Rudolf Kempe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Kempe
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1910
Niederpoyritz

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

12 maja 1976
Zurych

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Odznaczenia
Order Bawarski Zasługi

Rudolf Kempe (ur. 14 czerwca 1910 w Niederpoyritz, zm. 12 maja 1976 w Zurychu[1][2]) – niemiecki dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1924–1928 studiował w Orchesterschule der Staatskapelle w Dreźnie u Walthera Bachmanna (fortepian), Johanna Königa (obój) i Kurta Stieglera (kompozycja i dyrygentura)[1]. Był pierwszym oboistą opery w Dortmundzie (1928) i orkiestry Gewandhaus w Lipsku (1929–1936)[1]. Jako dyrygent debiutował w 1935 roku wykonaniem Der Wildschütz Alberta Lortzinga w lipskiej operze[1]. Po wybuchu II wojny światowej powołany do wojska[3]. Współpracował z teatrami operowymi w Chemnitz (1942–1948), Weimarze (1948–1949), Dreźnie (1949–1952) i Monachium (1952–1954)[1].

Występował w Operze Wiedeńskiej (1951–1952), Covent Garden Theatre w Londynie (1953), Metropolitan Opera w Nowym Jorku (1954) i Festspielhaus w Bayreuth (1960)[1]. W 1960 roku na prośbę Thomasa Beechama objął stanowisko drugiego dyrygenta Royal Philharmonic Orchestra, po śmierci Beechama w 1961 roku był do 1975 roku jej dyrektorem artystycznym i pierwszym dyrygentem[1][3]. Od 1965 do 1972 roku dyrygował także orkiestrą Tonhalle w Zurychu, od 1967 roku orkiestrą filharmonii w Monachium, a od 1975 roku BBC Symphony Orchestra[1][3]. Odznaczony Bawarskim Orderem Zasługi (1971)[4].

Zasłynął przede wszystkim jako wykonawca utworów Beethovena, Brahmsa, Wagnera, Brucknera, Richarda Straussa[3], Dvořáka i Czajkowskiego[2]. Jego interpretacje cechowały się impulsywnością, precyzją rytmiczną i wyrazistym frazowaniem[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 66. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 432–433. ISBN 978-83-01-13410-5.
  3. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1850. ISBN 978-0-02-865528-4.
  4. Who was Who 1971–1980. New York: St. Martin’s Press, 1981, s. 429. ISBN 0-312-87746-3.