Paweł Bobek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Bobek
Data i miejsce urodzenia

25 września 1883
Końska

Data i miejsce śmierci

1945
Rybnik

Poseł na Sejm I kadencji II RP
Okres

od 14 marca 1919
do 26 marca 1928

Przynależność polityczna

PSL „Piast”

Odznaczenia
Medal Niepodległości

Paweł Bobek (ur. 25 września 1883 w Końskiej, zm. 1945 w Rybniku) – polski polityk; działacz PSL „Piast”, działacz narodowy i oświatowy na Śląsku Cieszyńskim, członek Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego w 1918 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 września 1883 roku w Końskiej na Śląsku Cieszyńskim jako syn Jana i Katarzyny z domu Kajzar. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Cieszynie (1903). W seminarium członek tajnego stowarzyszenia „Jedność”. Od 1903 roku nauczyciel ludowy w Ustroniu, następnie w Błędowicach Dolnych i Datyniach Dolnych, gdzie kierował pracą społeczno-narodową, od 1913 roku nauczyciel Seminarium Nauczycielskiego w Bobrku pod Cieszynem. Od 1907 roku wiceprzewodniczący ZG Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego na Śląsku Cieszyńskim, redaktor jego organu „Miesięcznik Pedagogiczny” (1911-1918 także wydawca)[2], redaktor „Głosu Ludu Śląskiego”. W 1918 roku przeniesiony (na 10 lat) w stan pozasłużbowy z uwagi na działalność polityczną, 1928-1931 był nauczycielem w państwowych seminariach nauczycielskich, potem na emeryturze.

W latach I wojny światowej związał się z endecją. Od 1914 roku członek Komisji Wojskowo-Aprowizacyjnej sekcji śląskiej NKN w Cieszynie, członek Komitetu Ratunkowego dla Ofiar Wojny na ziemiach polskich, działacz Polskiego Zjednoczenia Narodowego (utworzonego na Śląsku Cieszyńskim w 1912 roku). W 1918 roku współorganizator, sekretarz, następnie wiceprezes i jeden z prezesów Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego. Twórca PSL na Śląsku Cieszyńskim, a po jego połączeniu z PSL „Piast” (1920) do 1930 roku wiceprezes ZG, 1921-1931 członek RN, jednocześnie członek Zarządu Okręgowego na Śląsku (od 1920 roku wiceprezes, od 1925 roku prezes). Prelegent Macierzy Szkolnej Śląskiej, delegat Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, organizator kas pożyczkowych i członek Rady Nadzorczej Towarzystwa Oszczędnościowego, współorganizator Wyższej Szkoły Rolniczej w Cieszynie. Od 1931 roku w SL: 1931-1938 członek Rady Naczelnej, 1936-1938 członek Naczelnego Komitetu Wykonawczego, jednocześnie członek Zarządu Okręgowego na Małopolskę i Śląsk (do 1936 roku skarbnik).

Podczas pobytu W. Witosa na emigracji w Czechosłowacji jeden z organizatorów jego łączności z krajem, zwolennik Frontu Morges. Na skutek poważnej choroby układu nerwowego w 1936 roku wycofał się z aktywnego życia politycznego. W 1939 roku został wywłaszczony przez władze niemieckie; przebywał w szpitalach kolejno w Lublińcu, Dzięgielowie i Rybniku – w trakcie ewakuacji tego ostatniego szpitala zamordowany przez Niemców (1945).

W 1974 pod redakcją naukową Franciszka Serafina Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza opublikowała jego teksty autobiograficzne pt. Wspomnienia i zapiski.

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

Poseł na Sejm Ustawodawczy (1919–1922) i Sejm I kadencji. W 1919 roku mandat uzyskał z listy nr 1 okręg wyborczy nr 35 (Cieszyn), w 1922 roku z listy państwowej nr 1, w 1928 zastępca posła z listy nr 1 okręg wyborczy 40 (Cieszyn).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Anielą z domu Glajcar, mieli trzy córki: Annę, Anielę i Jadwigę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Medalem Niepodległości (1938).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej Śląska Cieszyńskiego, rocznik 1, Cieszyn 17 stycznia 1919 roku, nr 1, s. 2.
  2. Kierski, t.II 1925 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kierski Feliks: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. II. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1925, s. 406–407.
  • T. Rzepecki, Sejm 1919.
  • T. i W. Rzepeccy, Sejm i Senat 1922-1927
  • A. Bełcikowska, Przewodnik praktyczny po Sejmie i Senacie RP
  • Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927
  • T. i K. Rzepeccy, Sejm i Senat 1928-1933
  • Śląski słownik biograficzny, t. III, 1981, s. 35–38 (oprac. F. Serafin)
  • Słownik działaczy ruchu ludowego, 1989
  • W. Witos, Moje wspomnienia, t. II, 1990
  • Józef Golec, Stefania Bojda, Słownik biograficzny Ziemi Cieszyńskiej, t. I, 1993
  • Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, 1994
  • M. Czajka, M. Kamler, W. Sienkiewicz, Leksykon historii Polski, 1995
  • Nowa encyklopedia powszechna PWN, t. I, 1995
  • Wincenty Witos, Moja tułaczka, 1995

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]