Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Borysowie
 613Г000004
| |||||||||||||||||||
| sobór katedralny | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Borysowa  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |||||||||||||||||||
 54°14′42,8″N 28°30′16,4″E/54,245222 28,504556
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego[1] (biał. Сабор Уваскрэшання Гасподняга, ros. Собор Воскресения Господня) – prawosławny sobór katedralny w Borysowie na placu Handlowym.
W czasach I Rzeczypospolitej na miejscu obecnego soboru istniała należąca do unitów drewniana cerkiew Przemienienia Pańskiego z dzwonnicą, ufundowana w latach 1620–1648 przez starostę borysowskiego Ogińskiego. W 1795 władze carskie przekazały świątynię prawosławnym. Podczas wojny 1812 roku cerkiew spłonęła podpalona przez wojska francuskie[2]. W 1815 doszło do jej odnowienia, jednocześnie zmieniono wezwanie na Zmartwychwstania Pańskiego[2]. W 1829 świątynia spróchniała, jednak cztery lata później znów została odnowiona ze środków publicznych, by doszczętnie spłonąć w 1865[2].
Obecny murowany sobór zbudowano w 1874 z czerwonej cegły według projektu P. Mierkułowa – władze guberni mińskiej wyłożyły na ten cel 48,8 tys. rubli. Świątynia reprezentuje odłam moskiewsko-jarosławski stylu rosyjsko-bizantyjskiego. Została zaprojektowana na planie krzyża z dziewięcioma kopułami i trzema absydami. W 1907 do cerkwi dostawiono murowaną dzwonnicę zaprojektowaną przez W. Strułowa. W 1901 cerkiew miała prawie 6 tys. parafian z miasta i jego okolic[2]. W 1937 władze sowieckie odebrały sobór wiernym, jednak w 1945 podjęły decyzję o zwróceniu go wspólnocie prawosławnej.
W latach dziewięćdziesiątych przed świątynią ustawiono pomnik założyciela miasta ks. Borysa Wsiewołodowicza.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- red. A.A. Voinau [et al.], „Architektura Belarusi: encyklapedyčny davednik”, Mińsk 1993