Mindaugas Kvietkauskas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mindaugas Kvietkauskas
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1976
Poniewież

Zawód, zajęcie

literaturoznawca, tłumacz, nauczyciel akademicki

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Stanowisko

minister kultury (2019–2020)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP

Mindaugas Kvietkauskas (ur. 27 maja 1976[1] w Poniewieżu) – litewski literaturoznawca, tłumacz i nauczyciel akademicki, w latach 2019–2020 minister kultury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent filologii i literatury litewskiej na Uniwersytecie Wileńskim (licencjat w 1998, magisterium w 2000). W latach 2002–2003 kształcił się w zakresie judaistyki w Oxford Centre for Hebrew and Jewish Studies w ramach Uniwersytetu Oksfordzkiego. Doktoryzował się w zakresie nauk humanistycznych na Uniwersytecie Wileńskim w 2006. W latach 1999–2008 pracował jako redaktor działu krytyki w piśmie „Metai”. Został też nauczycielem akademickim na macierzystej uczelni, dochodząc do stanowiska docenta. W latach 2000–2010 odbył staże naukowe, m.in. na Uniwersytecie Jagiellońskim (2000), w instytucie YIVO w Nowym Jorku (2006) i na Uniwersytecie Yale (2010)[1]. W 2007 podjął pracę w Instytucie Literatury Litewskiej i Folkloru, w latach 2008–2018 był dyrektorem tej instytucji, po czym do czasu powołania na ministra kultury pełnił funkcję zastępcy dyrektora instytutu[1].

Publikował m.in. poezję i eseje[1]. Zajął się badaniem problematyki wielojęzyczności literatury litewskiej, a także m.in. twórczości Czesława Miłosza[2]. Tłumaczył na język litewski utwory Czesława Miłosza, Abrahama Suckewera i Wisławy Szymborskiej[3]. Badacz wielojęzycznej historii i literatury Litwy, w tym polskich śladów i kontekstów. Opublikował m.in. dwie monografie: Vilniaus literatūrų kontrapunktai. Ankstyvasis modernizmas 1904–1915 (2007) oraz – wspólnie z profesor Viktoriją DaujotytėLietuviškieji Česlovo Milošo kontekstai (2011); obie zostały przełożone na język polski.

Był aktywnie zaangażowany w obchody Roku Czesława Miłosza na Litwie. W 2012 opracował zbiór artykułów pt. Czesławo Miłoszo kūryba: modernioji LDK tradicijų tąsa. W 2016 był jednym z inicjatorów projektu remontu schodów imienia Czesława Miłosza na wileńskim Starym Mieście[4][5]. Inicjatywę wsparło polskie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Polski w Wilnie.

11 stycznia 2019 objął urząd ministra kultury w gabinecie Sauliusa Skvernelisa[2], który sprawował do 11 grudnia 2020.

Deklaruje znajomość języka angielskiego, rosyjskiego, polskiego i jidysz[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje w języku polskim[edytuj | edytuj kod]

  • Mindaugas Kvietkauskas, Polifonia literatury wileńskiej w okresie wczesnego modernizmu 1904–1915, tłum. Beata Kalęba, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2012, ISBN 97883-242-2236-0.
  • Viktorija Daujotytė, Mindaugas Kvietkauskas, Litewskie konteksty Czesława Miłosza, tłum. Joanna Tabor, Fundacja Pogranicze, Sejny 2014, ISBN 978-83-613-8834-0.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Mindaugas Kvietkauskas. lrv.lt. [dostęp 2020-02-12]. (lit.).
  2. a b Nowy minister kultury: Badacz Miłosza i miłośnik wielojęzycznego Wilna. zw.lt, 11 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-12].
  3. Mindaugas Kvietkauskas. kulturalna.warszawa.pl. [dostęp 2019-01-12].
  4. Schody Miłosza w Wilnie: Dobrze, że to nie pompatyczny pomnik. zw.lt, 26 września 2016. [dostęp 2020-02-13].
  5. Ilona Lewandowska: Schody Miłosza w Wilnie – „księga życia poety”. kurierwilenski.lt, 26 września 2016. [dostęp 2020-02-13].
  6. Wysokie odznaczenia Polski dla obywateli Litwy. dzieje.pl, 22 stycznia 2019. [dostęp 2020-02-13].
  7. Ilona Lewandowska: W Pałacu Paców odznaczono zasłużonych dla rozwoju polsko-litewskiej współpracy. kurierwilenski.lt, 23 stycznia 2019. [dostęp 2020-02-13].