Mikołaj Herburt (zm. 1602)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Herburt
Herb
Herburt
Rodzina

Herburtowie herbu Herburt

Data śmierci

1602

Ojciec

Jan Herburt

Matka

Zofia Dąbrowska

Mikołaj Herburt z Felsztyna i Dziedziłowa herbu Herburt (zm. w 1602 roku) – wojewoda ruski w latach 1588-1602, wojewoda podolski w 1588 roku, podkomorzy halicki w latach 1581-1587, chorąży lwowski w latach 1577-1581, starosta tłumacki, skalski i barski w 1588 roku[1], starosta osiecki w 1595 roku[2].

Syn Jana Herburta, podkomorzego przemyskiego, i Zofii Dąbrowskiej[3]. Brat Jana Herburta.

Jako senator wziął udział w sejmie zwyczajnym 1601 roku[4].

Był marszałkiem sejmików województwa ruskiego w 1572 i 1577 roku[5]. Poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z powiatu kamienieckiego[6]. Poseł województwa ruskiego na sejm konwokacyjny 1574 roku, poseł ziemi halickiej na sejm 1578 roku i 1585 roku[7].

W 1589 roku był sygnatariuszem ratyfikacji traktatu bytomsko-będzińskiego na sejmie pacyfikacyjnym[8].

Był założycielem miasta Felsztyn na Podolu. Jego żoną była Katarzyna Koła Saporowska i po jego śmierci po roku 1593 wyszła za mąż za chorążego halickiego Pawła Skotnickiego h. Grzymała i miała z nim syna Jana Skotnickiego.

Rodzeństwo Mikołaja Herburta :

W rodowym Felsztynie na Podolu zachował się do dziś kościół św. Wojciecha, ufundowany przez Mikołaja Herburta.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy podolscy XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski, Janusz Kurtyka, Anna Sochacka. Kórnik 1998, s. 203.
  2. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo osieckie wraz z Zofią Żórawińską, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 87.
  3. Zbigniew Anusik, Zapomniana panna Lanckorońska. Przyczynek do genealogii kilku rodów kresowych, PRZEGLĄD NAUK HISTORYCZNYCH 2017, R. XVI, NR 1, s. 316.
  4. Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 72.
  5. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r., Lwów 1909, s. XXIX.
  6. Rafał Jaworski, Spis posłów koronnych na sejm koronacyjny w 1574 roku, w: Kwartalnik Historyczny, Rocznik CXXIV, 2017, 2, s. 310.
  7. Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 227. 259, 290.
  8. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 175, s. 237.