Sobór Świętych Borysa i Gleba w Nowogródku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Tworzę Szablon:Cytuj
Konarski (dyskusja | edycje)
galeria
Linia 80: Linia 80:


Po 2009 oryginalne [[dach hełmowy|hełmy]] na wieżach, przebudowano w [[Styl bizantyjsko-rosyjski|stylu moskiewskim]].
Po 2009 oryginalne [[dach hełmowy|hełmy]] na wieżach, przebudowano w [[Styl bizantyjsko-rosyjski|stylu moskiewskim]].

== Galeria ==
<gallery>
Plik:Navahradak, Bazylanskaja. Наваградак, Базылянская (1865).jpg|Cerkiew w 1865 r.
Plik:Маскалізацыя (русіфікацыя). Наваградак. Барысаглебская царква.jpg|Cerkiew w 1856 i przeróbce rusyfikacyjnej w 1875 r.
Plik:Navahradak, Bazylanskaja. Наваградак, Базылянская (XIX) .jpg|Elewacja w XIX w.
Plik:Навагрудак. План царквы.JPG|Plan
Plik:Церква Святих Бориса і Гліба в Новогрудку.jpg|Wnętrze gotyckie
Plik:Navahradak, Bazylanskaja. Наваградак, Базылянская (1916).jpg|Cerkiew w 1916
Plik:Novogrudok church.jpg|Cerkiew w 2007
Plik:Барыслаглебская царква ў Навагрудку 2.jpg|Cerkiew w 2014
</gallery>


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 16:23, 16 lip 2019

Sobór Świętych Borysa i Gleba
Царква Святых Барыса і Глеба
sobór parafialny
Ilustracja
Widok ogólny, 2018
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Miejscowość

Nowogródek

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

nowogródzka

Wezwanie

Świętych Borysa i Gleba

Wspomnienie liturgiczne

24 lipca/6 sierpnia

Położenie na mapie Nowogródka
Mapa konturowa Nowogródka, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Świętych Borysa i Gleba”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór Świętych Borysa i Gleba”
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sobór Świętych Borysa i Gleba”
Ziemia53°36′00,8″N 25°49′26,5″E/53,600222 25,824028

Sobór Świętych Borysa i Glebaprawosławny sobór[1] w Nowogródku, w eparchii nowogródzkiej Egzarchatu Białoruskiego.

Historia

Pierwsza świątynia na miejscu dzisiejszego soboru powstała w XII w., pozostały z niej jedynie fragmenty fundamentów. Budowla ta była soborem katedralnym metropolii litewskiej[1]. Od XIV w. przy cerkwi działał męski monaster[2]. W 1451 w świątyni gościł metropolita moskiewski Jonasz[1].

Istniejąca cerkiew została ufundowana w 1517 przez hetmana wielkiego litewskiego Konstantego Iwanowicza Ostrogskiego[3] oraz metropolitę Józefa Sołtana. Jej budowa trwała przez kolejne dwa lata[3]. W XVII w. świątynia przeszła w ręce unitów. Od 1624 działał przy niej żeński klasztor unicki, zaś w 1628 – wspólnota męska. W 1632 cerkiew została przebudowana[3]. Kolejna przebudowa miała miejsce w XVIII w.[1].

Obiekt wrócił do rąk prawosławnych po likwidacji unii na ziemiach zabranych w 1839 (synod połocki). Był przebudowywany po raz kolejny w latach 1873–1875[1]. Do I wojny światowej cerkiew była ośrodkiem kultu cudownej Zamkowej Ikony Matki Bożej (jej nazwa odnosiła się do pierwotnego miejsca przechowywania – zamku w Nowogródku), wywiezionej w 1915 do Dobrodziejówki na Czernihowszczyźnie, następnie zaginionej. Pozostawał czynny do 1961, gdy został zamknięty i zaadaptowany na archiwum. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał świątynię w 1996[3].

Architektura

Cerkiew została wzniesiona w stylu późnogotyckim. W tym stylu utrzymane są zdobiące ściany i absydę ostrołukowe ornamenty. Sobór posiada dwie wieże, w narożnikach wzmacniane skarpami. We wnętrzu budynku przetrwały sklepienia gwiaździste oraz XVII-wieczny nagrobek Litaworów Chreptowiczów, dobroczyńców świątyni[3].

Po 2009 oryginalne hełmy na wieżach, przebudowano w stylu moskiewskim.

Galeria

Przypisy

  1. a b c d e Собор святых мучеников Бориса и Глеба
  2. Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI-XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 260. ISBN 978-83-61209-55-3.
  3. a b c d e Grzegorz Rąkowski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 166-167, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268.