Opłucna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Rybulo7 (dyskusja | edycje) o 15:45, 1 gru 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Opłucna
Opłucna w poprzecznym przekroju przez klatkę piersiową. Na rycinie widoczne płuca oraz zawartość środkowego i tylnego śródpiersia.

Opłucna (łac. pleura) – surowicza błona, w której zamknięte są płuca. Jest cienką i błyszczącą stale zwilżaną błoną, ułatwia ruch płuc w czasie oddechu.

Składa się z dwóch blaszek:

  • ściennej (łac. pleura parietalis), która bezpośrednio styka się z powięzią piersiową, śródpiersiem i przeponą;
  • trzewnej (łac. pleura pulmonalis) pokrywającej płuco i ściśle do niego przylegającej, nazywana także opłucną płucną

Pomiędzy nimi znajduje się szczelinowata przestrzeń – jama opłucnej (łac. cavum pleurae) zawierająca kilka mililitrów płynu surowiczego zmniejszającego tarcie przy oddychaniu. Dostanie się powietrza atmosferycznego do jamy opłucnej powoduje odmę.

Opłucna płucna (trzewna)

Otacza całe płuco z wyjątkiem wnęki płuca (łac. hilus pulmonis), na której wywija się przechodząc płynnie w opłucną ścienną. W szczelinach między płatami opłucna dochodzi do dna szczeliny i ściśle przylegając, przechodzi na stronę przeciwległą. Płaty są więc oddzielone podwójną blaszką surowiczą, dzięki czemu ślizgają się między sobą ze zmniejszonym tarciem. Opłucna płucna nie zrasta się z płucami, lecz ściśle przylega. Dowodem na to jest występowanie obrzęku podopłucnowego (odmy).

Opłucna ścienna

Opłucna żebrowa (łac. pleura costalis)

Przylega do przedniej ściany klatki piersiowej dzięki powięzi wewnątrzpiersiowej. Pokrywa ona (w kolejności od przodu do tyłu):

Opłucna przeponowa (łac. pleura diaphragmatica s. phrenica)

Pokrywa ona obustronnie wypukłe części przepony sięgając aż do jej przyczepów. Czasami tę część opłucnej nazywa się powięzią przeponowo-opłucnową.

Opłucna śródpiersiowa (łac. pleura mediastinalis)

Zawiera się między mostkiem a kręgami piersiowymi i stanowi boczną ścianę śródpiersia. Pokrywa osierdzie (jako opłucna osierdziowa (łac. pleura pericardiaca)

Prawa opłucna śródpiersiowa pokrywa:

Lewa opłucna śródpiersiowa pokrywa:

Obie opłucne śródpiersiowe pokrywają:

Osklepek opłucnej (łac. cupula pleurae)

To część opłucnej ściennej ograniczająca od góry jamę opłucnową, która wystaje ponad przedni brzeg otworu górnego klatki piersiowej. Znajduje się w miejscu przejścia opłucnej żebrowej w opłucną śródpiersiową.

Mocowanie osklepka:

  • błona nadopłucnowa
  • więzadło kręgowo-opłucnowe
  • więzadło żebrowo-opłucnowe
  • mięsień pochyły najmniejszy

Osklepek opłucnej rzutuje się 3–4 cm powyżej obojczyka.

Unaczynienie i unerwienie opłucnej

Unaczynienie

Unerwienie

  • Opłucna ścienna:
    • Włókna czuciowe II-X nerwów międzyżebrowych - opłucna ścienna żebrowa
    • Nerw przeponowy - opłucna ścienna śródpiersiowa i przeponowa oraz osklepek opłucnej
  • Opłucna płucna:
    • Układ współczulny

Bibliografia

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1993. ISBN 78-83-200-4251-1.