Stary

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z S/y Stary)
Stary
Ilustracja
Bandera

 Polska

Numer na żaglu

PZ 2162

Znak wywoławczy

SPS 2189

Port macierzysty

Szczecin

Dane podstawowe
Typ

Bruceo

Materiał

stal

Historia
Data budowy

1991

Dane techniczne
Długość całkowita (L)

13,49 m

Szerokość (B)

3,91 m

Zanurzenie (D)

1,85 m

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

slup

Powierzchnia ożaglowania

74 m²

Liczba masztów

1

Napęd mechaniczny
Silnik

Ursus 4410

Moc silnika

59,5 kW

Jacht Stary od rufy

Stary – polski stalowy jacht typu Bruceo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jacht został zbudowany w 1991 w Lesznie. Prace wykonywali: Mirosław Lewiński, Mirosław Hartwich, Henryk Olejnik, Henryk Dróżdż i Kazimierz Stawiński. Budowa przebiegała tzw. sposobem gospodarczym. Na początku 1999 „Stary” został sprzedany Jacht Klubowi AZS w Szczecinie.

  • Dane techniczne
    • Typ jachtu: BRUCEO (na bazie amerykańskiego jachtu Roberts 44, konstrukcji Bruce’a Robertsa)
    • Wymiary: L=13,49 m, B=3,91 m, T=1,85 m oraz S=74 m².
    • Materiał kadłuba: stal
    • Klasa żeglugowa *yKlx (żegluga oceaniczna w każdych warunkach)
    • nr na żaglu: PZ 2162,
    • sygnał wywoławczy: SPS 2189.
    • Silnik pomocniczy typu URSUS 4410 o mocy 59,5 kW przy obrotach 2350 obr./min. i przekładni hydrokinetycznej WOLA 3.
    • Port macierzysty – Szczecin, Jacht Klub AZS Szczecin.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • Stary jest pierwszym jachtem pod polską banderą (wspólnie z jachtem Nekton), który pokonał przejście północno-zachodnie[a]. Załoga jachtu jest najmłodszą w historii załogą, która pokonała przejście i opłynęła Amerykę Północną.
  • Stary jest pierwszym polskim jachtem, który okrążył Amerykę Północną. Jednocześnie zawijając do Panamy, Stary jako pierwsza polska jednostka i jedna z kilku na świecie zamknął pętlę wokół obu Ameryk.

Wyprawy[edytuj | edytuj kod]

Podczas ponadrocznej wyprawy jacht opłynął Amerykę Południową trasą wokół przylądka Horn z zachodu na wschód oraz dotarł do Wyspy Króla Jerzego w Antarktyce. W ciągu 370 dni wyprawy jacht pokonał 22 000 mil morskich, a załoga odwiedziła 20 krajów na 4 kontynentach.

Załoga:[1]Jacek Wacławski – kapitan • Sławomir Skalmierski „Skalma” • Grzegorz Dolnik • Mateusz Sznir • Dominik Bac „Dodzik” • Andrzej Kolon • Grzegorz Jendroszczyk „Jendroszcz” • Andrzej Nowakowski „Wesoły” • Jacek Kuśnierz „Viking” (etap Wyspy Kanaryjskie – Ekwador) • Monika Witkowska „Mona” (etap Chile – Horn – Falklandy) • Claudia Cardenas (etap Argentyna – Brazylia) • Miłosz Trawczyński (Brazylia – Polska)

  • 2006/2007QNT Northwest Passage Jubilee Voyage

Rejs dookoła Ameryki Północnej przez Przejście Północno-Zachodnie. Rejs odbył się w setną rocznicę pokonania szlaku przez Roalda Amundsena. Podczas 14 miesięcy żeglugi jacht przepłynął ponad 23 000 Mm. Odwiedzono 23 kraje na 3 kontynentach.

Trasa: SzczecinDaniaNorwegiaWyspy OwczeIslandiaGrenlandia (Sondrestromfjord) Załoga: Grzegorz Jendroszczyk – kapitan • Marek Bonczar • Ania Jakubiec • Andrzej Kolon • Michał Michalik • Alek Nowak (Polska – Islandia) • Marek Sobieski (Grenlandia) • Tomek Szewczyk (Islandia – Grenlandia)

      • Rejs na Grenlandii

Załoga: Dominik Bac • Claudia Cardenas • Grzegorz Jendroszczyk • Andrzej Kolon • Konstanty Kulik • Tomek Kozik • Sławek Skalmierski • Agnieszka Strużyk • Tomek Szewczyk • Maciek Tomaszek • Jacek Wacławski • Goście: Isabelle Barrere • Maciek Drewniany • Marcin Jamkowski • Marek Sobieski • Tomasz Sudoł

    • Etap II (Northwest Passage)

Trasa: Grenlandia (Ilulissat) – Kanada (Pond Inlet, Gjoa Haven, Cambridge Bay, Tuktoyaktuk) – USA (Cross Island, Point Barrow, Nome, Nunivak, St Paul Island, Dutch Harbour) – Kanada (Port Hardy, Campbell River, Vancouver)

Kapitanowie: (według kolejności prowadzenia) Dominik Bac • Jacek Wacławski • Sławek Skalmierski • Tomek Szewczyk • Załoga: Konstanty Kulik • Agnieszka Strużyk • Arlo Hanningan (od Nome)

Trasa: Kanada (Vancouver, Victoria) – USA (San Francisco, Los Angeles, Santa Catalina) – Meksyk (Ensenada, Isla San Benito, Bahia de Tortugas, San Carlos, Bahia Magdalena, Cabo San Lucas, Isla San Benedicto, Manzanillo, Acapulco, Puerto Escondido, Puerto Madero) – Gwatemala (Puerto Quetzal) – Kostaryka (Flamingo, Los Suenos, Puerto Quepos, Isla del Cano, Golfito) – Panama (miasto Panama, Kanał Panamski, Colón, archipelag San Blas) – Kolumbia (Cartagena)- Kajmany (Georgetown) – Kuba (Hawana) – USA (Key West)

Kapitanowie: (według kolejności prowadzenia) Dominik Bac • Sławek Skalmierski • Załoga: Claudia Cardenas • Krzysztof Bonczar (od San Francisco) • Marcin Sanetra • Arlo Hanningan (do Puerto Quetzal) • Maciek Tomaszek (od Los Angeles) • Goście: Agnieszka Bac (Los Angeles – Cabo San Lucas) • Patricia Cardenas (Cartagena – Hawana) • Gosia Seruga (Kajmany – Key West) • Tomasz Sudoł (Kajmany – Hawana)

Trasa: USA (Key West) – Bahamy (Nassau, Freeport) – Bermudy (St. George’s) – AzoryPortugalia (Horta) – Francja (Cherbourg) – Wielka Brytania (Londyn) – Holandia (Amsterdam) – Niemcy (Kilonia) – Polska (Szczecin) Załoga: Tomek Szewczyk – kapitan • Krzysztof Bonczar • Michał May-Majewski • Jakub Kryjanowski (do Bermudów) • Kasia Zarębska

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marcin Jamkowski, Jacek Wacławski: Stary, młodzi i morze. Gliwice: Helion, 2013. ISBN 978-83-246-8887-6.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pierwsze przejście polskiej załogi – zob. Rejs Vagabond II przez Przejście NW, załoga: Janusz Kurbiel, Wojciech Jacobson, Ludomir Mączka.