Zabytki w Bieczu: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
drobne redakcyjne
Linia 4: Linia 4:
[[Plik:Kromerowka Biecz.JPG|thumb|220px|Dom Kromera]]
[[Plik:Kromerowka Biecz.JPG|thumb|220px|Dom Kromera]]
{{Biecz}}
{{Biecz}}
Biecz jest '''miastem zabytków'''. W XV i XVI w. powstawało wiele obiektów architektonicznych o charakterze publicznym oraz okazałych kamienic mieszczańskich<ref>T. Ślawski, Produkcja i wymiana towarowa Biecza w XVI i XVII w., Rzeszów 1968 s. 79-156</ref><ref>T. Ślawski, Marcin Kromer w 400 rocznicę śmierci, Biecz 1989, s. 7</ref>. W mieście istniało dużo kościołów. W czasach świetności miasta istniało ich aż siedem.
Biecz jest '''miastem zabytków'''. W XV i XVI w. powstawało wiele obiektów architektonicznych o charakterze publicznym oraz okazałych kamienic mieszczańskich<ref>T. Ślawski, Produkcja i wymiana towarowa Biecza w XVI i XVII w., Rzeszów 1968 s. 79-156</ref><ref>T. Ślawski, Marcin Kromer w 400 rocznicę śmierci, Biecz 1989, s. 7</ref>. W mieście istniało aż siedem kościołów.


W rejestrze zabytków widnieje dzielnica staromiejska Biecza. Teren ten został w XIV wieku obwiedziony murami, a na środku został wytyczony prostokątny rynek<ref name="Ks8" />. Znajduje się na nim [[Ratusz w Bieczu|ratusz z wieżą]], pierwotnie gotycki, przebudowany w XVI wieku. W Bieczu mieści się późnogotycki [[Kościół Bożego Ciała w Bieczu|kościół Bożego Ciała]]. Ponadto miasto posiada [[kościół i klasztor franciszkański w Bieczu|zespół klasztorny]] z jednonawowym barokowym kościołem z XVII wieku. W mieście znajduje się najstarszy zachowany budynek szpitalny w Polsce – [[szpital Świętego Ducha w Bieczu|szpital Św. Ducha]] z XIV wieku ufundowany przez królową Jadwigę.
W rejestrze zabytków widnieje dzielnica staromiejska Biecza. Teren ten został w XIV wieku obwiedziony murami, a na środku został wytyczony prostokątny rynek<ref name="Ks8" />. Znajduje się na nim [[Ratusz w Bieczu|ratusz z wieżą]], pierwotnie gotycki, przebudowany w XVI wieku. W Bieczu można zwiedzić późnogotycki [[Kościół Bożego Ciała w Bieczu|kościół Bożego Ciała]] oraz [[kościół i klasztor franciszkański w Bieczu|zespół klasztorny franciszkanów]] z barokowym kościołem z XVII wieku. W mieście znajduje się najstarszy zachowany budynek szpitalny w Polsce – [[szpital Świętego Ducha w Bieczu|szpital Św. Ducha]] z XIV wieku ufundowany przez królową Jadwigę.
Jednym z obiektów zabytkówych jest [[Dom Kromera w Bieczu|Dom Kromera]], gdzie wewnątrz zachował się rozkład pomieszczeń i wystrój architektoniczny z XVI wieku. Posiada ona takżę rzeźbione kolumny międzyokienne z 1612 r.
Jednym z obiektów zabytkowych jest [[Dom Kromera w Bieczu|Dom Kromera]], gdzie wewnątrz zachował się rozkład pomieszczeń i wystrój architektoniczny z XVI wieku, w tym rzeźbione kolumny międzyokienne z 1612 r.


