Robert Hołyst

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Hołyst
Ilustracja
fot. Grzegorz Krzyżewski
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1963

profesor nauk chemicznych
Specjalność: termodynamika statystyczna, chemia polimerów, chemia fizyczna miękkiej materii[1]
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1989

Habilitacja

29 marca 1993[1]
Instytut Chemii Fizycznej PAN

Profesura

16 lutego 1998[1]

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Robert Piotr Hołyst (ur. 1963[2]) – polski fizyk i nauczyciel akademicki, profesor nauk chemicznych w Instytucie Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk. [1][3], specjalizujący się w zakresie termodynamiki i fizyki statystycznej, fizykochemii miękkiej materii oraz reakcjach biochemicznych zachodzących w żywych komórkach[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia fizyki teoretycznej w 1986 na Uniwersytecie Warszawskim[3]. Obronił pracę doktorską w 1989[2]. 29 marca 1993 habilitował się na podstawie rozprawy zatytułowanej Struktura cienkich błon smektycznych[1]. Od 16 lutego 1998 profesor nauk chemicznych[1], zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk oraz, do roku 2011, w Katedrze Chemii Wydziału Matematycznego i Przyrodniczego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego[1]. Współzałożyciel Szkoły Nauk Ścisłych (1994), w której pełnił funkcję prorektora w latach 1994-1996 – obecnie placówka ta jest częścią Wydziału Matematyczno Przyrodniczego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego[5]. W latach 2011-2015 był dyrektorem Instytutu Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk[1], który zreformował, wprowadzając płaską strukturę zarządzania, opartą o grupy badawcze i pełną swobodę działania młodych liderów[6].

Jest współautorem 300 publikacji, cytowanych 8500 razy (h=50 wg Google Scholar[7]), trzech podręczników termodynamiki (w tym Springer-Verlag 2012[8]) i 45 wynalazków[9]. Współpracował z firmami Unilever, Samsung i Mitsui Chemicals[10]. Współzakładał trzy start-upy (w tym Scope Fluidics[11] (2010) i Curiosity Diagnostics[10] (2012)). Był promotorem ponad 30 doktoratów i opiekunem 30 staży podoktorskich. Wygłaszał wykłady w renomowanych ośrodkach akademickich, w tym na Harvardzie, w Broad Institute of Harvard and MIT, Yale, Princeton, MIT, Oksfordzie, Cambridge, Ecole Normale, w Instytutach Maxa Plancka, a także w Chinach, Japonii, Rosji, Korei Południowej, Kanadzie. Pomysłodawca[3] konkursów naukowych "Złoty Medal Chemii"[12] i "Dream Chemistry Award"[13].

W 2004 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[14].

Tematyka badawcza[edytuj | edytuj kod]

