlkp/A z 27.12.1961
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Kierzno
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Kierznie
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy XVII wiek
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 5 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Kępno Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
Położenie na mapie powiatu kępińskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
51°19′43,5″N 18°03′56,0″E

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Kierznie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Kępno diecezji kaliskiej).

Historia

Budowla została wzniesiona w XVII wieku. Świątynia była restaurowana w latach: 1871, 1948, 1980, oraz 1999–2001.

Architektura i wyposażenie

Jest to obiekt drewniany, jednonawowy, posiada konstrukcję zrębową. Budowla jest orientowana, wybudowana na planie krzyża łacińskiego z drewna modrzewiowego. Dwie kaplice umieszczone po bokach nawy tworzą pseudotransept. Są one zamknięte ścianą prostą i posiadają kalenice niższe od nawy głównej. Prezbiterium jest mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte trójbocznie, z boku znajduje się zakrystia. Od frontu jest umieszczona wieża na planie kwadratu, wzniesiona w konstrukcji słupowej z kruchtą w przyziemiu. Jest ona zwieńczona blaszanym, cebulastym dachem hełmowym z latarnią. Na wieży znajduje się dzwon gotycki odlany w XVI wieku. Budowlę nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty gontem, na dachu jest umieszczona wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona nakryta blaszanym dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze jest wyłożone boazerią przykrywającą polichromiamię na suficie. Strop posiada formę pozornego sklepienia kolebkowego. Chór muzyczny drewniany jest podparty dwoma słupami i w części centralnej charakteryzuje się prostokątną wystawką. Prospekt organowy został wykonany około połowy XIX wieku i jest dziełem Spiegla. Belka tęczowa jest ozdobiona krucyfiksem, wykonanym w połowie XVII wieku i barokowymi figurami Matki Bożej i Świętego Jana. Wyjątkowy ich charakter wiąże się tym, że są dwustronne. Ołtarz główny w stylu późnorenesansowym powstał w połowie XVII wieku. Dwa ołtarze boczne i dwa w kaplicach w stylu barokowo – ludowym pochodzą z końca XVIII wieku. Ambona i kamienna chrzcielnica zostały wykonane w 1 połowie XIX wieku. Witraże w oknach powstały w 2001 roku.