Podgajcze
50°51′48″N 21°34′59″E/50,863333 21,583056| część wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Drygulec |
| Część miejscowości | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-532[2] |
| Tablice rejestracyjne |
TOP |
| SIMC |
0809894[3] |
Położenie na mapie gminy Wojciechowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opatowskiego  | |
| 50°51′48″N 21°34′59″E/50,863333 21,583056[1]
| |
Podgajcze – część wsi Drygulec w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Wojciechowice[4][3].
W latach 1975–1998 Podgajcze administracyjnie należało do województwa tarnobrzeskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX w. dobra Podgajcze były własnością m.in. benedyktynek z Sandomierza. W 1864 r. zostały wystawione na licytację razem z sąsiednimi dobrami Drygulec.
W okresie międzywojennym właścicielem Podgajcza był Henryk Roguski. Jako oficer rezerwy brał on udział w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niewoli radzieckiej. W 1940 r. został zamordowany w Katyniu. W 1944 r. wycofujący się Niemcy założyli w Podgajczu polowy cmentarz. Groby ekshumowano w latach 90. XX wieku.
W czasach PRL w Podgajczu funkcjonował państwowy zakład przetwórstwa owocowo-warzywnego. W latach 90. XX wieku został on sprywatyzowany.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Ruiny suszarni chmielu na terenie dawnego zespołu dworskiego.
- Kamienna figura Matki Boskiej ufundowana przez rodzinę Roguskich.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 104335
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 235 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Myjak, Tam gdzie świt cywilizacji rolniczej. Monografia krajoznawcza gminy Wojciechowice, PAIR Sandomierz 2006, ISBN 83-86436-73-5.