Rybnica (Białoruś)
53°49′26″N 24°02′15″E/53,823889 24,037500| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231742 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°49′26″N 24°02′15″E/53,823889 24,037500
| |
Rybnica (biał. Рыбніца; ros. Рыбница) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim, w sielsowiecie Porzecze.
Znajduje się tu kaplica prawosławna pw. św. Gabriela Zabłudowskiego (podlegająca parafii w Porzeczu)[2], a także przystanek kolejowy Rybnica na linii dawnej Kolei Warszawsko-Petersburskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawniej w województwie trockim Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej[3]. W latach 1921–1939 leśniczówka leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Porzecze[4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 108 osób, 14 było wyznania rzymskokatolickiego, 94 prawosławnego. Jednocześnie 6 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 102 białoruską. Było tu 19 budynków mieszkalnych[4].
Miejscowość należała do parafii prawosławnej i rzymskokatolickiej w Porzeczu. Podlegała pod Sąd Grodzki w Druskiennikach i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Porzeczu[5].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[7]. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.
Od 1991 w strukturach administracyjnych Białorusi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Храм Казанской иконы Божией Матери д.Поречье. orthos.org. [dostęp 2021-01-11]. (ros.).
- ↑ Rybnica, pow. grodzieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 61.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 40.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 62.
- ↑ Карманный атлас СССР. 11-е изд. – Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39
- ↑ Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rybnica, pow. grodzieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 61.
- Rybnica na mapie WIG
-1932_300dpi_bcuj298233-285437.jpg){kind=link}