Ludwik Tyrowicz (rzeźbiarz)
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
rzeźbiarz |
| Narodowość |
polska |
Ludwik Tyrowicz (ur. w 1861, zm. 6 stycznia 1930) – polski rzeźbiarz, specjalizujący się w rzeźbie sepulkralnej, aktywny głównie we Lwowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wywodził się z rodziny ormiańskiej[1]. Kształcił się w rzeźbie w pracowniach rzeźbiarskich we Lwowie, Przemyślu i w Wiedniu. W czasie nauki pracował też jako sztukator przy upiększaniu Opery Wiedeńskiej, budynku węgierskiego parlamentu w Budapeszcie, serbskiego pałacu królewskiego w Kalemegdan. Po powrocie do Lwowa założył w 1890 pracownię rzeźbiarską, którą początkowo prowadził wspólnie z Bałłabanem. Pracownia rzeźbiarsko-kamieniarska Ludwika Tyrowicza mieściła się przy ulicy Piekarskiej 95 we Lwowie[2].
Wykonawca (bezpośrednio jako artysta lub też jako właściciel firmy) licznych nagrobków na Cmentarzu Łyczakowskim. W miarę rozwoju firmy w coraz większym stopniu zajmował się jej kierowaniem, kosztem własnoręcznych prac. Był także wykonawcą nagrobków na Cmentarzu Centralnym w Sanoku: Antoniego Puszczyńskiego i Julii Rapf-Starosolskiej (córka Jerzego Rapfa, żona Joachima, matka Wołodymyra) oraz prawdopodobnie Ludwika Święcha i Tytusa Lemera[3].
Ojciec Tadeusza (ur. 1893, objął po nim firmę) oraz bliźniaków Ludwika i Mariana (ur. 1901). Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 180. ISBN 83-04-02817-4.
- ↑ Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi. Lwów: 1912, s. 369.
- ↑ Paweł Nestorowicz: Boża rola. Przyczynek do historii cmentarzy sanockich w 110-tą rocznicę konsekracji cmentarza przy ul. Rymanowskiej. Sanok: 2005, s. 33–37.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Nicieja, Cmentarz Łyczakowski we Lwowie, 19389, Wyd. II, Ossolineum, Wrocław, strony 180–188.
- Paweł Nestorowicz: Boża rola. Przyczynek do historii cmentarzy sanockich w 110-tą rocznicę konsekracji cmentarza przy ul. Rymanowskiej. Sanok: 2005, s. 33.