Kościół Trójcy Przenajświętszej w Będzinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Trójcy Przenajświętszej
w Będzinie
nr rej.:
- 452/56 z 2 listopada 1956 (woj. stalinogrodzkie)
- 4/60 z 23 lutego 1960 (woj. katowickie)[1]
- A/730/2020 z 2 listopada 2020 (woj. śląskie)[2]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Będzin

Adres

ul. Plebańska

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętej Trójcy

Wezwanie

Trójcy Przenajświętszej

Wspomnienie liturgiczne

Święto Trójcy Świętej

Położenie na mapie Będzina
Mapa konturowa Będzina, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Przenajświętszejw Będzinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Przenajświętszejw Będzinie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Przenajświętszejw Będzinie”
Położenie na mapie powiatu będzińskiego
Mapa konturowa powiatu będzińskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Przenajświętszejw Będzinie”
Ziemia50°19′35,1″N 19°07′51,8″E/50,326417 19,131056

Kościół Trójcy Przenajświętszejrzymskokatolicki kościół parafialny z XIV wieku, przebudowany w XIX wieku w Będzinie, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych śląskiego, należący do dekanatu będzińskiego diecezji sosnowieckiej.

Jest to murowana świątynia, wybudowana około 1364 roku w obrębie grodu obronnego, pierwotnie nosiła cechy stylu gotyckiego, natomiast w efekcie rozbudowy nabrała cechy stylu barokowego. W 1560 roku kościół został przejęty przez braci polskich dzięki wstawiennictwu kasztelana będzińskiego Jana Firleja. Pod koniec XVI w. kościół wrócił do katolików. W czasie najazdu Szwedów świątynia została ograbiona i spalona. W okresie późniejszym była wielokrotnie rozbudowywana

Wnętrze świątyni (2019)

W XVIII wieku dzięki fundacji rodu Mieroszewskich z Gzichowa została dobudowana kaplica Matki Bożej Częstochowskiej, natomiast w XIX wieku dzięki staraniom księdza Leopolda Dobrzańskiego świątynia została rozbudowana o kaplicę Serca Jezusowego, nową zakrystię i tzw. „babiniec". We wnętrzu kościoła znajduje się wyposażenie w stylu barokowym, w tym m.in. ołtarz główny z obrazem „Święta Trójca” namalowanym przez Michała Stachowicza. Na balustradzie chóru muzycznego są umieszczone odtworzone w 2011 roku zaginione portrety Wojciecha i Doroty Mieroszewskich.

W latach 2013–2015 kościół przeszedł generalny remont mający na celu uchronienie go przed osunięciem się ze wzgórza zamkowego oraz naprawienie spękanych i zniszczonych murów[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]