Kościół św. Marii Magdaleny w Boroszowie
152/54 z dnia 13 stycznia 1954[1] | |||||||
kościół filialny | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie gminy Olesno | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego | |||||||
Położenie na mapie powiatu oleskiego | |||||||
50°56′28,280″N 18°25′30,958″E/50,941189 18,425266 |
Kościół św. Marii Magdaleny – zabytkowa, drewniana świątynia znajdująca się w Boroszowie w gminie Olesno, powiat Olesno, województwo opolskie. Kościół należy do parafii św. Jadwigi Śląskiej i św. Jacka w Biskupicach. 13 stycznia 1954 roku pod numerem 152/54 kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego[2], należy on również do Szlaku Drewnianego Budownictwa Sakralnego.
Historia kościoła[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Kościół wybudowano w 1679 roku na podmurówce, a w 1789 roku przebudowano.
Architektura i wnętrze kościoła[edytuj | edytuj kod]
Budynek jest konstrukcji wieńcowej, nakryty dachem dwuspadowym, krytym gontem. Kościół jest orientowany. Wieża jest konstrukcji słupowej, nakryta ośmiobocznym dachem namiotowym; posiada cechy wskazujących na to, że dobudowano ją do stojącej już budowli kościoła. Ściany nawy i wieży są oszalowane. Prezbiterium jest zamknięte trójbocznie i posiada kolebkowe sklepienie; przy prezbiterium znajduje się zakrystia. W nawie głównej, szerszej od prezbiterium, strop jest płaski.
Wnętrze i otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Wystrój wewnętrzny kościoła jest rokokowo-klasycystyczny i pochodzi przeważnie z XVIII wieku – w tym okresie powstał ołtarz główny, ambona oraz obrazy Matki Boskiej Częstochowskiej, Anioła Stróża i Marii Magdaleny. Również rzeźby Jana Nepomucena i Franciszka z Asyżu o charakterze ludowym powstały w XVIII wieku. Chór o prostym, pozbawionym ozdób parapecie, wsparty jest na dwóch słupach[3].
Wokół kościoła znajduje się cmentarz; groby dawnych właścicieli majątku znajdują się wewnątrz kościoła pod posadzką (na ich szczątki natrafiono podczas remontu drewnianej podłogi), choć niektórzy byli też grzebani na zewnątrz, obok kościoła, o czym świadczą 2 zachowane płyty epitafijne i nagrobek dziecka, powszechnie kojarzony z dawnymi dziedzicami[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2013-07-01] .
- ↑ Kościół św. Marii Magdaleny w Boroszowie. [dostęp 2013-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 września 2013)].
- ↑ Starostwo Powiatowe w Oleśnie, "Szlakiem kościółków drewnianych w powiecie oleskim"; Olesno 2011. Strona - 20 ISBN 97883-920243-7-0
- ↑ Kościół filialny św. Marii Magdaleny w Boroszowie. [dostęp 2013-07-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Opolskie kościoły drewniane, Danuta Emmerling (red.) i inni, Opole: Śląskie Wydawnictwo Adan, 2006, ISBN 83-915371-9-6, ISBN 978-83-915371-9-0, OCLC 749504946 .
- Starostwo Powiatowe w Oleśnie, "Szlakiem kościółków drewnianych w powiecie oleskim"; Olesno 2011. ISBN 97883-920243-7-0