Oonopoides

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oonopoides
Bryant, 1840
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Rodzina

Oonopidae

Podrodzina

Oonopinae

Rodzaj

Oonopoides

Typ nomenklatoryczny

Oonopoides maxillaris Bryant, 1940

Oonopoides – rodzaj pająków z rodziny Oonopidae i podrodziny Oonopinae.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Samce osiągają od 1,3 do 2 mm, a samice od 1,3 do 2,7 mm długości ciała. Ubarwienie ciała jest żółte z wyjątkiem białych niezesklerotyzowanych części opistosomy (odwłoka). W widoku od góry karapaks ma kształt wydłużonego sześciokąta o przedzie w ½–¾ tak szerokim jak w najszerszym miejscu, zaś w widoku z boku jego część głowowa jest nieco wyniesiona. Brak na krapaksie jamek, wgłębień, promienistych rzędów nakłuć czy pierzastych szczecin. Lekko zesklerotyzowane wyrostki trójkątnego kształtu leżą w jego kątach przednio-bocznych. Występuje sześcioro dobrze rozwiniętych oczu, z których te pary środkowo-bocznej są największe. Kształt oczu tylno-środkowej pary jest kwadratowy, pozostałych zaś owalny. Oczy tylno-bocznej pary leżą w widoku od góry za oczami pary tylno-środkowej, a w widoku od przodu na tym samym poziomie lub poniżej nich. Odległości oczu środkowo-bocznych od krawędzi karapaksu jak i od oczy tylno-bocznych są mniejsze od ich promienia. Brzeg nadustka jest lekko obrzeżony. Proste, niezmodyfikowane, pozbawione ząbków szczękoczułki mają również bezzębne, skierowane dośrodkowo pazury jadowe. Trójkątna warga dolna ma na przedniej krawędzi co najmniej sześć szczecinek i wcięcie pośrodku, a bokami zlewa się z dłuższym niż szerokim sternum, które z kolei ma gładką powierzchnię, z rzadka porośniętą igłowatymi szczecinkami. Odnóża mają kolce na goleniach, nadstopiach dwóch tylnych par, a niekiedy także na udach dwóch tylnych par. Organy tarsalne dwóch przednich par odnóży mają po trzy, a dwóch tylnych par odnóży po dwa wyniesione receptory. Walcowata, z tyłu zaokrąglona opistosoma pozbawiona jest skutum grzbietowego, kądziołkowego i nadodbytowego, natomiast ma na spodzie skutum epigastryczne, a u samic i części samców także skutum postepigastryczne. Skutum epigastryczne nie otacza łącznika, a postepigastryczne jest krótkie i niezlane z poprzednim. Stożeczek zastąpiony jest parą szczecinek. Kądziołki przędne pary przednio-bocznej i tylno-bocznej są dwuczłonowe, zaś tylno-środkowej jednoczłonowe[1].

Nogogłaszczki samca mają niezmodyfikowane krętarze, uda i rzepki oraz jajowate w widoku grzbietowym cymbium całkowicie zespolone z dłuższym od niego, przysadzistym i wyraźnie pośrodku przewężonym bulbusem. Embolus osadzony jest na bulbusie przedkońcowo i towarzyszy mu przezroczysty, zaopatrzony w liczne, drobne wypustki konduktor. Narządy rozrodcze samicy cechuje wyraźny, osadzony na szypułce przedni zbiornik nasienny oraz wyraźnie przestrzennie rozbudowany, zazwyczaj obejmujący duże przewody tylny zbiornik nasienny[1].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Takson o rozsiedleniu wokółkaraibskim[1]. Rozprzestrzeniony jest od południa Stanów Zjednoczonych na północy przez Meksyk, Karaiby i Amerykę Centralną po Wenezuelę. Najliczniej reprezentowany jest na Kubie i w Meksyku[2].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały w 1940 roku przez Elizabeth Bangs Bryant[3][2]. Dotychczas opisano 23 gatunków[2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c N.I. Platnick, L. Berniker. The goblin spider genus Oonopoides in North and Central America (Araneae, Oonopidae). „American Museum Novitates”. 3788, s. 1-38, 2013. DOI: 10.1206/3788.1. 
  2. ↑ a b c Oonopoides. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2019-01-31].
  3. ↑ E.B. Bryant. Cuban spiders in the Museum of Comparative Zoology. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology”. 86, s. 247-532, 1940. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Oonopoides&oldid=68377437”