Do zabytków miasta należą:
Do zabytków miasta należą:
* '''układ przestrzenno-urbanistyczny miasta''' pochodzący ze [[średniowiecze|średniowiecza]]. Miasto zostało pierwotnie zbudowane na kształcie elipsy<ref name="s60">T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 60</ref>. Teren został obwiedziony murami, a na środku został wytyczony prostokątny rynek<ref name="Ks8">G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 8</ref>. Ciekawostką jest to, że rynek biecki jest największym rynkiem w Polsce, w stosunku do reszty dawnego miasta (rynek zajmuje ok. 1/8 miasta).
* '''układ przestrzenno-urbanistyczny miasta''' pochodzący ze [[średniowiecze|średniowiecza]]. Miasto zostało pierwotnie zbudowane na kształcie elipsy<ref name="s60">T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 60</ref>. Teren został otoczony murami, a na środku został wytyczony prostokątny rynek<ref name="Ks8">G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 8</ref>. Ciekawostką jest to, że rynek biecki jest największym rynkiem w Polsce, w stosunku do reszty dawnego miasta (rynek zajmuje aż ok. 1/8 miasta).
* '''[[Mury obronne w Bieczu|zespół murów obronnych]]''' powstałych w [[XIV wiek|XIV w.]] Początkowo miały długość ok. 1200 metrów. Do dzisiaj zachowały się tylko fragmenty – w okolicach kościoła parafialnego oraz resztki murów z częścią przyziemną kwadratowej baszty koło szpitala Św. Ducha. Do zespołu murów obronnych należą także trzy zachowane baszty: kowalska, rzeźnicka (dzwonnica) oraz radziecka. Niedaleko kościoła znajdują się fundamenty jednego z trzech znanych w Polsce [[barbakan]]u<ref>T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 99</ref>.
* '''[[Mury obronne w Bieczu|zespół murów obronnych]]''' powstałe w [[XIV wiek|XIV w.]] Początkowo miały długość ok. 1200 metrów, lecz do dzisiaj zachowały się tylko fragmenty – w okolicach kościoła parafialnego oraz resztki murów z częścią przyziemną kwadratowej baszty koło szpitala Św. Ducha. Do zespołu murów obronnych należą także trzy zachowane baszty: Kowalska, Rzeźnicka (dzwonnica) oraz Radziecka. Niedaleko kościoła znajdują się fundamenty jednego z trzech znanych w Polsce [[barbakan]]u<ref>T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 99</ref>.
* '''[[Ratusz w Bieczu|ratusz z wieżą]]''', wznoszący się na rynku, pierwotnie gotycki, przebudowany w [[XVI wiek|XVI w.]] W [[XIX wiek|XIX w.]] rozebrano część wschodnią. Fundamenty tej części mury odkryto w [[1958]] r. i zabezpieczono [[klinkier]]em. Wieża jest ozdobiona techniką [[sgraffito]], ma 58 metrów wysokości. Na ścianach widnieją herby i tablice oraz tarcza zegara z XVI w. z 24-godzinnym podziałem<ref>T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 57</ref>. W najniższej piwnicy wieży znajduje się loch, do którego wtrącano skazańców. Wyżej znajdowała się cela będąca miejscem tortur<ref>B. Duda, A. Piotrowska, Szlak świętej Jadwigi Królowej w Bieczu, Biecz 2006, s. 47</ref>.
