Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bąkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia NMP w Bąkowie
59/53 z dnia 26.11.1953[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Bąków

Adres

Braci Bassy

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia NMP w Bąkowie

Wezwanie

Wniebowzięcia NMP

Położenie na mapie gminy Kluczbork
Mapa konturowa gminy Kluczbork, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia NMP w Bąkowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia NMP w Bąkowie”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia NMP w Bąkowie”
Położenie na mapie powiatu kluczborskiego
Mapa konturowa powiatu kluczborskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia NMP w Bąkowie”
Ziemia50°58′07,147″N 18°18′58,090″E/50,968652 18,316136

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – zabytkowa drewniana świątynia znajdująca się we wsi Bąków (gmina Kluczbork), jedna z najstarszych w powiecie kluczborskim, należąca do dekanatu Kluczbork w diecezji opolskiej. Dnia 26 listopada 1953 roku, pod numerem 59/53, kościół został wpisany do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół zbudowano na przełomie XV i XVI wieku. Około 1550 roku został przejęty przez ewangelików i był w ich posiadaniu aż do 1945 roku. Obiekt został wzniesiony w stylu późnogotyckim na ceglanym podmurowaniu; jest konstrukcji zrębowej, natomiast wieża szkieletowo-słupowej. Wewnątrz zachowały się polichromie ścienne z XVI wieku, przedstawiające sceny Zwiastowania, Wniebowstąpienia i Zesłania Ducha Świętego. Ołtarz główny to najstarszy na Śląsku tryptyk gotycki z 1370 roku o wysokości prawie 3 metrów. Przeniesiono go do kościoła prawdopodobnie w 1810 roku, po sekularyzacji zakonu minorytów w Opolu, a odnowiono w 1913 roku. Przedstawia koronację Matki Boskiej, poniżej znajduje się obraz Ostatniej Wieczerzy namalowany na desce (z kartusza herbowymi von Seidlitz i von Stertzrodzin)[2]. Ambona pochodzi z XVIII wieku, z kolei drewniane epitafium Elżbiety von Frankenberg z malowidłem wotywnym i napisem po polsku wykonano w 1676 roku. W 1614 roku w kościele znalazł się dzwon, odlany przez Jakuba Goetza we Wrocławiu, ale w okresie II wojny światowej zarekwirowano go i odstawiono do składnicy dzwonów w Hamburgu. Obecnie znajduje się w kościele ewangelickim w Fulda[3]. Świątynia do dnia dzisiejszego służy wiernym jako jedyny obiekt sakralny Bąkowa[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Figurka św. Floriana

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]