Przelatucha
(Przekierowano z Petinomys)
| Petinomys | |||
| O. Thomas, 1908[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – przelatucha wąsata (P. genibarbis) na ilustracji z 1822 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
przelatucha | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Sciuropterus lugens O. Thomas, 1895 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Przelatucha[3] (Petinomys) – rodzaj gryzoni z podrodziny wiewiórek (Sciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Indiach, na Sri Lance, w Mjanmie, Tajlandii, Malezji, na Filipinach i w Indonezji[4][5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 92–370 mm, długość ogona 85–460 mm; masa ciała 22–1100 g[5][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) przelatuchę leśną (P. lugens).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Petinomys: gr. πετεινος peteinos (również πετηνος petēnos) ‘zdolny do latania, latający’[8]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].
- Olisthomys: gr. ολισθος olisthos ‘śliskość, oślizłość’[10]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pteromys (Olisthomys) morrisi Carter, 1842 (= Sciuropterus setosus Temminck, 1844).
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[11][7][4][3]:
- Petinomys setosus (Temminck, 1844) – przelatucha białobrzucha
- Petinomys fuscocapillus (Jerdon, 1847) – przelatucha brunatnoogonowa
- Petinomys crinitus (Hollister, 1911) – przelatucha płaskoogonowa
- Petinomys mindanensis (Rabor, 1939) – przelatucha mindanajska
- Petinomys genibarbis (Horsfield, 1822) – przelatucha wąsata
- Petinomys vordermanni (Jentink, 1890) – przelatucha sundajska
- Petinomys hageni (Jentink, 1888) – przelatucha samotna
- Petinomys lugens (O. Thomas, 1895) – przelatucha leśna
Opisano również gatunek wymarły z neogenu Mongolii[12]:
- Petinomys auctor Qiu Zhuding, 1991
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b O. Thomas. The genera and subgenera of the Sciuropterus Group, with descriptions of three new species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 1 (1), s. 6, 1908. (ang.).
- ↑ T.D. Carter. Three new mammals of the genera Crocidura, Callosciurus and Pteromys from northern Burma. „American Museum Novitates”. 1208, s. 2, 1942. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 199. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 604. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 761–763. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Petinomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-23].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 387. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 190.
- ↑ a b Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 173.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-20]. (ang.).
- ↑ Z.-d. Qiu. The Neogene mammalian faunas of Ertemte andHarr Obo in Inner Mongolia (Nei Mongol), China—8. Sciuridae (Rodentia). „Senckenbergiana Lethaea”. 71 (3–4), s. 223–255, 1991. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).