Luis Manuel Fernández de Portocarrero
| Kardynał biskup | |
_by_Jacob_Ferdinand_Voet.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 stycznia 1635 |
| Data i miejsce śmierci |
14 września 1709 |
| Arcybiskup Toledo | |
| Okres sprawowania |
1677–1709 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
16 stycznia 1678 |
| Kreacja kardynalska |
5 sierpnia 1669 |
| Kościół tytularny |
Diecezja Palestrina |
| Data konsekracji |
16 stycznia 1678 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Luis Manuel Fernández de Portocarrero (ur. 8 stycznia 1635 w Palma del Río, zm. 14 września 1709 w Madrycie) – hiszpański kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 8 stycznia 1635 roku w Palma del Río, jako syn Luisa Andrésa Fernándeza Portocarrero i Leonor de Guzmán[1]. Studiował na Real Universidad de Toledo, gdzie uzyskał licencjat z teologii[1]. 5 sierpnia 1669 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 29 listopada i nadano mu kościół tytularny Santa Sabina[2]. 20 grudnia 1677 roku został wybrany arcybiskupem Toledo, a 16 stycznia 1678 roku przyjął sakrę[2]. 27 stycznia 1698 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestrina[2]. Po śmierci Karola II w 1700 roku, przez okres jednego roku sprawowoał funkcję przewodniczącego Rady Regencyjnej i agitował na rzecz objęcia tronu przez Filipa V[1]. Doprowadziło to do wojny o sukcesję hiszpańską, a sam Fernandez został jednym z członków rządzącego triumwiratu[1]. Zmarł 14 września 1709 roku w Madrycie[1].