Mira Hamermesh
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela, Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Mira Hamermesh (ur. 15 lipca 1923 w Łodzi, zm. 19 lutego 2012 w Londynie) – polska reżyserka, producentka filmowa i malarka pochodzenia żydowskiego.
Urodziła się w Łodzi jako najmłodsza z trojga dzieci w rodzinie fabrykanta wyrobów gumowych. Po wkroczeniu Niemców w 1939 wraz z bratem uciekła przez Związek Radziecki do Palestyny, gdzie dotarła dopiero w 1941[1][2].
Studiowała malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela i w 1943 odbyła się jej pierwsza solowa wystawa w galerii Cabinet of Arts w Jerozolimie. Po wojnie uzyskała stypendium British Council i wyjechała do Londynu na studia w Slade School of Fine Arts, gdzie uczyła się pod kierunkiem Josefa Hermana[3][1].
W 1952 wyszła za mąż za Richarda Coopmana[1].
W 1960 powróciła do Polski by podjąć studia filmowe w Szkole Filmowej w rodzinnej Łodzi[3][1][2].
W 1968 powróciła do Izraela by pomóc w tworzeniu izraelskiej telewizji. Tworzyła filmy dokumentalne o osobach, które ocalały z gett i żołnierzach Wojny sześciodniowej z 1967[4].
Po powrocie do Wielkiej Brytanii próbowała zainteresować swoimi filmami dokumentalnymi BBC. Dopiero w 1972 jej filmem Dwie kobiety opowiadającym o różnicach w statusie kobiety w społeczeństwie kapitalistycznym i komunistycznym, zainteresowała się komercyjna stacja Thames Television. W 1985 dla Channel 4 stworzyła film Maids and Madams opowiadający o białych kobietach i ich afrykańskich służących w bogatym Johannesburgu. Film zdobył 4 nagrody w tym Prix Italia. Następnie powstały dwie kolejne części trylogii: w 1987 Talking to the Enemy (Rozmawiając z wrogiem) o spotkaniu w Waszyngtonie radykalnego palestyńskiego dziennikarza i jego pokojowo nastawionego odpowiednika z Izraela i w 1990 Caste at Birth o życiu kasty niedotykalnych w Indiach[4].
W 1992 zrealizowała w Polsce dla BBC2 film Loving the Dead, w którym zapełniła ulice polskich miast duchami milionów pomordowanych w czasach II wojny światowej[4].
W 2004 opublikowała swoje wspomnienia w książce Rzeka wściekłych psów[2][1][4][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Mira Hamermesh Obituary. The Telegraph, 2012-03-12. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c Mira Hamermesh. warszawa.gazeta.pl, 2005-05-18. [dostęp 2019-10-20].
- ↑ a b c Emma Klein: Mira Hamermesh. The Jewish Chronicle, 2012-04-13. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c d Jeremy Isaacs: Mira Hamermesh Obituary. The Guardian, 2012-02-26. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).