Piotr Szubin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Szubin
Pełne imię i nazwisko

Piotr Jewgienjewicz Szubin

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1944
Czelabińsk

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Łokomotiw Czelabińsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1962 Łokomotiw Czelabińsk ? (?)
1963 Łokomotiw Orenburg ? (?)
1964–1967 Ałga Frunze 103+ (24+)
1968 Łokomotiw Czelabińsk 37 (12)
1969 Urałmasz Swierdłowsk 23 (2)
1970–1973 Ałga Frunze 98 (12)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1974–1976 Ałga Frunze
1978 Kirgiska SRR
1979–1980 Dinamo Samarkanda (asystent)
1981 Dinamo Samarkanda
1982 SKA Rostów nad Donem (asystent)
1982–1984 SKA Rostów nad Donem
1985–1988 Spartak Moskwa (asystent)
1989 Rotor Wołgograd
1989–1990 USM Bel-Abbès
1991–1992 Ras Al Khaima Club (dyr.)
1993–1995 Ras Al Khaima Club
1996 Dinamo Stawropol
1997–1998 Szynnik Jarosław
1998 Anży Machaczkała
1999 Ras Al Khaima Club (konsultant)
2000–2001 KAMAZ Nabierieżnyje Czełny
2003 DJuSSz Futbolnoe Deło Moskwa
2004 Dynama Mińsk
2004–2006 SDJuSzOR Spartak Moskwa
2006–2008 SDJuSzOR Spartak Moskwa (dyr.)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Piotr Jewgienjewicz Szubin, ros. Пётр Евгеньевич Шубин (ur. 21 lutego 1944 w Czelabińsku, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika lub napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Łokomotiwu Czelabińsk, w którym w 1962 rozpoczął karierę piłkarską. W 1963 przeniósł się do Łokomotiwu Orenburg. W 1964 został piłkarzem Ałgi Frunze. W 1968 powrócił do Łokomotiwu Czelabińsk. W 1969 zmienił klub na Urałmasz Swierdłowsk. W 1970 powrócił do Ałgi Frunze, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1973.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. W latach 1974-1975 razem z Aleksandrem Koczetkowym kierowali Ałgą Frunze, a w 1976 do czerwca samodzielnie prowadził klub. W 1978 stał na czele reprezentacji Kirgiskiej SRR. W latach 1979-1980 pomagał trenować Dinamo Samarkanda, a w 1981 stał na czele klubu. W 1982 dołączył do sztabu szkoleniowego SKA Rostów nad Donem, gdzie najpierw pomagał trenować, a potem do 1984 prowadził wojskowy klub. 16 stycznia 1985 został zaproszony do Spartaka Moskwa, gdzie pomagał trenerowi Konstantinowi Bieskowu w szkoleniu piłkarzy. Od stycznia do kwietnia 1989 prowadził Rotor Wołgograd. W maju 1989 wyjechał do Algierii, gdzie stał na czele USM Bel-Abbès[1]. W 1991 przeniósł się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie pracował najpierw jako dyrektor, a od 1993 do 1995 prowadził Ras Al Khaima Club. Potem powrócił do ojczyzny i pracował w klubach Dinamo Stawropol (1996), Szynnik Jarosław (05.08.1997-17.05.1998) oraz Anży Machaczkała (18.08.1998-26.09.1998). Od sierpnia do końca 1999 konsultował arabski Ras Al Khaima Club. 20 stycznia 2000 został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu KAMAZ Nabierieżnyje Czełny[2], którym kierował do 26 czerwca 2001[3]. Potem pracował w Szkole Sportowej Futbolnoe Deło Moskwa. W styczniu 2004 stał na czele Dynamy Mińsk[4], w którym pracował do 25 maja 2004[5]. Od lipca 2004 do lipca 2006 pracował jako główny trener Szkoły Sportowej Spartaka Moskwa, a potem do listopada 2008 jako dyrektor Szkoły[6].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Ałga Frunze
KAMAZ Nabierieżnyje Czełny

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]