Pokój w Brześciu Kujawskim: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 5: Linia 5:


Zakończył konflikt sprzymierzonych ze sobą [[Świdrygiełło|Świdrygiełły]] (władcy części [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwy]] po [[Witold Kiejstutowicz|Witoldzie]]) i [[zakon krzyżacki|Krzyżaków]] przeciwko Zygmuntowi Kiejstutowiczowi (prawowitemu następcy Witolda) i Królestwu Polskiemu. Świdrygiełło i Krzyżacy usiłowali oderwać [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwę]] od [[Korona Królestwa Polskiego|Korony]]. Próba ta zakończyła się klęską wojsk litewskich Świdrygiełły i krzyżackich w [[Bitwa pod Wiłkomierzem|Bitwie pod Wiłkomierzem]], w której zostali pokonani przez wojska polskie i litewskie Zygmunta Kiejstutowicza.
Zakończył konflikt sprzymierzonych ze sobą [[Świdrygiełło|Świdrygiełły]] (władcy części [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwy]] po [[Witold Kiejstutowicz|Witoldzie]]) i [[zakon krzyżacki|Krzyżaków]] przeciwko Zygmuntowi Kiejstutowiczowi (prawowitemu następcy Witolda) i Królestwu Polskiemu. Świdrygiełło i Krzyżacy usiłowali oderwać [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwę]] od [[Korona Królestwa Polskiego|Korony]]. Próba ta zakończyła się klęską wojsk litewskich Świdrygiełły i krzyżackich w [[Bitwa pod Wiłkomierzem|Bitwie pod Wiłkomierzem]], w której zostali pokonani przez wojska polskie i litewskie Zygmunta Kiejstutowicza.
W konsekwencji klęski rozpoczęto negocjacje, które odbyły się w [[Raciążek|Raciążku]] w dniach 16-17 października 1435 roku, które jednak nie doprowadziły do żadnych ustaleń i ustalono jedynie kolejne spotkanie w [[Służewo (województwo kujawsko-pomorskie)|Służewie]] na dzień 6 grudnia. Tuż przed spotkaniem strona polska narzuciła nowe miejsce spotkania w Brześciu Kujawskim, gdzie wynegocjowano pokój wieczysty, ogłoszony następnie uroczyście w [[Kościół św. Stanisława Biskupa Męczennika w Brześciu Kujawskim|miejscowym kościele parafialnym]]. Ze strony Królestwa Polskiego postanowienia odczytał je biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki, a ze strony Zakonu Krzyżackiego odczytał je biskup warmiński [[Franciszek Kuhschmalz|Franciszek Kuhschamlz]]. Uwieńczeniem uroczystości było odśpiewanie łacińskiego hymnu ''Te Deum laudamus''. Gwarantem pokoju w [[Brześć Kujawski|Brześciu Kujawskim]] były ''stany pruskie'' mające od tego momentu prawo wypowiedzenia posłuszeństwa [[zakon krzyżacki|zakonowi]] w razie nieprzestrzegania warunków rozejmu.
W konsekwencji klęski rozpoczęto negocjacje, które odbyły się w [[Raciążek|Raciążku]] w dniach 16-17 października 1435 roku, które jednak nie doprowadziły do żadnych ustaleń i ustalono jedynie kolejne spotkanie w [[Służewo (województwo kujawsko-pomorskie)|Służewie]] na dzień 6 grudnia. Tuż przed spotkaniem strona polska narzuciła nowe miejsce spotkania w Brześciu Kujawskim, gdzie wynegocjowano pokój wieczysty, ogłoszony następnie uroczyście w [[Kościół św. Stanisława Biskupa Męczennika w Brześciu Kujawskim|miejscowym kościele parafialnym]]. Ze strony Królestwa Polskiego postanowienia odczytał je biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki, a ze strony Zakonu Krzyżackiego odczytał je biskup warmiński [[Franciszek Kuhschmalz]]. Uwieńczeniem uroczystości było odśpiewanie łacińskiego hymnu ''Te Deum laudamus''. Gwarantem pokoju w [[Brześć Kujawski|Brześciu Kujawskim]] były ''stany pruskie'' mające od tego momentu prawo wypowiedzenia posłuszeństwa [[zakon krzyżacki|zakonowi]] w razie nieprzestrzegania warunków rozejmu.
Na mocy ugody Zakon zobowiązał się zerwać sojusz ze Świdrygiełłą, oddać [[Zamek Dybów]] i zapłacić 9500 złotych węgierskich za złamanie traktatu mełneńskiego. [[władcy Litwy|Wielkim księciem litewskim]] został [[Zygmunt Kiejstutowicz]].
Na mocy ugody Zakon zobowiązał się zerwać sojusz ze Świdrygiełłą, oddać [[Zamek Dybów]] i zapłacić 9500 złotych węgierskich za złamanie traktatu mełneńskiego. [[władcy Litwy|Wielkim księciem litewskim]] został [[Zygmunt Kiejstutowicz]].



Wersja z 11:43, 6 gru 2017

Pokój w Brześciu Kujawskim – pokój kończący wojnę polsko-krzyżacką zawarty 31 grudnia 1435 roku.

Pokój brzeski z 1435 roku

Zakończył konflikt sprzymierzonych ze sobą Świdrygiełły (władcy części Litwy po Witoldzie) i Krzyżaków przeciwko Zygmuntowi Kiejstutowiczowi (prawowitemu następcy Witolda) i Królestwu Polskiemu. Świdrygiełło i Krzyżacy usiłowali oderwać Litwę od Korony. Próba ta zakończyła się klęską wojsk litewskich Świdrygiełły i krzyżackich w Bitwie pod Wiłkomierzem, w której zostali pokonani przez wojska polskie i litewskie Zygmunta Kiejstutowicza. W konsekwencji klęski rozpoczęto negocjacje, które odbyły się w Raciążku w dniach 16-17 października 1435 roku, które jednak nie doprowadziły do żadnych ustaleń i ustalono jedynie kolejne spotkanie w Służewie na dzień 6 grudnia. Tuż przed spotkaniem strona polska narzuciła nowe miejsce spotkania w Brześciu Kujawskim, gdzie wynegocjowano pokój wieczysty, ogłoszony następnie uroczyście w miejscowym kościele parafialnym. Ze strony Królestwa Polskiego postanowienia odczytał je biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki, a ze strony Zakonu Krzyżackiego odczytał je biskup warmiński Franciszek Kuhschmalz. Uwieńczeniem uroczystości było odśpiewanie łacińskiego hymnu Te Deum laudamus. Gwarantem pokoju w Brześciu Kujawskim były stany pruskie mające od tego momentu prawo wypowiedzenia posłuszeństwa zakonowi w razie nieprzestrzegania warunków rozejmu. Na mocy ugody Zakon zobowiązał się zerwać sojusz ze Świdrygiełłą, oddać Zamek Dybów i zapłacić 9500 złotych węgierskich za złamanie traktatu mełneńskiego. Wielkim księciem litewskim został Zygmunt Kiejstutowicz.

Dokument polsko-litewski został opieczętowany podczas zjazdu generalnego szlachty w Sieradzu 4 marca 1436 roku. Do wymiany opieczętowanych dokumentów pomiędzy stronami doszło 1 sierpnia 1436 roku w Toruniu[1].

 Zobacz też kategorię: Sygnatariusze pokoju brzeskiego 1435.


Bibliografia:

  • Adam Szweda, Dokumenty pokoju brzeskiego z 31 grudnia 1435 - wprowadzenie do tematu, Vilnius 2017

Zobacz też