Sawa (Rajewski)
| Fiodor Rajewski | |
| Arcybiskup Sydney, Australii i Nowej Zelandii | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 lutego 1892 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Arcybiskup Sydney, Australii i Nowej Zelandii | |
| Okres sprawowania |
1957-1970 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
1953 |
| Diakonat |
październik 1941 |
| Prezbiterat |
marzec 1942 |
| Chirotonia biskupia |
1954 |
| Data konsekracji |
1954 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
Sawa, imię świeckie Fiodor Fiodorowicz Rajewski (ur. 29 stycznia?/10 lutego 1892 w Jefriemowie, zm. 17 kwietnia 1976 w Croydon lub w Sydney) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny szlacheckiej. Uzyskał średnie wykształcenie teologiczne w seminarium duchownym w Tule (1911), a następnie ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim (1916). W 1920 emigrował z Rosji razem z oddziałami Białych i udał się na wyspę Lemnos, a następnie do Królestwa SHS. Tam żył od 1921 do 1941, utrzymując się z pracy w charakterze nauczyciela w rosyjskiej szkole. Na Uniwersytecie Belgradzkim podjął studia w zakresie teologii prawosławnej, które ukończył w 1935[1].
W październiku 1941 został (jako mężczyzna żonaty) wyświęcony na diakona, zaś w marcu roku następnego – na kapłana. W Serbii Nedicia służył w parafiach etnicznie rosyjskich; po wycofaniu się Niemców z terytorium Jugosławii również udał się do Niemiec i służył tam w placówkach duszpasterskich przeznaczonych dla prawosławnych dipisów. W 1946 otrzymał godność protojereja[1].
W 1948 emigrował do Stanów Zjednoczonych i przez kolejne sześć lat służył w cerkwi św. Włodzimierza w Miami, przy której utworzył bractwo św. Pantelejmona. W 1953, po śmierci małżonki, wstąpił do monasteru Trójcy Świętej w Jordanville i złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Sawa. W roku następnym Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji zdecydował o udzieleniu mu święceń biskupich. W 1954 został biskupem Melbourne, wikariuszem eparchii Sydney, Australii i Nowej Zelandii, zaś po roku mianowano go jej ordynariuszem. W 1957 otrzymał godność arcybiskupa. Na katedrze pozostawał do 1970, gdy odszedł w stan spoczynku. Pozostał w Australii i tam też sześć lat później zmarł[1].