Rezerwat przyrody Dęby Krajeńskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dęby Krajeńskie
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

2001

Akt prawny

Rozporządzenie Wojewody Kujawsko-Pomorskiego nr 249/00 z dnia 7 grudnia 2000 r.

Powierzchnia

45,83 ha

Ochrona

ścisła – 37,88 ha,
czynna – 7,95 ha

Położenie na mapie gminy Sępólno Krajeńskie
Mapa konturowa gminy Sępólno Krajeńskie, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Dęby Krajeńskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dęby Krajeńskie”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Dęby Krajeńskie”
Położenie na mapie powiatu sępoleńskiego
Mapa konturowa powiatu sępoleńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dęby Krajeńskie”
Ziemia53°28′36″N 17°23′28″E/53,476667 17,391111

Rezerwat przyrody Dęby Krajeńskierezerwat leśny o powierzchni 45,83 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie sępoleńskim, gminie Sępólno Krajeńskie[1].

Obszar rezerwatu podlega ochronie ścisłej (37,88 ha) i czynnej (7,95 ha)[1].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Pojezierze Krajeńskie. Znajduje się w pobliżu styku granic trzech województw: kujawsko-pomorskiego, pomorskiego i wielkopolskiego, na północ od drogi lokalnej Czyżkówko-Lutówko.

Rezerwat jest położony w obrębie Krajeńskiego Parku Krajobrazowego[2]. Zajmuje fragment kompleksu leśnego należącego do Nadleśnictwa Lutówko (leśnictwo Lutowo)[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat został utworzony mocą Rozporządzenia Wojewody Kujawsko-Pomorskiego nr 249/00 z dnia 7 grudnia 2000 roku[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat chroni las o charakterze grądu, z drzewostanem dębowo-bukowym i licznymi, chronionymi gatunkami roślin[2]. Ze względu na duże ocienienie dna lasu naturalne odnowienia są nierównomierne. Podszyt jest słabo rozwinięty, dlatego w rezerwacie panuje szczególna atmosfera, na którą największy wpływ mają potężne pnie i korony sędziwych drzew. Roślinność runa jest typowa dla tego typu lasu liściastego – uboga przez większą część roku, wiosną dominują zawilce żółte i gajowe, ponadto kwitną tu miodunki, kokorycze, marzanki i inne. Izolacja rezerwatu od siedzib ludzkich i tras komunikacyjnych czyni go szczególnie atrakcyjnym dla ptaków, w tym drapieżników[4].

Szlak turystyczny[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu rezerwatu przebiega szlak turystyczny zielony pieszy szlak turystyczny „Rezerwatów Krajeńskich” SypniewoWitkowo 29 km[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Rezerwat przyrody Dęby Krajeńskie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-09].
  2. a b Rezerwat „Dęby Krajeńskie”. [w:] Krajeński Park Krajobrazowy [on-line]. [dostęp 2019-04-23].
  3. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Lutówko – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-04-23].
  4. CZĘŚĆ V - OCHRONA PRZYRODY. [w:] WIOŚ Bydgoszcz Raport 2001 [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-24)].
  5. Umiński Janusz: Pojezierze Krajeńskie. Wydawnictwo PTTK „Kraj”. Warszawa 1991