Niederbarnimer Eisenbahn
| |
 Stadler Regio-Shuttle RS1 należący do NEB | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Georgenstraße 22 |
| Data założenia |
1900 |
| Forma prawna | |
Położenie na mapie Berlina  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
 52°31′10,0″N 13°23′09,9″E/52,519444 13,386083
| |
| Strona internetowa | |
Niederbarnimer Eisenbahn (oznaczenie literowe: NEB) – niemiecki przewoźnik kolejowy obsługujący regionalne połączenia na liniach niezelektryfikowanych na terenie Berlina oraz Brandenburgii. Spółka obsługuje także połączenia transgraniczne do Kostrzyna oraz Gorzowa Wielkopolskiego.
Spółka należy w 66,92% do przedsiębiorstwa Industriebahn-Gesellschaft Berlin GmbH, które jest własnością Captrain Deutschland oraz Berliner Hafen- und Lagerhausgesellschaft mbH. Pozostałe udziały należą do lokalnych samorządów, w tym 6% do Brandenburgii[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1900 r. lokalne samorządy Brandenburgii założyły spółkę kolejową o nazwie Reinickendorf-Liebenwalder-Groß-Schönebecker Eisenbahn AG, która od 1901 r. obsługiwała połączenia na trasie z Berlin-Wilhelmsruh do Liebenwalde oraz do Groß Schönebeck. W 1925 r. otwarto linię kolejową Industriebahn Tegel–Friedrichsfelde, która również weszła w skład tego przedsiębiorstwa. W 1927 r. zmieniono jego nazwę na Niederbarnimer Eisenbahn AG[2][3].
W 1943 r. struktura własnościowa NEB prezentowała się następująco[3]:
- miasto Berlin – 67%
- Powiat Niederbarnim – 26%
- kraj związkowy Brandenburgia – 6%
- inne gminy – 1%.
Po II wojnie światowej i okupacji, a później podziale Niemiec, część sieci kolejowej wchodzącej w skład NEB została rozebrana przez wojska radzieckie, większość z pozostałej części linii została natomiast w granicach NRD. Część linii znalazła się jednak w granicach RFN, stąd połączenia na liniach transgranicznych zawieszono. W 1950 r. spółkę wcielono do Deutsche Reichsbahn, która przejęła połączenia na odcinkach w granicach NRD[2][3].
Po zjednoczeniu Niemiec, cała sieć dawnej Niederbarnimer Eisenbahn została ponownie połączona. W 1993 r. ponownie uruchomione zostały połączenia towarowe na trasie między Wilhelmsruh i Basdorf. W 1998 r., po zakończeniu fuzji spółek kolejowych Niemiec Wschodnich i Zachodnich, z Deutsche Bahn wydzielona została ponownie spółka Niederbarnimer Eisenbahn. W 2000 r. NEB zakupiła linie kolejowe Karow – Basdorf oraz Wensickendorf – Schmachtenhagen. W 2004 r. NEB wygrała przetarg organizowany przez Brandenburgię na obsługę połączeń na tzw. Heidekrautbahn, tzn. na trasie z Groß Schönebeck do Berlin-Wilhelmsruh. Do obsługi pociągów powołano spółkę-córkę NEB Betriebsgesellschaft mbH. Do obsługi połączeń skierowano spalinowy zespół trakcyjny Bombardier Talent (BR 643) oraz wagony silnikowe Stadler Regio-Shuttle RS1 (BR 632)[2].
Niederbarnimer Eisenbahn startowała także w innych przetargach na obsługę połączeń na trasach niezelektryfikowanych organizowanych przez Brandenburgię i VBB, powiększając swoją sieć połączeń o trasy przebiegające przez odcinki infrastruktury nienależące do NEB. W związku z tym w latach 2005–2008 zakupiono 11 składów typu Bombardier Talent. W 2006 r. NEB przejęła od DB Regio obsługę połączenia transgranicznego Berlin-Lichtenberg – Kostrzyn[2].
W 2013 r. NEB podpisała umowę z Pesą Bydgoszcz SA na dostawę 9 spalinowych zespołów trakcyjnych z rodziny Pesa Link – 7 dwuczłonowych i 2 trójczłonowych. W 2015 r. wszystkie 9 pojazdów było gotowych, lecz homologacja została wydana przez Eisenbahn-Bundesamt jedynie na pojazdy w wersji dwuczłonowej[4], a termin wydania jej na pojazdy trójczłonowe był nieznany, stąd przewoźnik zdecydował się na zmianę kontraktu na 11 dwuczłonowych pojazdów[5][6]. Oficjalna prezentacja pierwszego Linka odbyła się w czerwcu 2016[7]. Pojazdy skierowano na trasę do Kostrzyna, a później także na nowo powstałe połączenie Berlina z Gorzowem Wielkopolskim. Zostało ono wprowadzone od rozkładu jazdy 2016/2017 i jest współfinansowane przez stronę polską na mocy umowy pomiędzy NEB a Przewozami Regionalnymi[8][9].
