Kościół Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Chodlu

Kościół Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

A/142 z dnia 10.10.1956 i z 11.08.1972
kościół parafialny
fasada frontowa
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Chodel
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Wezwanie	Trójcy Świętej, Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Historia Data rozpoczęcia budowy 1530 Data zakończenia budowy 1584 Data poświęcenia 1584 Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka Fundator Bernard Maciejowski
Dane świątyni Styl renesans z elementami gotyku Świątynia • materiał bud. • cegła kamień (detale) Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 5 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Chodel Kościół Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Kościół Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie powiatu opolskiego Kościół Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
51°06′33,05″N 22°07′59,02″E

Kościół na litografii Adama Lerue (ok. 1858)

Kościół Trójcy Świętej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Bełżyce archidiecezji lubelskiej.

Budowa świątyni została rozpoczęta w 1530 roku. Jej fundatorem był kasztelan lubelski Bernard Maciejowski, ojciec biskupa krakowskiego oraz kanclerza wielkiego koronnego Samuela Maciejowskiego. W dniu 28 sierpnia 1584 roku budowla została konsekrowana przez biskupa Hieronima Rozdrażewskiego. W 1610 roku kościół został uszkodzony przez pożar. W 1783 roku do świątyni został przeniesiony obraz Matki Boskiej Loretańskiej z kościoła na Lorecie (niekiedy podawany jest rok 1816). W 1845 roku przeprowadzono remont świątyni połączony z przebudową, został wtedy obniżony dach nad nawą. Pod koniec XIX wieku przeprowadzono kolejny remont, wybudowano wtedy nowy chór muzyczny ze schodami, podparty czterema kolumnami i wysunięty do przodu. W 1914 roku świątynia została poważnie zniszczona przez ostrzał artyleryjski. W związku z tym, w 1920 roku przeprowadzono w kościele prace remontowe.

Ogólnopolski Szlak Kaplic Loretańskich - tablica

Kościół reprezentuje styl renesansowy z elementami stylu gotyckiego. Jest to budowla murowana wzniesiona z cegły i ozdobiona detalami kamiennymi. Korpus kościoła jest jednonawowy, charakteryzuje się potężną frontową wieżą o wysokości 35 metrów, od ziemi wzniesioną na planie czworoboku, od trzeciej kondygnacji półokrągłą z przodu. Prezbiterium jest węższe i niższe, nakryte jest sklepieniem gotyckim, nawa nakryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami. Posadzka została wykonana z terakoty białej i czerwonej, w przyziemu wieży znajduje się kruchta. Z lewej i prawej strony prezbiterium są umieszczone gotyckie zakrystie z pomieszczeniami na piętrze (są to przebudowane dawne kaplice). Ołtarz główny pochodzi z XVIII wieku i reprezentuje styl barokowy, w nim znajduje się wspomniany wyżej obraz Matki Boskiej Loretańskiej. W drugiej kondygnacji ołtarza jest umieszczony obraz św. Trójcy. Równolegle, z lewej i prawej strony prezbiterium są umieszczone dwa boczne ołtarze, wykonane na początku XVII wieku: św. Piotra i św. Barbary. Dwa pozostałe ołtarze boczne – św. Kajetana i św. Klary - znajdują się w nawie, w niszach elewacji zewnętrznych. Ławki zostały wykonane w XIX wieku, organy powstały w 1880 roku. Chrzcielnica wykonana z piaskowca jest sygnowana datą 1613 i nazwiskiem jej fundatora – księdza Stanisława Korzeniowskiego. Konfesjonały w stylu barokowym pochodzą z XVII i XVIII wieku. Ambona w stylu regencji, pochodzi z rozebranej lubelskiej fary św. Michała Archanioła. Zachowały się fragmenty polichromii.

Linki zewnętrzne

• Chodel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 606 .