Lakówka ceglasta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lakówka ceglasta
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

piestróweczkowate

Rodzaj

lakówka

Gatunek

lakówka ceglasta

Nazwa systematyczna
Laccaria fraterna (Sacc.) Pegler
Aust. J. Bot., Suppl. Ser. 13(2): 332 (1965)

Lakówka ceglasta (Laccaria fraterna (Sacc.) Pegler) – gatunek grzybów z rodziny piestróweczkowatych (Hydnangiaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Laccaria, Hydnangiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisany został w 1891 r. przez Pier Andrea Saccardo jako Naucoria fraterna. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu David Norman Pegler w 1965 r.[1]

Nazwę polską nadali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968 r.[2]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 1,5–4 cm, za młodu wypukły, później płaskowypukły, czasami nieco lejkowaty, o pofalowanych brzegach. Brzeg początkowo podwinięty, potem prosty. Jest higrofaniczny; w stanie wilgotnym prążkowany. Powierzchnia gładka, delikatnie łuskowata, czerwonawo brązowa[3].

Blaszki

Przyrośnięte lub zbiegające, dość szerokie z międzyblaszkami i czasami anastomozami, różowo-mięsiste[3].

Trzon

Wysokość 1,5–5 cm, grubość 2–5 mm, cylindryczny, czasami spłaszczony, równogruby, czasami zwężający się ku podstawie, kruchy, pusty w środku, chrząstkowaty. Powierzchnia brązowawa, pokryta białawymi włókienkami, z wiekiem bardziej grubo włóknista i spłowiała. Podstawa biało pilśniowa. Nie zmienia barwy po uszkodzeniu[3].

Miąższ

W kapeluszu cienki, tej samej barwy. Zapach słabo grzybowy, smak łagodny[3].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników biały. Zarodniki niemal kuliste, o średnicy 8,5–11 µm, pokryte kolcami długości do 1–2 µm i grubości około 1 μm u podstawy, nieamyloidalne. Podstawki 2-zarodnikowe. Brak cheilocystyd. Strzępki skórki kapelusza o szerokości 5–15 μm[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Lakówka ceglasta jest szeroko rozprzestrzeniona. Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie, Azji, Australii i na Nowej Zelandii[5]. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. na terenie Polski podano tylko jedno stanowisko (Białowieski Park Narodowy, 1997). Według W. Wojewody może to być źle oznaczony gatunek – prawdopodobnie była to lakówka prążkowana (Laccaria pumila)[2].

Grzyb mikoryzowy związany z eukaliptusami, akacjami[3]. Wydaje się, że do Ameryki Północnej została zawleczona wraz z sadzonkami tych drzew[4].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Lakówka ceglasta jest podobna do lakówki pospolitej (Laccaria laccata), ale mikroskopowo odróżnia się od niej 2-zarodnikowymi podstawkami. Rośnie też na innych siedliskach. Według Muellera do Ameryki i Europy została zawleczona wraz z sadzonkami drzew egzotycznych (głównie eukaliptusów)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2019-01-22]. (ang.).
  2. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. a b c d e California Fungi—Laccaria fraterna. [dostęp 2019-01-22]. (ang.).
  4. a b Mushroom Expert—Laccaria fraterna. [dostęp 2019-01-22]. (ang.).
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2019-01-22].
  6. G.M. Mueller. Systematics of Laccaria (Agaricales) in the Continental United States and Canada, with Discussions on Extralimital Taxa and Descriptions of Extant Taxa. Field Museum of Natural History: Chicago, IL. 1992, s.192