* '''[[Ratusz w Bieczu|ratusz z wieżą]]''', wznoszący się na rynku, pierwotnie gotycki, przebudowany w [[XVI wiek|XVI w.]] W [[XIX wiek|XIX w.]] rozebrano część wschodnią. Fundamenty tej części odkryto w [[1958]] r. i uczytelniono [[klinkier]]em. Wieża jest ozdobiona techniką [[sgraffito]] i ma 58 metrów wysokości. Na ścianach widnieją herby i tablice oraz tarcza zegara z XVI w. z 24-godzinnym podziałem<ref>T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 57</ref>. W najniższej piwnicy wieży znajduje się loch, do którego wtrącano skazańców. Wyżej znajdowała się cela będąca miejscem tortur<ref>B. Duda, A. Piotrowska, Szlak świętej Jadwigi Królowej w Bieczu, Biecz 2006, s. 47</ref>.
* '''[[Kościół Bożego Ciała w Bieczu|Kościół Bożego Ciała wraz z otoczeniem]]''' pw. [[Piotr Apostoł|Piotra]] i [[Święty Paweł|św. Pawła]] należący do najcenniejszych zabytków architektury sakralnej w Polsce<ref>T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 75</ref>. Jest to [[gotyk|późnogotycki]], trójnawowy kościół halowy. Najstarszą jego częścią jest [[prezbiterium]] zbudowane przed [[1480]] r. W kościele znajduje się ''Oratorium Królowej Jadwigi'', gdzie, według legend, królowa miała się modlić w czasie pobytów w Bieczu<ref>G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 62</ref>, belka tęczowa z datą [[1488]] oraz pulpit muzyczny, późnorenesansowy z [[1633]] r., jedyny w [[Europa|Europie]]<ref>B. Duda, A. Piotrowska, Szlak świętej Jadwigi Królowej w Bieczu, Biecz 2006, s. 44</ref>.
* '''[[Kościół Bożego Ciała w Bieczu|Kościół Bożego Ciała wraz z otoczeniem]]''' pw. [[Piotr Apostoł|Piotra]] i [[Święty Paweł|św. Pawła]] należący do najcenniejszych zabytków architektury sakralnej w Polsce<ref>T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 75</ref>. Jest to [[gotyk|późnogotycki]], trójnawowy kościół halowy. Najstarszą jego częścią jest [[prezbiterium]] zbudowane przed [[1480]] r. W kościele znajduje się ''Oratorium Królowej Jadwigi'', gdzie, według legend, królowa miała się modlić w czasie pobytów w Bieczu<ref>G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 62</ref>, belka tęczowa z datą [[1488]] oraz pulpit muzyczny, późnorenesansowy z [[1633]] r., jedyny w [[Europa|Europie]]<ref>B. Duda, A. Piotrowska, Szlak świętej Jadwigi Królowej w Bieczu, Biecz 2006, s. 44</ref>.
* '''[[Kościół i klasztor franciszkański w Bieczu|zespół klasztorny Reformatów]]''', wraz z jednonawowym, [[barok]]owym kościołem pw. św. Anny. Obraz w głównym ołtarzu przedstawia św. Annę. Obok ołtarza na ścianie wisi obraz ''Zdjęcie z krzyża'', obraz wykonany prawdopodobnie przez artystę z kręgu [[El Greco|El Greca]]<ref name="s47">T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 47</ref>. W prezbiterium za głównym ołtarzem znajduje się pulpit muzyczny z [[XVIII wiek|XVIII w.]] W klasztorze pochowany jest [[Wacław Potocki]]<ref name="s29">T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 29</ref>. Franciszkanie przechowują w swoim klasztorze ponad 2000 cennych ksiąg.
