Park Narodowy Środkowego Karakorum
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
1993 |
| Powierzchnia |
ok. 10 557 km² |
Położenie na mapie Pakistanu  | |
| 35°53′N 76°31′E/35,883333 76,516667 | |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy Środkowego Karakorum[1] (urdu میانی قراقرم ملی باغ) – park narodowy położony na terenie jednostki administracyjnej Gilgit-Baltistan w północnej części Pakistanu, utworzony w 1993 roku. Jest najwyżej położonym parkiem narodowym świata i największym pod względem powierzchni w Pakistanie[2]. Park obejmuje tereny wysokogórskie. Na jego obszarze znajdują się 4 ośmiotysięczniki (K2 – 8611 m n.p.m., Gaszerbrum I – 8068 m n.p.m., Gaszerbrum II – 8035 m n.p.m. i Broad Peak – 8051 m n.p.m.) oraz 60 szczytów o wysokości powyżej 7000 m n.p.m. W 2016 roku park został zgłoszony na listę informacyjną UNESCO[3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Park Narodowy Środkowego Karakorum został utworzony w 1993 roku. Powierzchnia parku wynosi około 10 557 km²[2].
Park położony jest w środkowym paśmie górskim Karakorum. Tereny parku leżą na wysokości od 2000 m n.p.m. do najwyższego punktu parku K2 o wysokości 8611 m n.p.m. Na obszarze parku znajdują się lodowce górskie, m.in. lodowiec Baltoro[2].
Flora[edytuj | edytuj kod]
Roślinność zajmuje niezbyt duży odsetek powierzchni parku (14,7%). Czynnikami ograniczającym rozwój roślin są duża wysokość i niskie temperatury. Szczególnie temperatura jest czynnikiem ograniczającym wzrost roślin na większych wysokościach (powyżej 4500 m n.p.m.), natomiast niewystarczająca dostępność wody w sezonie wegetacyjnym hamuje wzrost roślin na mniejszych wysokościach (poniżej 2000 m n.p.m), gdzie naturalna roślinność występuje głównie wokół zbiorników wodnych, takich jak strumienie czy jeziora[4].
W części dolin parku dominują zbiorowiska złożone ze świerków himalajskich (Picea smithiana), sosen himalajskich (Pinus wallichiana) i Juniperus macropoda oraz czyste drzewostany świerków himalajskich. Z tymi zbiorowiskami związane są również następujące gatunki: bylica nadmorska (Artemisia maritima), Astragalus gilgitensis, Fragaria nubicola, Geranium nepalensis, niecierpek Balfoura (Impatiens balfourii), Thymus linearis, koniczyna biała (Trifolium repens) oraz Rubus irritans. Na części stoków wschodnich i południowych dominującym krzewem jest rokitnik zwyczajny (Hippophae rhamnoides), często razem z Berberis lycium, natomiast na części stoków wschodnich na większych wysokościach występują zbiorowiska zdominowane przez Rosa webbiana i Ribes orientale. Z innych gatunków roślin występujących na terenie parku można wymienić Salix denticulata, Mertensia tibetica, Potentilla desertorum, rdest żyworodny (Bistorta vivipara), Berberis pachyacantha i Spiraea lycioides[5].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Do większych ssaków spotykanych w tym regionie należą Ovis ammon polii, markur śruborogi (Capra falconeri), owca stepowa (Ovis aries orientalis). Z drapieżników na terenie parku występują: irbis śnieżny (Panthera uncia), łasica górska (Mustela altaica), kuna domowa (Martes foina), niedźwiedź brunatny (Ursos arctos), niedźwiedź himalajski (Ursus thibetanus), Lynx lynx isabellinus, lis rudy (Vulpes vulpes) i Canis lupus filchneri[6].
Występuje tu około 90 gatunków ptaków, m.in. turkawka wschodnia (Streptopelia orientalis), orzełek włochaty (Hieraaetus pennatus) i pustułka zwyczajna (Falco tinnunculus)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych Poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 471. ISBN 978-83-254-1988-2. [dostęp 2019-12-18].
- ↑ a b c About CKNP. Oficjalna strona Parku Narodowego Środkowego Karakorum. [dostęp 2019-12-18]. (ang.).
- ↑ Central Karakorum National Park. UNESCO. [dostęp 2019-12-19]. (ang.).
- ↑ Flora. Oficjalna strona Parku Narodowego Środkowego Karakorum. [dostęp 2019-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-20)]. (ang.).
- ↑ Alamdar Hussain, M. Afzal Farooq, Moinuddin Ahmad, Muhammad Akbar, Muhammad Usama Zafar. Phytosociology and structure of Central Karakoram National Park (CKNP) of Northern Areas of Pakistan. „World Applied Sciences Journal”. 9 (12), s. 1443-1449, 2010. ISSN 1818-4952. [dostęp 2019-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Fauna. Oficjalna strona Parku Narodowego Środkowego Karakorum. [dostęp 2019-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-19)]. (ang.).