Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu

Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu

859/Wlkp/A z dnia 20 stycznia 1953 i 8 marca 2012
kościół parafialny
Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Wieleń
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu
Wezwanie	Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała
Historia Data rozpoczęcia budowy 1615 Data zakończenia budowy 1630 Data poświęcenia 1632
Dane świątyni Styl barok Świątynia • materiał bud. • cegła Liczba naw 1
Położenie na mapie Wielenia Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu
Położenie na mapie Polski Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu
Położenie na mapie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu
Położenie na mapie gminy Wieleń Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu
52°53′42″N 16°10′19″E

Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej i Świętego Michała w Wieleniu – jeden z kościołów rzymskokatolickich w mieście Wieleń. Mieści się przy ulicy Tadeusza Kościuszki. Należy do dekanatu wieleńskiego.

Architektura

Budowla orientowana, z zewnątrz otynkowana, fasada nie ma podziałów, Świątynia o jednej nawie z nieco niższym, półkolistym prezbiterium. Kościół ma kilka przybudówek. Od północy przy prezbiterium mieści się prostokątna zakrystia, a nad nią otwarta do prezbiterium loża. Dalej od tej samej strony, w jednym rzędzie przybudówek połączonych z nawą znajdują się schody na lożę, mała kaplica Serca Jezusowego i schody na chór muzyczny.

Wyposażenie

Dzwonnica

Jest to budowla wczesnobarokowa i została ufundowana w 1615 roku przez Zofię z Hubertów Czarnkowską, kasztelanową kaliską, konsekrowano ją w 1632 roku. Polichromia świątyni została wykonana w I ćwierci XVII stulecia w stylu regencji przez Antoniego Pallme ze Zbąszynia. Ołtarz główny w stylu wczesnego baroku został ufundowany przez księdza Łukasza Kilińskiego - wykonali go snycerze z Pelplina. Znajduje się w nim obraz Wniebowzięcia Matki Bożej z warsztatu Hermanna Hanna oraz rzeźby św. Stanisława, Wojciecha, Jadwigi i Elżbiety. Ołtarze boczne są w stylu późnego baroku. Ambona w stylu późnorenesansowym pochodzi z około roku 1640, chrzcielnica reprezentuje styl późnobarokowy. Balkon loży kolatorskiej w prezbiterium z parapetem i obramieniem drewnianym o bogatej dekoracji, reprezentuje styl regencji i został wykonany w I ćwierci XVIII stulecia. W ścianach świątyni umieszczone są trzy szafki - ozdobione herbami cechu piwowarów i rzeźników. Przy budowli mieści się kaplica św. Stanisław Kostki, na jej sklepieniu namalowana scena ubóstwienia św. Stanisława, w niej znajduje się sarkofag fundatora Jana Kostki.

W 2021, będący w złym stanie technicznym obiekt, osuszono, wymieniono fugi cementowe na wapienne i położono nowe pokrycie dachowe. Renowację przeszło również wnętrze kościoła.