* '''[[Kościół i klasztor franciszkański w Bieczu|zespół klasztorny Reformatów]]''', wraz z jednonawowym, [[barok]]owym kościołem pw. św. Anny. Obraz w głównym ołtarzu przedstawia św. Annę. Obok ołtarza na ścianie wisi obraz ''Zdjęcie z krzyża'', obraz wykonany prawdopodobnie przez artystę z kręgu [[El Greco|El Greca]]<ref name="s47">T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 47</ref>. W prezbiterium za głównym ołtarzem znajduje się pulpit muzyczny z [[XVIII wiek|XVIII w.]] W klasztorze pochowany jest [[Wacław Potocki]]<ref name="s29">T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 29</ref>. Franciszkanie przechowują w swoim klasztorze ponad 2000 cennych ksiąg.
* '''[[Szpital Świętego Ducha w Bieczu|szpital Św. Ducha]]''' ufundowany przez królową Jadwigę w [[1395]]<ref>G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 39</ref>. Jest to najstarszy zachowany budynek szpitalny w Polsce. Został zbudowany na planie prostokąta o wymiarach 21&nbsp;×&nbsp;10,5&nbsp;m. Ogólnie przyjmuje się, że uposażenie szpitala w Bieczu było jednym z najbogatszych w kraju. W [[XIX wiek|XIX w.]] budynek został poddany remontowi i do ok. [[1950]] r. służył dla biednych. Obecnie jest ponownie remontowany. Ze szpitalem łączył się ściśle kościół św. Ducha. Kościół jednak zaczął popadać w ruinę i został rozebrany pod koniec XVIII w.
* '''[[Szpital Świętego Ducha w Bieczu|szpital Św. Ducha]]''' ufundowany przez królową Jadwigę w [[1395]]<ref>G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 39</ref>. Jest to najstarszy zachowany budynek szpitalny w Polsce. Został zbudowany na planie prostokąta o wymiarach 21&nbsp;×&nbsp;10,5&nbsp;m. Ogólnie przyjmuje się, że uposażenie szpitala w Bieczu było jednym z najbogatszych w kraju. W [[XIX wiek|XIX w.]] budynek został poddany remontowi i do ok. [[1950]] r. służył biednym. Obecnie jest ponownie remontowany. Ze szpitalem łączył się ściśle kościół św. Ducha. Kościół jednak zaczął popadać w ruinę i został rozebrany pod koniec XVIII w.
* '''[[Dom Kromera w Bieczu|renesansowa kamienica, tzw. ''Kromerówka'']]''', który tak naprawdę nigdy nie należał do Kromera. Został wzniesiony w [[1519]] r. czyli dopiero 7 lat po narodzinach Kromera<ref>T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 69</ref>. Należał do zamożnej rodziny Chodorów. Wewnątrz zachował się oryginalny rozkład pomieszczeń i wystrój architektoniczny. Na uwagę zasługują rzeźbione kolumny międzyokienne z [[1612]] r. Obecnie znajduje się tu Muzeum Regionalne. Zbiory muzeum obejmują zabytki kultury materialnej, ludowej, sztuki i [[numizmatyka|numizmatyki]].
* '''[[Dom Kromera w Bieczu|renesansowa kamienica, tzw. ''Kromerówka'']]''', który tak naprawdę nigdy nie należał do Kromera. Został wzniesiony w [[1519]] r. czyli dopiero 7 lat po narodzinach Kromera<ref>T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 69</ref>. Należał do zamożnej rodziny Chodorów. Wewnątrz zachował się oryginalny rozkład pomieszczeń i wystrój architektoniczny. Na uwagę zasługują rzeźbione kolumny międzyokienne z [[1612]] r. Obecnie znajduje się tu Muzeum Regionalne. Zbiory muzeum obejmują zabytki kultury materialnej, ludowej, sztuki i [[numizmatyka|numizmatyki]].
