Rezerwat przyrody Buczyna (powiat sępoleński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Buczyna
Ilustracja
Fragment rezerwatu
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

2001

Akt prawny

Rozporządzenie Wojewody Nr 247/00 z dnia 7 grudnia 2000 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody

Powierzchnia

20,01 ha

Ochrona

ścisła

Położenie na mapie gminy Sępólno Krajeńskie
Mapa konturowa gminy Sępólno Krajeńskie, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Buczyna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Buczyna”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Buczyna”
Położenie na mapie powiatu sępoleńskiego
Mapa konturowa powiatu sępoleńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Buczyna”
Ziemia53°28′42″N 17°25′21″E/53,478333 17,422500

Rezerwat przyrody Buczynarezerwat leśny o powierzchni 20,01 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie sępoleńskim, gminie Sępólno Krajeńskie[1].

Obszar rezerwatu podlega ochronie ścisłej[1][2].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Tablica informacyjna

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Pojezierze Krajeńskie. Znajduje się w pobliżu styku granic trzech województw: kujawsko-pomorskiego, pomorskiego i wielkopolskiego, na północ od Jeziora Lutowskiego.

Rezerwat jest położony w obrębie Krajeńskiego Parku Krajobrazowego. Zajmuje fragment kompleksu leśnego należącego do nadleśnictwa Lutówko.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat został utworzony Rozporządzeniem Wojewody Kujawsko-Pomorskiego Nr 247 / 00 z dnia 7 grudnia 2000 roku[3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat chroni żyzną buczynę niżową z licznymi gatunkami chronionymi[4]. Najcenniejszym elementem drzewostanu są okazałe buki oraz podrost bukowy, miejscami o zwarciu przekraczającym 80%, nadający zbiorowisku cechy naturalne. W miejscach nie opanowanych przez drzewa, rozwija się typowe dla lasów liściastych ubogie runo, w którym rosną m.in.: zawilec żółty, gajowy, miodunka plamista, złoć żółta i inne.

W rezerwacie występują rośliny chronione: lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko, kopytnik pospolity, marzanka wonna, a także kilkaset gatunków roślin naczyniowych[5].

Szlak turystyczny[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu rezerwatu przebiega szlak turystyczny zielony pieszy szlak turystyczny „Rezerwatów Krajeńskich” SypniewoWitkowo 29 km[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Rezerwat przyrody Buczyna. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-08].
  2. Zarządzenie Nr 21/0210/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 28 grudnia 2011 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Buczyna”. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Kujawsko-Pomorskiego Nr 311, poz. 3393 [on-line]. 2011-12-30. [dostęp 2019-04-23].
  3. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Lutówko – Lasy Państwowe. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-06)].
  4. Rezerwaty przyrody. [w:] Strona powiatu sępoleńskiego [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-12)].
  5. Część V - ochrona przyrody. [w:] WIOŚ Bydgoszcz Raport 2001 [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-24)].
  6. Umiński Janusz: Pojezierze Krajeńskie. Wydawnictwo PTTK „Kraj”. Warszawa 1991