Zawody zostały poprzedzone eliminacjami strefowymi, które odbyły się w Warszawie, Łodzi, Oświęcimiu i Szczecinie. Do finałów zakwalifikowali się ratownicy i ratowniczki, którzy uzyskali minima określone w tabelach wielobojowych FIS: dla kobiet było to 400 punktów, a dla mężczyzn 450 punktów. Spełniło je 21 ratowniczek i 33 ratowników, którzy uzyskali prawo startu w zawodach[1].
Komitetem organizacyjnym kierował Mirosław Tatarkiewicz (impreza organizowana była przez działaczy poznańskiego WOPR), a ocena jej organizacji była bardzo dobra. Areną zawodów była pływalnia WOSiR (tzw. Chwiałka, pierwszy dzień: konkurencje pływackie) i jezioro Rusałka (drugi dzień: wiosłowanie, rzut kołem)[1].
Mistrzynią Polski w klasyfikacji generalnej została Ewa Swoboda (Katowice, 671,6 pkt), a mistrzem Polski - Mirosław Baran (Katowice, 688,1 pkt). Tytuł zespołowego mistrza Polski zdobyła reprezentacja województwa katowickiego (3768,8 pkt), przed województwem poznańskim (3069,5 pkt) oraz szczecińskim (2789,4 pkt). Szczegółowe wyniki przedstawiały się następująco[1]:
