National Museum Cardiff

National Museum Cardiff

Amgueddfa Genedlaethol Caerdydd

Widok ogólny
Państwo	Wielka Brytania
Księstwo	Walia
Miejscowość	Cardiff
Adres	Cathays Park Cardiff CF10 3NP Wales
Data założenia	1927
Położenie na mapie Cardiff National Museum Cardiff
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii National Museum Cardiff
Położenie na mapie Walii National Museum Cardiff
51°29′08,88″N 3°10′38,28″W
Strona internetowa

National Museum Cardiff (pol. Muzeum Narodowe w Cardiff) – muzeum i galeria sztuki poświęcone historii Walii. Jest położone w centrum Cardiff w Cathays Park. Budynek, w którym mieszczą się zbiory muzealne, został oficjalnie otwarty w 1927 roku. W zbiorach muzeum znajdują się eksponaty z dziedziny archeologii, geologii i historii naturalnej Walii oraz kolekcja dzieł sztuki.

Zbiory

Kolekcja sztuki

Kolekcja sztuki Muzeum Narodowego w Cardiff obejmuje 500 lat historii malarstwa rysunku, rzeźby i rzemiosła artystycznego Walii i świata, w tym jedną z najbogatszych w Europie kolekcji dzieł impresjonistów, zebranych w dziale: Impresjonizm i modernizm. Do powstania tych zbiorów przyczyniła się pasja kolekcjonerska sióstr Davies, Gwendoline (1882–1951) i Margaret (1884–1963), które w 1908 roku rozpoczęły gromadzenie dzieł sztuki, tworząc z czasem jedną z największych XX-wiecznych kolekcji sztuki w Wielkiej Brytanii. W latach 1951 i 1963 podarowały one Muzeum Narodowemu łącznie 260 dzieł. Na ich kolekcję (The Davies Sisters collection) składają się obrazy takich artystów jak: William Turner, Jean Baptiste Camille Corot, Jean-François Millet, Honoré Daumier, Eugène Carrière, Édouard Manet, Claude Monet, Camille Pissarro, Pierre Puvis de Chavannes, Paul Signac, Paul Cézanne i Vincent van Gogh, rzeźby Auguste’a Rodina oraz prace artystów walijskich: Mosesa Griffitha (1749–1819) i Richarda Wilsona. Oprócz prac impresjonistów i postimpresjonistów w zbiorach sióstr Davies znalazły się dwa obrazy z pracowni Sandro Botticellego, obraz Obnażanie Chrystusa z szat El Greca a także eksponaty sztuki współczesnej (prace takich artystów jak Augustus John, Josef Herman, Oskar Kokoschka, Stanley Spencer, Wyndham Lewis, Frank Brangwyn).

Zbiory sztuki w Muzeum Narodowym uzupełniają ponadto kolekcje:

• Dereka Williamsa (The Derek Williams Trust Collection) – na którą składają się m.in. prace brytyjskich artystów neoromantycznych i współczesnych (Ceri Richards, Keith Vaughan, Henry Moore);
• Williamsa-Wynna (The Williams-Wynn collection) – założona w XVIII w. przez walijskiego polityka i patrona artystów, sir Watkina Williams-Wynna, 4. Baroneta (1749–1789). Na jego zbiory składają się m.in. obrazy brytyjskich malarzy (Paul Sandby, Joshua Reynolds, Richard Wilson);
• Kolekcja europejskiej porcelany Wilfreda De Wintona (The De Winton collection of European porcelain) – donator pochodzący z rodziny bankierskiej Wilfred De Winton (1856–1929) był jednym z największych darczyńców Muzeum Narodowego. W latach 1917 i 1929 przekazał na rzecz muzeum ponad 2000 eksponatów XVIII- i XIX-wiecznej europejskiej porcelany. Jego kolekcja jest dziś jedną z największych, jakie znajdują się w brytyjskich muzeach;
• Kolekcja walijskiej ceramiki i porcelany Mortona Nance'a – The Morton Nance Collection of Welsh Pottery and Porcelain, podarowana muzeum w 1952, po śmierci jej właściciela. Obejmuje ok. 1500 eksponatów ceramiki i porcelany walijskiej, w tym egzemplarze wyprodukowane w zakładach w Swansea, Nantgarw i Llanelli.

Malarstwo renesansu

• 
  Cima da Conegliano, Madonna z Dzieciątkiem ok. 1500
• 
  Amico Aspertini, Madonna z Dzieciątkiem pomiędzy św. Heleną, a św. Franciszkiem, 1520
• 
  Adriaen van Cronenburgh, Portret Katarzyny Berain, "Matki Walii", 1568
• 
  Obraz przypisywany Lucasowi de Heere, Rodzina Henryka VIII: Alegoria sukcesji Tudorów, ok. 1572

Malarstwo baroku

• 
  Andrea Sacchi, Hagar i Izmael na pustyni, ok. 1630
• 
  Mathieu Le Nain, Sprzeczka, 1640
• 
  Nicolas Poussin, Znalezienie Mojżesza, 1651
• 
  Jan van de Cappelle, Cisza morska, 1654

