Krzysztof Bednarczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Bednarczyk
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1925
Rawa Ruska

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1992
Kraków

Wiceprezes Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów
Okres sprawowania

1975-1980

Prezbiter Okręgu Południowego PKChB
Okres sprawowania

1975-1989

Wyznanie

baptystyczne

Kościół

Kościół Chrześcijan Baptystów w RP

Ordynacja

1964

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Krzysztof Bednarczyk (ur. 25 lipca 1925 w Rawie Ruskiej, zm. 6 sierpnia 1992 w Krakowie) – polski duchowny baptystyczny, historyk Kościoła, autor i tłumacz literatury teologicznej i religijnej, wydawca, prezbiter Okręgu Południowego Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów (PKChB), członek władz naczelnych PKChB, działacz ekumeniczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Stefana (1898-1976) i Cecylii Bednarczyków (zm. 1968). W czasie II wojny światowej uczył się w Zawodowej Szkole Technicznej we Lwowie. W 1950 uzyskał w Politechnice Wrocławskiej tytuł magistra inżyniera mechanika. Później pełnił funkcję duszpasterza pomocniczego w zborze baptystycznym we Wrocławiu[1].

W 1964 został pastorem zboru baptystycznego w Krakowie, którą to funkcję pełnił do 1989, łącząc ją przez pewien czas z funkcją prezbitera Okręgu Południowego PKChB. W 1968 wszedł w skład Naczelnej Rady Kościoła, a w 1975 został jej wiceprezesem w kadencji kończącej się w 1980. W 1974 został prezbiterem zboru w Krakowie[1][2].

W PKChB był koordynatorem działalności duszpasterskiej wśród dzieci i młodzieży. Zasiadał w kolegium redakcyjnym kościelnego miesięcznika „Słowo Prawdy”, którego redaktorem naczelnym był w latach 1985-1987. Był tłumaczem wielu pozycji literatury teologicznej i religijnej (w tym kilku komentarzy do ksiąg Nowego Testamentu autorstwa Williama Barclaya). Angażował się w działalność edytorską Wydawnictwa „Słowo Prawdy”. Napisał kilka książek; najważniejszą była historia baptyzmu na ziemiach polskich, powstała w oparciu o wieloletnie studia tej problematyki. Przygotował wiele kazań transmitowanych przez radiostację Trans World Radio w Monte Carlo. Był wykładowcą apologetyki chrześcijańskiej w Seminarium Teologicznym PKChB[1].

Działał w Oddziale Krakowskim Polskiej Rady Ekumenicznej, uczestniczył w działalności koła biblijnego krakowskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Koordynował krakowski etap ewangelizacji Billy’ego Grahama w Polsce (12 października 1978). Był z ramienia Polskiej Rady Ekumenicznej członkiem Podkomisji do Spraw Dialogu z Kościołem katolickim. Współpracował ściśle z działaczami katolickiego Ruchu Światło-Życie, odegrał poważną rolę w akcji wydrukowania przez protestantów w Europie Zachodniej 1 miliona egzemplarzy Biblii Tysiąclecia (akcja „Milion Biblii dla Polski” względnie „Biblia '82”)[1]. Sam w następujący sposób przedstawiał swoje związki z tym przedsięwzięciem:

Z tym wiąże się częściowo sprawa drukowania za granicą Biblii Tysiąclecia [...]. Brałem udział w drobnym epizodzie tej sprawy. Mianowicie w latach siedem­dziesiątych odwiedził mnie pastor Ciszuk ze Szwecji z informa­cją, że towarzystwa biblijne i misyjne na Zachodzie pragną do­pomóc rozwojowi ruchu oazowego w Polsce przez wydruko­wanie Pisma Świętego w naszym języku. Na przeszkodzie stał problem, które z dwóch tłumaczeń wydrukować: protestanc­kie czy katolickie? W kierownictwach tych towarzystw biblij­nych istniał stanowczy opór przeciwko drukowaniu katolic­kiego prze­kładu, ze wzglę­dów dogmatycznych. Towarzystwa misyjne były zdania, że jest to sprawa wtórna wo­bec katastro­falnego głodu Słowa Bożego w krajach komunistycznych. Zgodnie z mo­im prze­świadczeniem i pod wpływem kontaktów z ruchem oazowym doradzałem mu sta­nowczo wydrukowanie Biblii Tysiąclecia, ze względu na szerszy zasięg, gdyż ruch oazowy grupował już wtedy kilkadziesiąt tysięcy młodzieży. Po co zmuszać ich do korzy­stania z protestanckiego tłumaczenia, wprawdzie bardzo dobrego, ale wciąż jednak w środowiskach katolickich przyjmowanego z zastrzeżeniami i obawami [...]? Moja argumentacja okazała się skuteczna. Z bólem serca oddałem mu ostatnie dwa egzemplarze Biblii Tysiąclecia dla wykonania matryc. Obiecał mi oddać dziesięciokrotną ilość. Obietnicę tę zrealizował jednak dopiero w czasie stanu wojennego. Zastrzegam się, że jest to tylko epizod sprawy, podejrzewam bowiem, że druk Bi­blii Tysiąclecia za granicą był podejmowany więcej niż raz, i że inicjatywa wychodziła z więcej, niż jednego źródła[3].

Angażował się w akcję przerzutu Biblii i innych pozycji literatury religijnej do ZSRR[1].

Zmarł w wieku 67 lat i został pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. CLXXXIX-4-10)[1].

Grób Krzysztofa Bednarczyka na Cmentarzu Prądnik Czerwony

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Wzrastajcie w łasce (1969)
  • Chrześcijaństwo ewangeliczne a katolicy (1974)
  • Formuła mocy (1977)
  • Ojcze nasz. Wiązanka 1 (1981, wspólnie z Ludmiłą Bednarczyk)
  • Obraz Boży. Wiązanka 2. Wybór opowiadań (1981, wspólnie z Ludmiłą Bednarczyk)
  • Patrzaj, jaki to Bóg. Wybór poezji polskiej do recytacji w społecznościach chrześcijańskich. Wiązanka 3 (1981, wspólnie z Ludmiłą Bednarczyk)
  • Spiesz do Jezusa. Wiązanka 4. Zbiór wierszy na różne okazje (1981, wspólnie z Ludmiłą Bednarczyk)
  • Historia zborów baptystów w Polsce do 1939 roku (1997, pośmiertnie)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1954 poślubił Ludmiłę z domu Kircun (ur. 1930), córkę Aleksandra Kircuna. Miał z nią dzieci: Grzegorza (ur. 1956), Annę (ur. 1957), Zofię (ur. 1958) i Andrzeja (ur. 1960)[1].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W Wyższym Baptystycznym Seminarium Teologicznym w Warszawie istnieje Instytut Katechetyczno-Pedagogiczny im. Ludmiły i Krzysztofa Bednarczyków[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Bednarczyk Krzysztof (1925-1992). W: Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku. Andrzej Seweryn. Warszawa: Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Warszawie, 2007, s. 28-30. ISBN 83-88497-13-8.
  2. Baptyści w Krakowie. baptysci-krakow.pl. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).
  3. Ks. Rajmund Pietkiewicz: Epizod z historii Biblii Tysiąclecia. Przedruki Biblii organizowane przez F. Blachnickiego oraz reprinty nieznanego pochodzenia. wroclaw.biblista.pl. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-19)]. (pol.).
  4. Instytut Katechetyczno-Pedagogiczny im. Ludmiły i Krzysztofa Bednarczyków. www.wbst.edu.pl. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]