* '''[[Dom Barianów-Rokickich w Bieczu|Dom Barianów-Rokickich]]''', tzw. ''Stara Apteka'' jest budynkiem z [[1523]]<ref name="s61">T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 61</ref>. Niedługo po wybudowaniu dom nabył Marcin Rokicki i urządził tam aptekę. Budynek rozbudowali kolejni spadkobiercy Rokickiego. Od XVII w. budynek przestał pełnić funkcję apteki i wielokrotnie zmieniał właścicieli. Dopiero w [[1963]] roku nabyła go Miejska Rada Narodowa.
* '''[[Dom Barianów-Rokickich w Bieczu|Dom Barianów-Rokickich]]''', tzw. ''Stara Apteka'' jest budynkiem z [[1523]]<ref name="s61">T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 61</ref>. Niedługo po wybudowaniu dom nabył Marcin Rokicki i urządził w nim aptekę. Budynek rozbudowali kolejni spadkobiercy Rokickiego. Od XVII w. budynek przestał pełnić funkcję apteki i wielokrotnie zmieniał właścicieli. Dopiero w [[1963]] roku nabyła go Miejska Rada Narodowa.
* '''kapliczka św. Floriana''' znajdująca się w północno-wschodniej części rynku,
* '''kapliczka św. Floriana''' znajdująca się w północno-wschodniej części rynku,
* '''[[Dom zbója Becza]]''' znajdujący się w południowo-zachodniej części Rynku. Nazywany tak w związku z legendą o zbóju Beczu<ref name="s60"/>. W XVI w. należała do rodziny Chodorów. Dobudowano wówczas piętro, browar i piwnice. W [[1666]] założono w niej aptekę. Obecnie znajduje się tam bar<ref name="s61"/>.
* '''[[Dom zbója Becza]]''' znajdujący się w południowo-zachodniej części Rynku. Nazywany tak w związku z legendą o zbóju Beczu<ref name="s60"/>. W XVI w. należała do rodziny Chodorów. Dobudowano wówczas piętro, browar i piwnice. W [[1666]] założono w niej aptekę. Obecnie znajduje się tam bar<ref name="s61"/>.
Linia 23: Linia 23:
* '''[[Dworek Nędzówka w Bieczu|dworek Nędzówka]]''', pochodzący z XVIII w. [[cegła|murowany]] dworek, budowany w latach [[1775]] – [[1799]]. Do połowy [[XX wiek|XX w.]] był parterowym zdewastowanym budynkiem; po remoncie dobudowano piętro i obecnie ma w nim siedzibę kilka organizacji pozarządowych i społecznych.
* '''[[Dworek Nędzówka w Bieczu|dworek Nędzówka]]''', pochodzący z XVIII w. [[cegła|murowany]] dworek, budowany w latach [[1775]] – [[1799]]. Do połowy [[XX wiek|XX w.]] był parterowym zdewastowanym budynkiem; po remoncie dobudowano piętro i obecnie ma w nim siedzibę kilka organizacji pozarządowych i społecznych.
* '''[[Synagoga w Bieczu|dawna Synagoga]]''' zbudowana w połowie [[XIX wiek]]u, po pożarze w [[1905]] roku odbudowana. Obecnie pozostały tylko fragmenty polichromii oraz wmurowana w ścianę tablica poświęcona ofiarom [[holocaust]]u. Charakterystycznym elementem są dwa rzędy półokrągło zakończonych okien. Obecnie mieści się w niej Rada Miejska, Urząd Gminy i biblioteka.
* '''[[Synagoga w Bieczu|dawna Synagoga]]''' zbudowana w połowie [[XIX wiek]]u, po pożarze w [[1905]] roku odbudowana. Obecnie pozostały tylko fragmenty polichromii oraz wmurowana w ścianę tablica poświęcona ofiarom [[holocaust]]u. Charakterystycznym elementem są dwa rzędy półokrągło zakończonych okien. Obecnie mieści się w niej Rada Miejska, Urząd Gminy i biblioteka.

