Saint-Gilles (Belgia)

Saint-Gilles
Sint-Gillis (holenderski)
Herb	Flaga
Państwo	Belgia
Region stołeczny	Region Stołeczny Brukseli
Burmistrz	Charles Picqué
Powierzchnia	2.52 km²
Populacja (2015); • liczba ludności; • gęstość	; 49 769; 19 750 os./km²
Nr kierunkowy	02
Kod pocztowy	1060
	Położenie na mapie Brukseli Saint-Gilles
	Położenie na mapie Belgii Saint-Gilles
	50°49′N 4°21′E/50,816667 4,350000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Saint-Gilles (nid. Sint-Gillis) – gmina miejska w Belgii, położona w Regionie Stołecznym Brukseli, liczy około 45 tys. mieszkańców (2015). Ośrodek przemysłu spożywczego.

Popularnie określana „polską dzielnicą” w Brukseli, nawiązując do słynnych Jackowa w Chicago i Greenpointu w Nowym Jorku. W Saint-Gilles znajduje się kaplica Polskiej Misji Katolickiej (rue Jourdan 80), kilka polskich sklepów i piekarni.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki jako Obbrussel[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze domy w wiosce Obbrussel (czyli Górna Bruksela) zostały zbudowane między VII i XI wieku w pobliżu Altitude 100, jednego z najwyższych wzniesień na terenie Brukseli, obecnie część gminy Forest. W 1216 roku w następstwie silnego wyżu demograficznego w okolicy, opactwo Forest zaakceptowało utworzenie samodzielnej parafii Obbrussel. Ta niezależność trwała tylko przez następne osiemdziesiąt lat, po których administracja wsi została przeniesiona do Brukseli. W XVI wieku Obbrussel składała się z 41 domostw.

W 1670 roku na zlecenie rządu hiszpańskiego, hrabia Monterey zbudował fort w Obbrussel jako część fortyfikacji Brukseli, aby chronić miasto przed ewentualnymi atakami. Ukończony w 1675 roku fort został rozebrany w następnym stuleciu, by ustąpić miejsca kilku ważnym drogom oraz rozrastającemu się miastu.

Od rewolucji francuskiej do dnia dzisiejszego[edytuj | edytuj kod]

Pod panowaniem francuskim, 31 sierpnia 1795 roku zmieniono nazwę wsi na obecną, która pochodzi od jej patrona świętego Idziego. Cztery lata później wieś znowu odzyskała niepodległość i posiadała wtedy własnego burmistrza oraz radę miejską. W 1830 roku Bruksela stała się stolicą nowo utworzonego państwa Belgii. W rezultacie wioska Saint-Gilles znana od wieków z uprawy kapusty przeszła bezprecedensowy rozwój. Populacja wzrosła z ok. 2500 mieszkańców w roku 1800, do ponad 33 000 w 1880 roku, aż do rekordowego poziomu 60 000 w 1910 roku.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Na terenie gminy znajduje się największy dworzec kolejowy w Regionie Stołecznym Brukseli oraz całej Belgii Bruxelles Midi. Przez Saint-Gilles przebiega linia metra nr 2 (stacje Louiza, Munthof, Porte de Hal/Hallepoort i Zuidstation) oraz linia nr 3 premetra (przystanki Albert, Horta, Saint-Gilles/Sint-Gillis, Hallepoort i Zuidstation), jak również linie tramwajowe nr 18, 48, 81, 82, 91 i 92.

Współpraca[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości partnerskie: