Maurice Sarrail

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maurice Sarrail
Ilustracja
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1856
Carcassonne

Data i miejsce śmierci

23 marca 1929
Paryż

Przebieg służby
Lata służby

1877–1925

Siły zbrojne

Armée française Armée française

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Medal Wojskowy (Francja)
Krzyż Wojenny 1914-1918 z brązową palmą (Francja)
Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego z mieczami (Serbia)

Maurice-Paul-Emmanuel Sarrail (ur. 6 kwietnia 1856 w Carcassonne, zm. 23 marca 1929 w Paryżu) – polityk i generał francuski, dowódca z okresu I wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Carcassonne w Langwedocji. Absolwent Akademii Wojskowej Saint-Cyr. Uczestnik I wojny światowej. W 1914 dowodził francuską 3 Armią w Ardenach. Skłócony z głównodowodzącym wojsk francuskich generałem Josephem Joffre. Bardzo popularny w armii, kandydat na dowódcę wojsk francuskich na froncie zachodnim. W 1915 wysłany do Grecji na czele francuskiego korpusu ekspedycyjnego (Armii Wschodniej), mającego na celu wsparcie Serbii przeciwko Bułgarii, która we wrześniu 1915 przystąpiła do wojny po stronie Państw Centralnych. W październiku 1915 wojska francuskie pod jego dowództwem wylądowały pod Salonikami i rozpoczęły atak na wojska bułgarskie. Jednakże skromne siły francuskiej Armii Wschodniej (3 dywizje piechoty, 2 dywizje kawalerii, razem 64 tysiące ludzi) nie były w stanie powstrzymać ofensywy bułgarskiej pod Uskub (obecne Skopje) przeciwko Serbom.

W listopadzie 1915 generał Sarrail po walkach z przeważającymi liczebnie wojskami bułgarskimi zmuszony został do wycofania w rejon Salonik. Od stycznia 1916 głównodowodzący wojsk Ententy na froncie macedońskim. Obszar wokół Salonik zamienił w obóz warowny z 70 kilometrami fortyfikacji, 130 tysiącami żołnierzy i 35 zespołami artylerii. Mimo braku sukcesów militarnych na Bałkanach, dzięki poparciu politycznemu w rządzie zachował dowództwo do grudnia 1917. W 1924 wysoki komisarz w Syrii. W 1925 przeszedł w stan spoczynku.

Maurice Sarrail należał do typowych politykujących generałów. Zaciekły antyklerykał, pozostawał w bardzo dobrych stosunkach z socjalistami[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jean Baptiste Duroselle, Wielka Wojna Francuzów 1914-1918, s. 121