'''Zabytki nieistniejące:'''

* [[Zamek w Bieczu]]


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 14:45, 9 wrz 2012

Zabytki Biecza:
1. Fundamenty zamku na Górze Zamkowej
2. Kościół Bożego Ciała
3. Baszta kowalska
4. Dom Barianów-Rokickich wraz z basztą radziecką
5. Kromerówka
6. Ratusz z wieżą
7. Dawna Synagoga
8. Gród starościński
9. Szpital św. Ducha
10. Klasztor Franciszkanów
11. Szczątkowy kirkut
Biecki ratusz
Kościół i klasztor oo. Franciszkanów
Dom Kromera
Biecz
Części miasta wg TERYT

Herb Biecza

Biecz jest miastem zabytków. W XV i XVI w. powstawało wiele obiektów architektonicznych o charakterze publicznym oraz okazałych kamienic mieszczańskich[1][2]. W mieście istniało aż siedem kościołów.

W rejestrze zabytków widnieje dzielnica staromiejska Biecza. Teren ten został w XIV wieku obwiedziony murami, a na środku został wytyczony prostokątny rynek[3]. Znajduje się na nim ratusz z wieżą, pierwotnie gotycki, przebudowany w XVI wieku. W Bieczu można zwiedzić późnogotycki kościół Bożego Ciała oraz zespół klasztorny franciszkanów z barokowym kościołem z XVII wieku. W mieście znajduje się najstarszy zachowany budynek szpitalny w Polsce – szpital Św. Ducha z XIV wieku ufundowany przez królową Jadwigę. Jednym z obiektów zabytkowych jest Dom Kromera, gdzie wewnątrz zachował się rozkład pomieszczeń i wystrój architektoniczny z XVI wieku, w tym rzeźbione kolumny międzyokienne z 1612 r.

Do zabytków miasta należą:

  • układ przestrzenno-urbanistyczny miasta pochodzący ze średniowiecza. Miasto zostało pierwotnie zbudowane na kształcie elipsy[4]. Teren został otoczony murami, a na środku został wytyczony prostokątny rynek[3]. Ciekawostką jest to, że rynek biecki jest największym rynkiem w Polsce, w stosunku do reszty dawnego miasta (rynek zajmuje aż ok. 1/8 miasta).
  • zespół murów obronnych powstałe w XIV w. Początkowo miały długość ok. 1200 metrów, lecz do dzisiaj zachowały się tylko fragmenty – w okolicach kościoła parafialnego oraz resztki murów z częścią przyziemną kwadratowej baszty koło szpitala Św. Ducha. Do zespołu murów obronnych należą także trzy zachowane baszty: Kowalska, Rzeźnicka (dzwonnica) oraz Radziecka. Niedaleko kościoła znajdują się fundamenty jednego z trzech znanych w Polsce barbakanu[5].
  • ratusz z wieżą, wznoszący się na rynku, pierwotnie gotycki, przebudowany w XVI w. W XIX w. rozebrano część wschodnią. Fundamenty tej części odkryto w 1958 r. i uczytelniono klinkierem. Wieża jest ozdobiona techniką sgraffito i ma 58 metrów wysokości. Na ścianach widnieją herby i tablice oraz tarcza zegara z XVI w. z 24-godzinnym podziałem[6]. W najniższej piwnicy wieży znajduje się loch, do którego wtrącano skazańców. Wyżej znajdowała się cela będąca miejscem tortur[7].
  • Kościół Bożego Ciała wraz z otoczeniem pw. Piotra i św. Pawła należący do najcenniejszych zabytków architektury sakralnej w Polsce[8]. Jest to późnogotycki, trójnawowy kościół halowy. Najstarszą jego częścią jest prezbiterium zbudowane przed 1480 r. W kościele znajduje się Oratorium Królowej Jadwigi, gdzie, według legend, królowa miała się modlić w czasie pobytów w Bieczu[9], belka tęczowa z datą 1488 oraz pulpit muzyczny, późnorenesansowy z 1633 r., jedyny w Europie[10].
  • zespół klasztorny Reformatów, wraz z jednonawowym, barokowym kościołem pw. św. Anny. Obraz w głównym ołtarzu przedstawia św. Annę. Obok ołtarza na ścianie wisi obraz Zdjęcie z krzyża, obraz wykonany prawdopodobnie przez artystę z kręgu El Greca[11]. W prezbiterium za głównym ołtarzem znajduje się pulpit muzyczny z XVIII w. W klasztorze pochowany jest Wacław Potocki[12]. Franciszkanie przechowują w swoim klasztorze ponad 2000 cennych ksiąg.
