Maurizio Gasparri

Maurizio Gasparri
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1956 ; Rzym
	Minister łączności Włoch
Okres	od 11 czerwca 2001; do 23 kwietnia 2005
Przynależność polityczna	Sojusz Narodowy
Poprzednik	Salvatore Cardinale
Następca	Mario Landolfi
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maurizio Gasparri (ur. 18 lipca 1956 w Rzymie) – włoski polityk, były minister, wieloletni parlamentarzysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia zawodowy dziennikarz. Politycznie zaangażował się w działalność Włoskiego Ruchu Socjalnego. Był redaktorem partyjnego dziennika „Secolo d’Italia”.

W latach 1992–2008 zasiadał w Izbie Deputowanych XI, XII, XIII, XIV i XV kadencji. Pod koniec lat 80. został jednym z najbliższych współpracowników Gianfranca Finiego – jednym z trzech „pułkowników” (obok Altera Matteoliego i Ignazia La Russy), którzy wraz z liderem MSI doprowadzili do powołania nowej formacji, Sojuszu Narodowego.

W pierwszym rządzie Silvia Berlusconiego Maurizio Gasparri pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Po powrocie centroprawicy do władzy, w drugim gabinecie tego premiera objął tekę ministra łączności. Stanowisko to zajmował od 11 lipca 2001 do 23 kwietnia 2005.

W przedterminowych wyborach w 2008 z powodzeniem kandydował do Senatu XVI kadencji. W parlamencie został przewodniczącym senackiej frakcji Ludu Wolności. W tym samym roku kontrowersje wywołała jego wypowiedź dotycząca wyborów prezydenckich w USA w wywiadzie dla telewizji RAI, w której stwierdził, iż (...) może z Obamy w Białym Domu Al-Kaida będzie bardziej zadowolona^[1]. W 2009 zorganizował specjalny pokaz filmu Katyń w Rzymie z udziałem m.in. ministra kultury Sandra Bondiego^[2].

W 2013 uzyskał reelekcję do Senatu XVII kadencji. Dołączył do reaktywowanej partii Forza Italia. W 2018 i 2022 utrzymywał mandat senatora na XVIII i XIX kadencję^[3]^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ „Z Obamy bardziej ucieszy się Al-Kaida”. interia.pl, 5 listopada 2008. [dostęp 2018-03-06].
↑ Nadzwyczajny pokaz „Katynia”. interia.pl, 20 marca 2009. [dostęp 2018-03-06].
↑ Elezioni, il nuovo Parlamento senza D'Alema (ma con Grasso, Boldrini e tutti i ministri Pd). today.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
↑ Da Angelucci a Zingaretti, ecco gli eletti con il proporzionale nel Lazio. dire.it, 26 września 2022. [dostęp 2022-09-27]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Maurizio Gasparri na stronie Senatu XVI kadencji. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2022-09-27]. (wł.).

[1] „Z Obamy bardziej ucieszy się Al-Kaida”. interia.pl, 5 listopada 2008. [dostęp 2018-03-06].

[2] Nadzwyczajny pokaz „Katynia”. interia.pl, 20 marca 2009. [dostęp 2018-03-06].

[3] Elezioni, il nuovo Parlamento senza D'Alema (ma con Grasso, Boldrini e tutti i ministri Pd). today.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).

[4] Da Angelucci a Zingaretti, ecco gli eletti con il proporzionale nel Lazio. dire.it, 26 września 2022. [dostęp 2022-09-27]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]