Impresjonizm

• 
  Édouard Manet, Efekt śnieżycy w Petit-Montrouge, 1870
• 
  Auguste Renoir, Paryżanka (Dama w błękicie), 1874
• 
  Claude Monet, Palazzo Dario, Wenecja, 1908
• 
  Claude Monet, San Giorgio Maggiore o zmierzchu, 1908

Postimpresjonizm

• 
  Paul Cézanne, Tama François Zoli, ok. 1877–1878
• 
  Paul Cézanne, Góry w Prowansji, 1878–1880
• 
  Vincent van Gogh, Pejzaż Auvers w deszczu, 1890

Malarstwo walijskie

• 
  William Parry, Niewidomy walijski harfista, 1775–1782
• 
  J.Chapman, William Williams, 'Will Penmorfa', 1826
• 
  William Roos, Portret Johna Jonesa ("Talhaiarna"), 1864
• 
  Gwen John, Narożnik pokoju artysty w Paryżu, 1907–1909

Kolekcja porcelany

• 
  Serwis obiadowy, 1787
• 
  Serwis obiadowy, 1787
• 
  Figurka Amfitryty
• 
  Figurka Neptuna

Ewolucja w Walii

Wystawa obrazująca przebieg ewolucji na terenie Walii (Evolution of Wales) obejmuje przedział czasowy ok. 4,6 miliarda lat. Przegląd chronologiczny wystawy rozpoczyna się od Big Bangu i prowadzi do formowania się Ziemi ukazując kolejne stadia tego procesu (zmiany klimatyczne i środowiskowe, ewolucję życia). Wśród eksponatów tego działu znajdują się m.in.: meteoryty, z których jeden spadł, według relacji świadków, w północnej Walii w 1949, skała księżycowa przywieziona z Księżyca na Ziemię w 1969 przez astronautów uczestniczących w wyprawie Apollo 11 oraz szczątki dinozaurów i mamutów.

Historia naturalna w Walii

Kolekcja zbiorów przyrodniczych to przegląd historii naturalnej na terenie Walii, począwszy od wybrzeża morskiego aż po lasy w głębi kraju. Imponujące walijskie klify są miejscem kolonii ptaków morskich. Specjalne miejsce zajmuje tu zwłaszcza wyspa Scomer (hrabstwo Pembrokeshire) u wybrzeży południowo-zachodniej Walii, na której znajduje się jedna z największych kolonii ptaków morskich w Europie Północno-Zachodniej. Walijskie lasy, porośnięte drzewami, których wiek dochodzi to 200 lat, to z kolei miejsce życia dzikiej zwierzyny i ptactwa.

Do głównych atrakcji tego działu należą:

• ogromny, zawieszony pod stropem długoszpar, mierzący 7,5 m i ważący 4 tony (największa ryba spotykana u wybrzeży Walii),
• szkielet młodego, 9-metrowego humbaka wyłowionego w październiku 1982 u wybrzeży Barry,
• okaz żółwia skórzastego znalezionego we wrześniu 1988 na plaży w pobliżu zamku w Harlech, umieszczonego w galerii specjalnie jemu poświęconej; Okaz ten znalazł się z powodu swych wymiarów (waga: 916 kg, długość: ok. 3 m i 2,5 m rozpiętości płetw) w księdze rekordów Guinnessa; jest to największy egzemplarz tego gatunku, jaki kiedykolwiek odnotowano.

• 
  Meteoryt Gibeon znaleziony w 1836 w Namibii
• 
  Skamieniałe amonity
• 
  Tekodontozaur
• 
  Mamut włochaty

Dział archeologiczny

W tej galerii eksponowane są m.in. szczątki neandertalczyków, pochodzące sprzed ok. 230 000 lat, oraz wykopaliska z okresu podboju wysp brytyjskich przez Rzymian. Eksponaty w galerii obejmują okres chronologiczny od paleolitu poprzez mezolit, neolit, epokę brązu, epokę żelaza, starożytny Rzym po średniowiecze. Z epoki brązu na uwagę zasługuje pochodzący z ok. 2000 roku p.n.e. złoty naszyjnik w kształcie półksiężyca, tzw. Llanllyfni lunula (półksiężyc z Llanllyfni). Z epoki żelaza wyróżnia się odlew przedstawiający mitologiczną bestię. Okres podbojów rzymskich z kolei reprezentuje tzw. Abergavenny Leopard Cup (puchar z lampartem z Abergavenny), prawdopodobnie najpiękniejsze rzymskie naczynie znalezione na terenie Walii. Okres wczesnego średniowiecza reprezentują inskrypcje kamienne i rzeźby, a późnego – źródła pisane i przedmioty kultu religijnego.

• 
  Model grobowca Bryn Celli Ddu (Anglesey, 3000 p.n.e.)
• 
  Naszyjnik Llanllyfni lunula (Llanllyfni, 2000 p.n.e.)
• 
  Uchwyt naczynia rzymskiego w kształcie lamparta
  (Abergavenny, I w. n.e.)
• 
  Inskrypcja łacińsko–walijska
  (Aberconwy, 1198–1230 )

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna National Museum Cardiff. museumwales.ac.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)]. (wal. • ang.)