Prowadzi badania na styku fizyki statystycznej, chemii materiałowej i biologii komórki. Odkrył zasadę rządzącą dyfuzją we wnętrzu żywych komórek i w płynach złożonych, uogólnił wzór Einsteina na współczynnik dyfuzji (wspólnie z Karolem Makuchem[15] i Tomaszem Kalwarczykiem[16][17]), stworzył opis stanów nierównowagowych w ramach globalnej termodynamiki (wspólnie z Karolem Makuchem[18][19][20][21]), podał (wspólnie z Markiem Litniewskim) wzory na szybkość parowania cieczy, wykazując niepoprawność wzorów Hertza-Knudsena i Maxwella[22][23][24][25]. Opisał wspólnie z Olgierdem Cybulskim podział przestrzeni w oparciu o wartości własne Laplasjanu[26][27]. Wraz z Wojciechem Góździem odkrył nowe periodyczne powierzchnie minimalne(inne języki) o wysokim genusie[28].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Brunona[29].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Prof. dr hab. Robert Hołyst, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-03-30].
  2. ↑ a b IChF Soft Condensed Matter Group [online], groups.ichf.edu.pl [dostęp 2022-01-16].
  3. ↑ a b c prof. dr hab. Robert Hołyst. webcache.googleusercontent.com. [dostęp 2021-03-30].
  4. ↑ ICHF PAN, zespół badawczy nr 10 [online] [dostęp 2024-03-08].
  5. ↑ Wydział Matematyczno-Przyrodniczy UKSW. [dostęp 2024-03-10].
  6. ↑ Profesor przy okazji. forumakademickie.pl. [dostęp 2024-03-07].
  7. ↑ Robert Hołyst w Google Scholar.
  8. ↑ Thermodynamics for Chemists, Physicists and Engineers.
  9. ↑ Google Patents, Inventor: Robert Hołyst. [dostęp 2024-03-07].
  10. ↑ a b Robert Hołyst Team. [dostęp 2024-03-07].
  11. ↑ Scope Fluidics. [dostęp 2024-03-07].
  12. ↑ Złoty Medal Chemii. [dostęp 2024-03-07].
  13. ↑ Dream Chemistry Award. [dostęp 2024-03-07].
  14. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 września 2004 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 2, poz. 14).
  15. ↑ Karol Makuch i inni, Diffusion and flow in complex liquids, „Soft Matter”, 16 (1), 2020, s. 114–124, DOI: 10.1039/C9SM01119F [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  16. ↑ Krzysztof Sozański i inni, Activation Energy for Mobility of Dyes and Proteins in Polymer Solutions: From Diffusion of Single Particles to Macroscale Flow, „Physical Review Letters”, 111 (22), 2013, s. 228301, DOI: 10.1103/PhysRevLett.111.228301 [dostęp 2024-03-09].
  17. ↑ Tomasz Kalwarczyk i inni, Comparative Analysis of Viscosity of Complex Liquids and Cytoplasm of Mammalian Cells at the Nanoscale, „Nano Letters”, 11 (5), 2011, s. 2157–2163, DOI: 10.1021/nl2008218 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  18. ↑ Robert Hołyst i inni, Thermodynamics of stationary states of the ideal gas in a heat flow, „The Journal of Chemical Physics”, 157 (19), 2022, DOI: 10.1063/5.0128074 [dostęp 2024-03-09].
  19. ↑ Karol Makuch i inni, Steady-state thermodynamics of a system with heat and mass flow coupling, „The Journal of Chemical Physics”, 159 (19), 2023, DOI: 10.1063/5.0170079 [dostęp 2024-03-09].
  20. ↑ Robert Hołyst i inni, Fundamental Relation for the Ideal Gas in the Gravitational Field and Heat Flow, „Entropy”, 25 (11), 2023, s. 1483, DOI: 10.3390/e25111483, PMID: 37998175, PMCID: PMC10670277 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  21. ↑ Robert Hołyst i inni, Fundamental Relation for Gas of Interacting Particles in a Heat Flow, „Entropy”, 25 (9), 2023, s. 1295, DOI: 10.3390/e25091295, PMID: 37761594, PMCID: PMC10529676 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  22. ↑ Robert Hołyst, Marek Litniewski, Daniel Jakubczyk, A molecular dynamics test of the Hertz–Knudsen equation for evaporating liquids, „Soft Matter”, 11 (36), 2015, s. 7201–7206, DOI: 10.1039/C5SM01508A [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  23. ↑ Robert Hołyst, Marek Litniewski, Evaporation into vacuum: Mass flux from momentum flux and the Hertz–Knudsen relation revisited, „The Journal of Chemical Physics”, 130 (7), 2009, DOI: 10.1063/1.3077059 [dostęp 2024-03-09].
  24. ↑ Robert Hołyst, Marek Litniewski, Heat Transfer at the Nanoscale: Evaporation of Nanodroplets, „Physical Review Letters”, 100 (5), 2008, s. 055701, DOI: 10.1103/PhysRevLett.100.055701 [dostęp 2024-03-09].
  25. ↑ Robert Hołyst i inni, Nanoscale transport of energy and mass flux during evaporation of liquid droplets into inert gas: computer simulations and experiments, „Soft Matter”, 9 (32), 2013, s. 7766–7774, DOI: 10.1039/C3SM50997D [dostęp 2024-03-09] (ang.).
  26. ↑ O. Cybulski, R. Hołyst, Tiling a Plane in a Dynamical Process and its Applications to Arrays of Quantum Dots, Drums, and Heat Transfer, „Physical Review Letters”, 95 (8), 2005, s. 088304, DOI: 10.1103/PhysRevLett.95.088304 [dostęp 2024-03-09].
  27. ↑ O. Cybulski, R. Hołyst, Three-dimensional space partition based on the first Laplacian eigenvalues in cells, „Physical Review E”, 77 (5), 2008, s. 056101, DOI: 10.1103/PhysRevE.77.056101 [dostęp 2024-03-09].
  28. ↑ Wojciech T. Góźdź, Robert Hołyst, Triply periodic surfaces and multiply continuous structures from the Landau model of microemulsions, „Physical Review E”, 54 (5), 1996, s. 5012–5027, DOI: 10.1103/PhysRevE.54.5012 [dostęp 2024-03-24].
  29. ↑ Hołystowie. forumakademickie.pl. [dostęp 2023-08-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Hołyst&oldid=73235282”