Przewozy[edytuj | edytuj kod]
Niederbarnimer Eisenbahn świadczy od grudnia 2005 r. usługi przewozowe poprzez spółkę-córkę NEB Betriebsgesellschaft mbH[1]. Spółka jest członkiem Verkehrsverbund Berlin-Brandenburg, a w pociągach są honorowane bilety VBB[10]. Obsługiwane połączenia przebiegają przez teren Brandenburgii, a także łączą ten kraj związkowy z Berlinem oraz z terytorium Polski na trasie do Kostrzyna[11].
| Linia | Relacja | Obsługa od |
|---|---|---|
| RB12 | Berlin Ostkreuz – Berlin-Lichtenberg – Oranienburg – Löwenberg (Mark) – Templin Stadt | 2015 |
| RB25 | Berlin Ostkreuz – Berlin-Lichtenberg – Ahrensfelde – Werneuchen | 2014 |
| RB26 | Berlin Ostkreuz – Berlin-Lichtenberg – Strausberg – Werbig – Küstrin-Kietz – Kostrzyn – Gorzów Wielkopolski | 2006 |
| RB27 | (Berlin-Gesundbrunnen –) Berlin-Karow – Basdorf – Wensickendorf – Schmachtenhagen (Berlin-Gesundbrunnen –) Berlin-Karow – Basdorf – Klosterfelde – Groß Schönebeck |
2005 |
| RB35 | Fürstenwalde (Spree) – Bad Saarow Klinikum | 2014 |
| RB36 | Königs Wusterhausen – Beeskow – Frankfurt (Oder) | 2014 |
| RB54 | Berlin-Lichtenberg – Löwenberg (Mark) – Herzberg (Mark) – Rheinsberg (Mark) | 2015 |
| RB60 | Eberswalde Hbf – Wriezen – Werbig – Frankfurt (Oder) | 2014 |
| RB61 | Angermünde – Schwedt (Oder) | 2014 |
| RB62 | Prenzlau – Angermünde – Eberswalde Hbf | 2014 |
| RB63 | Eberswalde Hbf – Joachimsthal – Templin Stadt | 2014 |
Tabor[edytuj | edytuj kod]
| Typ | Producent | Lata produkcji | Liczba sztuk | Obsługiwane trasy | Zdjęcie | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| BR 650 Regio-Shuttle RS1 | Stadler Rail | 2000 (modernizacja: 2014) | 15 | RB35, RB36, RB54, RB60, RB61, RB62, RB63 |  |
[13][11] |
| BR 643 Talent | Bombardier Transportation | 2000, 2005–2006 | 11 | RB12, RB25, RB26, RB27 | _(14825430448).jpg) |
[13][11] |
| BR 632 Link | Pesa | 2015–2018 | 11 | RB26 |  |
[13][5][11] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gesellschafterstruktur [online], NEB – Die Niederbarnimer Eisenbahn [dostęp 2019-02-26] (niem.).
- ↑ a b c d Historie [online], NEB – Die Niederbarnimer Eisenbahn [dostęp 2019-02-26] (niem.).
- ↑ a b c Erich Preuß, Die Niederbarnimer Eisenbahn – Von Berlin ins Heidekraut, Stuttgart: Transpress, 2001, ISBN 3-613-71150-8.
- ↑ Badania homologacyjne niemieckich Linków zakończone [online], inforail.pl [dostęp 2019-02-26] (pol.).
- ↑ a b Peter Neumann, Regionalverkehr: Viele Pendler, volle Züge, keine Plätze [online], Berliner Zeitung, 16 grudnia 2016 [dostęp 2019-02-26] (niem.).
- ↑ Rząd rusza na pomoc Pesie w sfinalizowaniu kontraktu z Rosją - Strefa Biznesu kujawsko-pomorskie [online], web.archive.org, 2 kwietnia 2015 [dostęp 2019-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02].
- ↑ Niemcy odebrali pierwszego Linka dla NEB | Kurier Kolejowy [online], kurier-kolejowy.pl [dostęp 2019-02-27].
- ↑ Ile Przewozy Regionalne płacą NEB? [online], inforail.pl [dostęp 2019-02-26] (pol.).
- ↑ Niemieckie Linki w Gorzowie Wielkopolskim [online], inforail.pl [dostęp 2019-02-26] (pol.).
- ↑ Der VBB-Tarif [online], NEB – Die Niederbarnimer Eisenbahn [dostęp 2019-02-26] (niem.).
- ↑ a b c d e Fahrplan. Jahr 2019 [online], NEB - Die Niederbarnimer Eisenbahn [dostęp 2019-02-26] (niem.).
- ↑ Linien [online], NEB – Die Niederbarnimer Eisenbahn [dostęp 2019-02-26] (niem.).
- ↑ a b c Fahrzeuge [online], NEB – Die Niederbarnimer Eisenbahn [dostęp 2019-02-26] (niem.).
