Mieczysław Kordos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Kordos
Ryszard
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

26 maja 1922
Włostów
Polska

Data i miejsce śmierci

23 lutego 2011
Ostrowiec Świętokrzyski
Polska

Przebieg służby
Lata służby

1939–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

94 Pułk Piechoty,
2 Pułk Piechoty Legionów AK

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej Medal Wojska Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976-2016)
Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”

Mieczysław Kordos (ur. 26 maja 1922 we Włostowie, zm. 23 lutego 2011 w Ostrowcu Świętokrzyskim) – uczestnik kampanii wrześniowej, żołnierz Armii Krajowej, działacz kombatancki i społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Mieczysław Kordos urodził się 26 maja 1922 we Włostowie (pow. opatowski, woj. kieleckie), w rodzinie Wincentego i Anny Kordosów. Jego ojciec, weteran wojny 1920 roku, prowadził tam własne gospodarstwo rolne. W l. 1929-1936 Mieczysław Kordos uczęszczał do szkoły powszechnej w Lipniku, zaś w l. 1935-1939 do Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Marszałka J. Piłsudskiego w Sandomierzu, które ukończył zdobyciem tzw. małej matury[1].

Okres II wojny światowej[edytuj | edytuj kod]

Mieczysław Kordos kampanię wrześniową odbył w szeregach 94 pp., walczącego w składzie improwizowanej Grupy „Sandomierz”. 22 września dostał się do niewoli, z której po 2 dniach zbiegł i powrócił do Włostowa.

W latach 1939-1942 kontynuował naukę – początkowo w liceum w Opatowie, a po jego zamknięciu na zorganizowanych przez Romana Kosełę tajnych kompletach w Sandomierzu, zakończonych uzyskaniem matury (zweryfikowanej w 1960 r.) Od 1942 r. pracował w cukrowni we Włostowie.

Mieczysław Kordos na początku 1940 r. wstąpił do Szarych Szeregów, a następnie do ZWZ. Tam przeszedł przeszkolenie wojskowe w tajnej szkole podchorążych przy Obwodzie Sandomierz AK, kierowanej przez kpt. Michała Mandziarę. Od 1942 r. uczestniczył w akcjach sabotażowych i dywersyjnych.

W 1944 r. uczestniczył wraz z 2 pułkiem piechoty Legionów AK w akcji „Burza” na Sandomierszczyźnie, biorąc udział w walkach pod Postronną i Cebrem. 15 sierpnia 1944 r. został awansowany przez mjr. Antoniego Wiktorowskiego na stopień plutonowego pochorążego. Po rozwiązaniu Armii Krajowej, zdemobilizowany w stopniu podporucznika, powrócił do rodzinnego Włostowa[2].

Działalność kombatancka i społeczna[edytuj | edytuj kod]

Mieczysław Kordos w lutym 1945 r. podjął pracę zarobkową w cukrowni we Włostowie. Następnie, od 1954 r. do przejścia na emeryturę w 1983 r., pracował jako specjalista w zakresie melioracji w Powiatowej Radzie Narodowej w Opatowie[2].

Od 1984 r. był członkiem Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, pełniąc w tej organizacji funkcję Wiceprezesa Zarządu Wojewódzkiego w Sandomierzu (od 1989 r.). Od 1989 r. był Przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Środowiska Żołnierzy Armii Krajowej w Tarnobrzegu. W 1998 r. został przewodniczącym Powiatowej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych w Opatowie, zaś w 2001 r. został członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Aktywnie działając w środowiskach kombatanckich, był inicjatorem budowy pomników i miejsc pamięci narodowej oraz angażował się w organizację uroczystości patriotyczno-religijnych[3]

W latach 90. był prezesem Akcji Katolickiej we Włostowie[4]. Od 2003 r. był honorowym członkiem Związku Strzeleckiego „Strzelec”[5]. Od 2009 r. do śmierci był przewodniczącym Rady Ostrowieckiego Stowarzyszenia Historycznego „Solidarność i Pamięć”[6].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Świadectwo ukończenia Gimnazjum Ogólnokształcącego, Sandomierz 27 czerwca 1939 (ksero), w: Archiwum Ostrowieckiego Stowarzyszenia Historycznego „Solidarność i Pamięć”.
  2. a b M. Kordos, Notatka biograficzna, 23 marca 2007 (mps), w: Archiwum Ostrowieckiego Stowarzyszenia Historycznego „Solidarność i Pamięć”.
  3. Wmurowali tablicę, postawili krzyż. „Wiadomości Świętokrzyskie”, 2001-03-26. 
  4. Pismo bp. sandomierskiego do M. Kordosa, Sandomierz, 2 marca 1997 (ksero), w: Archiwum Ostrowieckiego Stowarzyszenia Historycznego „Solidarność i Pamięć”.
  5. Dyplom Honorowego Członka ZS „Strzelec” JS 2018 w Sandomierzu, 11 listopada 2003 (ksero), w: Archiwum Ostrowieckiego Stowarzyszenia Historycznego „Solidarność i Pamięć”.
  6. Rowerem po miejscach pamięci, w: „Echo Dnia” (wersja internetowa). [dostęp 2013-10-04].
  7. Nadany podwójnie, przez rząd RP na uchodźstwie oraz przez władze krajowe.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Collegium Gostomianum. Nauczyciele, uczniowie i ich szkoła w latach 1944-2007, oprac. D. Paszkowska, Sandomierz 2007, s. 323-324.