  • szpital Św. Ducha ufundowany przez królową Jadwigę w 1395[13]. Jest to najstarszy zachowany budynek szpitalny w Polsce. Został zbudowany na planie prostokąta o wymiarach 21 × 10,5 m. Ogólnie przyjmuje się, że uposażenie szpitala w Bieczu było jednym z najbogatszych w kraju. W XIX w. budynek został poddany remontowi i do ok. 1950 r. służył biednym. Obecnie jest ponownie remontowany. Ze szpitalem łączył się ściśle kościół św. Ducha. Kościół jednak zaczął popadać w ruinę i został rozebrany pod koniec XVIII w.
  • renesansowa kamienica, tzw. Kromerówka, który tak naprawdę nigdy nie należał do Kromera. Został wzniesiony w 1519 r. czyli dopiero 7 lat po narodzinach Kromera[14]. Należał do zamożnej rodziny Chodorów. Wewnątrz zachował się oryginalny rozkład pomieszczeń i wystrój architektoniczny. Na uwagę zasługują rzeźbione kolumny międzyokienne z 1612 r. Obecnie znajduje się tu Muzeum Regionalne. Zbiory muzeum obejmują zabytki kultury materialnej, ludowej, sztuki i numizmatyki.
  • Dom Barianów-Rokickich, tzw. Stara Apteka jest budynkiem z 1523[15]. Niedługo po wybudowaniu dom nabył Marcin Rokicki i urządził w nim aptekę. Budynek rozbudowali kolejni spadkobiercy Rokickiego. Od XVII w. budynek przestał pełnić funkcję apteki i wielokrotnie zmieniał właścicieli. Dopiero w 1963 roku nabyła go Miejska Rada Narodowa.
  • kapliczka św. Floriana znajdująca się w północno-wschodniej części rynku,
  • Dom zbója Becza znajdujący się w południowo-zachodniej części Rynku. Nazywany tak w związku z legendą o zbóju Beczu[4]. W XVI w. należała do rodziny Chodorów. Dobudowano wówczas piętro, browar i piwnice. W 1666 założono w niej aptekę. Obecnie znajduje się tam bar[15].
  • Gród starościński, wzniesiony w pierwszej połowie XVI w. W 1642 r. został przeniesiony tutaj sąd grodzki. W grodzie w latach 1667-1676 urzędował Wacław Potocki[12]. Budynek popadł w ruinę po 1783 r. Nazwa jednak mocą żywej tradycji przetrwała do dziś.
  • dworek Nędzówka, pochodzący z XVIII w. murowany dworek, budowany w latach 1775 – 1799. Do połowy XX w. był parterowym zdewastowanym budynkiem; po remoncie dobudowano piętro i obecnie ma w nim siedzibę kilka organizacji pozarządowych i społecznych.
  • dawna Synagoga zbudowana w połowie XIX wieku, po pożarze w 1905 roku odbudowana. Obecnie pozostały tylko fragmenty polichromii oraz wmurowana w ścianę tablica poświęcona ofiarom holocaustu. Charakterystycznym elementem są dwa rzędy półokrągło zakończonych okien. Obecnie mieści się w niej Rada Miejska, Urząd Gminy i biblioteka.

Zabytki nieistniejące:

  1. ↑ T. Ślawski, Produkcja i wymiana towarowa Biecza w XVI i XVII w., Rzeszów 1968 s. 79-156
  2. ↑ T. Ślawski, Marcin Kromer w 400 rocznicę śmierci, Biecz 1989, s. 7
  3. ↑ a b G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 8
  4. ↑ a b T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 60
  5. ↑ T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 99
  6. ↑ T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 57
  7. ↑ B. Duda, A. Piotrowska, Szlak świętej Jadwigi Królowej w Bieczu, Biecz 2006, s. 47
  8. ↑ T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 75
  9. ↑ G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 62
  10. ↑ B. Duda, A. Piotrowska, Szlak świętej Jadwigi Królowej w Bieczu, Biecz 2006, s. 44
  11. ↑ T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 47
  12. ↑ a b T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 29
  13. ↑ G. Ślawska, Związki z Bieczem Królowej Jadwigi, Biecz 1997, s. 39
  14. ↑ T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 69
  15. ↑ a b T. Ślawski, Biecz i okolice, Biecz 2005, s. 61

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zabytki_w_Bieczu&oldid=32742649”