Marian Brunon Piasecki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Brunon Piasecki
Data i miejsce urodzenia

6 października 1904
Stanisławów

Data i miejsce śmierci

5 grudnia 1980
Otrębusy

Zawód, zajęcie

geodeta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Marian Brunon Piasecki (ur. 6 października 1904 w Stanisławowie, zm. 5 grudnia 1980 w Otrębusach) – polski geodeta, współtwórca fotogrametrii lotniczej w Polsce[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 października 1904 w Stanisławowie[1][2][3], w rodzinie Tomasza i Anny z Piątkowskich. Był bratem Juliana Mariana i Józefa Mariana. Po ukończeniu w 1923 roku Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie[4], studiował na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej, otrzymując w 1927 roku dyplom inżyniera geodety. W roku 1927 został asystentem przy Katedrze Geometrii Wykreślnej na Wydziale Inżynierii Lądowej PW, a w następnym roku również asystentem w Katedrze Geodezji Wyższej. W 1929 roku otrzymał stypendium na półroczne studia zagraniczne. Odbył staże w: Dreźnie, na politechnice w Pradze, w Service Topograohique Federal w Szwajcarii, w Instytucie Geograficznym we Florencji i Rzymie oraz w Instytucie Geograficznym w Paryżu – wszędzie tam poznawał m.in. zagadnienia związane z fotogrametrią[2][3].

W 1930 roku na zlecenie Polskich Linii Lotniczych LOT zorganizował Wydział Aerofotogrametryczny (tzw. „Fotolot”), którym kierował do II wojny światowej, pracując jednocześnie naukowo na Politechnice Warszawskiej[2][3]. W tym samym roku wydał pierwszy w języku polskim podręcznik fotogrametrii Współczesne metody i przyrządy fotogrametryczne[1]. Po wybuchu II wojny światowej ewakuował się do Rumunii, a następnie do Francji, gdzie prowadził prace geodezyjno-obliczeniowe związane z opracowaniem zdjęć lotniczych[1][2][3] we Francuskim Wojskowym Instytucie Geograficznym[1], a po zajęciu Francji przez Niemcy działał w ruchu oporu i pracował na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża[1][2][3].

Do Polski Marian Piasecki powrócił w roku 1946. Najpierw pracował jako adiunkt w Zakładzie Geodezji Wyższej Politechniki Warszawskiej (PW), a także został kierownikiem pracowni fotogrametrycznej w Geodezyjnym Instytucie Naukowo-Badawczym. Trzy lata później został adiunktem w Zakładzie Fotogrametrii Wydziału Geodezji PW. W roku 1952 otrzymał stopień doktora nauk technicznych i został zastępcą profesora w Katedrze Geodezji PW oraz doradcą Biura Techniki Centralnego Urzędu Geodezji i Kartografii[2][3]. W 1955 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego[1][2][3], a w 1966 roku profesora zwyczajnego. Od 1961 do 1970 był zatrudniony na stanowisku kierownika Katedry Fotogrametrii na Wydziale Geodezji PW, a następnie (do 1975) był kierownikiem Zakładu Fotogrametrii w Instytucie Fotogrametrii i Kartografii wydziału Geodezji i Kartografii PW[2][3].

Piasecki był działaczem Stowarzyszenia Inżynierów Mierniczych, Warszawskiego Towarzystwa Politechnicznego, Towarzystwa Urbanistów Polskich, Automobilklubu oraz Stowarzyszenia Geodetów Polskich. Otrzymał tytuł Członka Honorowego SGP[2][3]. W 1932 roku był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego (PTF), a po wojnie jego przewodniczącym. Był jednym z czołowych specjalistów w dziedzinie fotogrametrii w Europie, działał w Międzynarodowym Towarzystwie Fotogrametrycznym (MTF)[2][3].

Zmarł 5 grudnia 1980 roku[2][3] w Otrębusach[1], pochowany na cmentarzu w Brwinowie[2][3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1930: Współczesne metody i przyrządy fotogrametryczne
  • 1952: Fotogrametria płaska
  • 1958: Fotogrametria lotnicza i naziemna (wyd. rozszerzone – 1968 i 1973)

Źródło[1]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Źródła[2][3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i Piasecki Marian Brunon, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-06-02].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Geodeci i kartografowie Polscy. Słownik biograficzny, t. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Geodetów Polskich, 2019, s. 106, ISBN 978-83-61576-36-5.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m Członkowie honorowi Stowarzyszenia Geodetów Polskich. Stowarzyszenie Geodetów Polskich. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-31)].
  4. ↑ Czesław Kamela, Prof. Marian Brunon PIASECKI 1904–1980. Przewodniczący Polskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego w latach 1957–1970 [dostęp 2024-03-21].
  5. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marian_Brunon_Piasecki&oldid=73202088”